Ανίκανοι μηχανικοί ή ριζική αλλαγή στον τρόπο δουλειάς της Ferrari;
Σκέψεις για τις ριζικότατες αλλαγές στην Scuderia
- -
- -
Η αλήθεια είναι ότι δέχθηκα πολλά ερωτήματα από φίλους κυρίως της Ferrari αλλά και διάβασα αντιδράσεις πολλών σε διάφορα γκρουπ αλλά και στο twitter για τις μεγάλες αλλαγές της ομάδας. Τα τελευταία χρόνια έφυγαν πολλοί μηχανικοί και όχι μόνο, αλλά αυτό που ζήσαμε φέτος ήταν κάτι το ανεπανάληπτο. Domenicali, Marmorini, Montezemolo, Alonso, Τομπάζης, Fry, Hamashima και φυσικά Mattiacci ήταν κάποια από τα ονόματα τα οποία βγήκαν στην δημοσιότητα. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στην Scuderia. Διάβασα πολλά σχόλια του τύπου «Αυτός; Άχρηστος. Εκείνος … καλύτερα που έφυγε». Τι φταίει όμως; Είναι άχρηστοι οι μηχανικοί;
Καταρχάς να δούμε εάν η Ferrari πραγματικά είναι μια αποτυχημένη ομάδα. Αν το σκεπτικό σας είναι ότι μια ομάδα είναι επιτυχημένη όταν παίρνει το πρωτάθλημα και τίποτα άλλο, τότε οι επόμενες γραμμές μάλλον δεν θα σας ενδιαφέρουν.
Τελευταίο πρωτάθλημα οδηγών στο Maranello έχουν να το δουν από το 2007 όταν McLaren και Hamilton/Alonso κατάφεραν να το χάσουν, κακά τα ψέματα. Το 2008 με τον Massa το έχασαν και πάλι όταν ο Hamilton κατάφερε και προσπέρασε τον Glock παίρνοντας την 5η θέση κερδίζοντας τον Massa στην συνολική βαθμολογία για ένα βαθμό. Το 2009 τώρα είχαμε την απόλυτη κυριαρχία της Brawn GP, ενώ από το 2010 η Ferrari έχασε το πρωτάθλημα στον τελευταίο αγώνα από λάθος στρατηγική. Ο Alonso τερμάτισε 7ος στο Abu Dhabi και συνολικά έχασε το πρωτάθλημα για 4 βαθμούς. Το 2011 δεν μπόρεσε να κάνει κάτι, ενώ το 2012 ο Vettel ήταν πολύ πολύ τυχερός όταν χτύπησε στον πρώτο γύρο με τον Bruno Senna έκανε τετ-α-κε και δεν τον χτύπησε κανένας να τον βγάλει εκτός αγώνα. Με τραυματισμένο μονοθέσιο κατάφερε να πάρει την 6η θέση με τον Alonso να τερματίζει 2ος. Ο Γερμανός πήρε το πρωτάθλημα και ο Alonso ήταν 3 βαθμούς πίσω στην τελική κατάταξη. Το 2013 ο Vettel και πάλι ήταν σαρωτικός από τα μέσα του πρωταθλήματος και μετά όταν από την Γερμανία και μετά δεν κέρδισε μόνο σε ένα αγώνα (Ουγγαρία). Οπότε από το 2007 και μετά η Ferrari έχασε το πρωτάθλημα στον τελευταίο αγώνα σε 3 περιπτώσεις. Οπότε δεν μπορεί να την χαρακτηρίσει κάποιος ανίκανη ή αποτυχημένη. Στις 4 χρονιές της Red Bull Racing έχασε τον τίτλο στον τελευταίο αγώνα. Προφανώς και εάν είχε κερδηθεί κάποιο πρωτάθλημα τώρα θα τα βλέπαμε αλλιώς τα πράγματα.
Η μεγάλη «ήττα» της Ferrari ήταν το 2014. Αλλαγή στους κανονισμούς, κινητήρας ο οποίος ξεκινούσε από το μηδέν, και μια ομάδα που έχτιζε τον κινητήρα κάτω από την ίδια στέγη με το υπόλοιπο μονοθέσιο. Η Mercedes έχει το τμήμα σασί στο Brackley ενώ η Mercedes High Performance Powertrain είναι στο Brixworth. Απόσταση 37 χιλιομέτρων μόνο αλλά πρακτικά όχι «κάτω από την ίδια στέγη». Και είδαμε το αποτέλεσμα. Η Mercedes ήταν σαρωτική ενώ η Ferrari με πολλά πολλά προβλήματα. Η επιτυχία για την Mercedes ήρθε μετά από κάποια χρόνια όταν η «μαμά εταιρία» αγόρασε την Brawn GP με τον Ross Brawn στο τιμόνι. Ο Brawn έκανε πολύ καλή δουλειά στην διαχείριση προσωπικού βάζοντας τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις αλλά και στον τρόπο επικοινωνίας ανάμεσα στα δυο «εργοστάσια» σε Brackley και Brixworth.
Τον Απρίλιο του 2014 είχα γράψει ένα άρθρο (Είναι βαθύτερο το πρόβλημα στην Ferrari) στο οποίο ανέφερα μεταξύ των άλλων τα εξής : «Αναφέρεται ότι ο Montezemolo ζήτησε αλλαγές και να ανεβάσει ταχύτητα η δουλειά της Gestione Sportiva. Έτσι απλοποιούνται οι διαδικασίες και κάνουν την λήξη αποφάσεων πιο άμεση. Ζήτησε να αποφεύγονται ενδιάμεσα βήματα και η γραφειοκρατία. Ακόμα μειώνεται η χρήση των εξωτερικών συνεργατών που είχαν σαν στόχο την βοήθεια της ομάδας σε συγκεκριμένους τομείς. Πέρα από αυτό ζητήθηκε από τους προμηθευτές να παρέχουν μεγαλύτερη υποστήριξη στην ομάδα.» καθώς και αυτό «Όμως θυμηθήκαμε ότι υπήρχαν και άλλες παρόμοιες αλλαγές στο παρελθόν. Πέρσι συγκεκριμένα η Ferrari επέβαλε πολιτική η οποία απαγορεύει την αποστολή εσωτερικών emails σε πάνω από 3 άτομα, ώστε να βοηθήσει περισσότερο τον διάλογο και την συνεργασία ανάμεσά τους. Όμως και το 2011 η Ferrari προσέλαβε τον Massimo Tammaro, εκπαιδευτή ακροβατικών αεροσκαφών, ώστε να βελτιώσει την συνεργασία και την επικοινωνία ανάμεσα στα τμήματα της ομάδας. Είναι η επικοινωνία και η συνεργασία το πρόβλημα στην ομάδα ; Στην Ferrari ακούμε ότι υπάρχουν μεγάλες διαμάχες ανάμεσα στα τμήματα που δεν την αφήνουν να δουλέψει με συνοχή.»
Λίγο πιο μετά όταν ήρθε ο Mattiacci και τον Μαιο ανέφερε τα εξής όπως γράφαμε (http://www.gocar.gr/races/f1/12786,Ta_%E2%80%A6_nea_ths_Ferrari.html) : «Τις τελευταίες 6 βδομάδες κάναμε μια έρευνα σχετικά με τις ευκαιρίες που έχουμε να βελτιωθούμε βραχυπρόθεσμα, και ποιες περιοχές αξίζουν μεσο-μακροπρόθεσμη προσοχή ώστε να φέρουμε την Ferrari στο υψηλότερο σημείο ανταγωνισμού. Για ευνόητους λόγους δεν θα πω ποιες περιοχές είναι αυτές. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να κάνουμε κινήσεις ώστε να βελτιώσουμε την μεθοδολογία στον τρόπο δουλειάς, την οργάνωσή μας, ώστε να κάνουμε την Scuderia γρήγορη, όχι μόνο στην πίστα, αλλά και στην διαδικασία λήψης αποφάσεων» , ενώ ο Allison είπε : «Υπάρχουν υγιή ταλέντα στην Ferrari, και η εμπειρία και η ποιότητα που υπάρχει στον τεχνικό τομέα είναι ανάλογη με αυτές που υπάρχουν σε οποιαδήποτε ομάδα. Το ερώτημα είναι να δοθεί η ενθάρρυνση να κάνουν πράγματα ασυνήθιστα, να τα δουν και να ξέρουν ότι εάν αποτύχουν θα είναι ΟΚ, γιατί υπάρχει χρόνος να βάλεις εφεδρικό πλάνο και για τι να δουλέψεις. Δημιουργικότητα και πρωτοτυπία έρχονται όταν επιτρέπεις στους μηχανικούς σου να έχουν τον χώρο και τον χρόνο να το κάνουν. Εάν τους επιβάλεις να δουλεύουν με την πλάτη στον τοίχο με καταληκτικές ημερομηνίες που είναι πολύ στριμωγμένες, δεν τους αφήνεις χρόνο να σκεφτούν πώς θα δοκίμαζαν κάτι διαφορετικά»
Ο καιρός πέρασε και η κατάσταση δείχνει ότι δεν βελτιώθηκε. Ακόμα και όταν έφυγε ο Marmorini το καλοκαίρι έριξε το φταίξιμο στον Τομπάζη για το ότι ο κινητήρας δεν ήταν καλός και ότι είχε πάρει εντολή από τον συμπατριώτη μας να είναι όσο το δυνατό μικρότερος για να υπάρχει κέρδος από την αεροδυναμική. Φυσικά όποιος φεύγει κάποιον θα πρέπει να κατηγορήσει για να βγάλει το φταίξιμο από πάνω του. Δεν πιστεύουμε ότι δεν έγιναν προσπάθειες για βελτίωση. Φυσικά και έγιναν. Η κατάσταση αυτή όμως υπάρχει εδώ και χρόνια. Αλλά φαίνεται ότι αποτέλεσμα δεν ερχόταν με τον «καλό» τρόπο. Και έτσι πάρθηκε η απόφαση (όπως όλα δείχνουν) να πάνε με τον σκληρό τρόπο και να υπάρξουν οι αποχωρήσεις σε υψηλόβαθμα στελέχη και πιθανώς και σε χαμηλότερες κλίμακες που δεν μπορεί κανένας να ελέγξει. Συνεπώς το πρόβλημα στην Scuderia έδειχνε ότι δεν ήταν πρόβλημα ικανοτήτων ή αξίας των μηχανικών της. Έδειχνε ότι κάπου άλλαξε το DNA της από την στιγμή που έφυγαν και οι Brawn/Todt. Κάπου χάθηκε ο τρόπος δουλειάς και άλλαξε το DNA.
Αυτό που ζούμε τώρα με την απομάκρυνση των Τομπάζη, Fry, Hamashima και ακούγεται και το όνομα του επικεφαλή του τμήματος Research and Development και στρατηγικής Neil Martin, δεν αποτελεί «ξήλωμα της παλιάς φρουράς» ή διωγμός «ανίκανων». Είναι μια απόφαση της Scuderia να κάνει μια νεα αρχή προσπαθώντας να βρει μια ταυτότητα που θα φέρει την επιτυχία. Παλαιότερα στην Renault είχε γίνει αυτό με τον Bob Bell, στην Mercedes με τον Ross Brawn, στην Red Bull Racing με τον Adrian Newey και στην Williams έγινε από πέρσι με τον Pat Symonds. Αυτή τη φορά η Ferrari δίνει στον James Allison τα κλειδιά για να χτίσει μια νέα ομάδα από την αρχή.
Για να αρχίσουν να υπάρχουν ζυμώσεις και να δοθούν νέες ευκαιρίες σε ανθρώπους δεν υπήρχαν πολλές επιλογές. Αφαιρώντας κόσμο από την κεφαλή υπάρχει η ευκαιρία για τους «από κάτω» να κριθούν και να γίνουν οι κινήσεις ώστε να τροποποιηθεί το σχήμα διοίκησης. Μην γελιόμαστε. Οι άνθρωποι στα υψηλά κλιμάκια έχουν τον ρόλο του μάνατζερ. Διαχειρίζονται πόρους και ανθρώπους. Δεν σχεδιάζει ένας το μονοθέσιο. Σε ένα τμήμα σχεδιασμού για παράδειγμα υπάρχουν πάρα πολλοί σχεδιαστές. Σε κορυφαίες ομάδες μπορεί να φτάνουν και τους 100. Αυτοί σχεδιάζουν το μονοθέσιο βάση της γραμμής που παίρνουν από τους προϊσταμένους τους. Η μεθοδολογία που ακολουθείται, οι διαδικασίες, η αποτελεσματικότητα ή μη, η καθυστέρηση λήψης αποφάσεων, και ο αργός ρυθμός αντίδρασης είναι στοιχεία τα οποία προσμετρώνται στο τελικό αποτέλεσμα.
Ακούσαμε ότι στην Ferrari πηγαίνει ο έμπειρος Jock Clear, έμπειρος μηχανικός στην θέση του Performance Engineer ο οποίος δούλεψε με τους Coulthard, Barrichello, Schumacher και Hamilton. Σημαντική προσθήκη. Μην ξεχνάμε όμως ότι και πριν από 2 χρόνια είχε έρθει ο Steve Clark και αυτός μεγάλος μηχανικός. Αποτέλεσμα; Να βρίσκεται τώρα στα δικαστήρια με την Ferrari για το ότι τον έχουν «υποβιβάσει». Η' θυμάμαι τα "πανυγήρια" των tifosi όταν αναφερόταν ότι ο Byrne θα έχει μεγαλύτερη συμμετοχή στην ομάδα της F1. Τι θέλω να πω; Ότι ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Για να δουλέψει το όλο σχήμα θέλει υπομονή και επιμονή. Κυρίως από τους tifosi οι οποίοι περιμένουν κάποιον με το μαγικό ραβδί. Αυτός δεν υπάρχει. Ακόμα και ο Brawn ή ο Newey να ερχόταν θα χρειαζόντουσαν το σωστό περιβάλλον (που μάλλον δεν τους το παρέχει η Ferrari, γιαυτό και δεν έρχονται) και φυσικά χρόνο. Αυτός ο κλήρος έχει πέσει στον Allison.Η ιεραρχία της FIAT δείχνει ότι του έχει απόλυτη εμπιστοσύνη και του έχει δώσει το ΟΚ να κάνει τις αλλαγές που χρειάζονται.
Τι γίνεται από δω και μπρος λοιπόν; Αφού πέσει η σκόνη και δούμε ποιος έμεινε στην ομάδα θα ακούσουμε να έρχονται ονόματα. Και εκεί θα πρέπει να κρατήσουμε και πάλι μικρό καλάθι. Θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε πως θα δουλέψει το όλο σχήμα. Δεν φτάνει να φέρνει μόνο καλούς μηχανικούς, γιατί δεν πιστεύω ότι καμία ομάδα δεν ψάχνει να φέρει καλούς μηχανικούς. Πρέπει να φέρει τους σωστούς για κάθε θέση, και αυτούς που μπορούν να αλλάξουν αυτά που προσπαθούν να αλλάξουν εδώ και χρόνια στην Ferrari. Σημασία δεν έχουν τα ονόματα. Σημασία έχει να βρεθεί ο τρόπος να βγει το ταλέντο των μηχανικών που υπάρχουν στο Maranello. Και σε αυτό βασίζονται στον Allison.
H F1 είναι ένα τόσο πολύπλοκο περιβάλλον. Εκατοντάδες άτομα δουλεύουν 12ώρα τουλάχιστον στα εργοστάσια για να φέρουν 2 μονοθέσια και 60 άτομα προσωπικό στην πίστα κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο, και στο τέλος το αποτέλεσμα να κρίνεται από τους οδηγούς και την υποστήριξη που παίρνουν την ώρα του αγώνα. Όλα πρέπει να δουλέψουν στην εντέλεια. Είναι ζήτημα οργάνωσης και χημείας.