Βόλτες στο paddock του Silverstone

Αυτές οι γραμμές γράφονται στο αεροπλάνο της επιστροφής μας στην Αθήνα. Έχοντας γεμίσει εικόνες από την διαμονή μας στην Βρετανία αλλά και την εμπειρία να βρεθούμε στο μεγαλύτερο πανηγύρι του μηχανοκίνητου αθλητισμού παγκοσμίως. Γιατί όπως θα διαπιστώσετε και παρακάτω οι Αγγλοι είναι … τρελοί.

Run Forrest .. run

Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι το paddock στo Silverstone είναι τεράστιο και η πρόσβαση αρκετά επίπονη. Κάθε μέρα πηγαίναμε με προς την πίστα χρησιμοποιώντας παράδρομους για να αποφύγουμε την πολύ κίνηση. Έπρεπε να φεύγεις 6 και 7 το πρωι για να αποφύγεις στην κίνηση. Έβλεπες κόσμο με τα τροχόσπιτα να έχει κατασκηνώσει, αλλά και τους φιλάθλους να χρησιμοποιούν τις καντίνες για το τσάι και για κάποιους την πρωινή … μπύρα. Κόσμο με τα ποδήλατα, ή και με τα πόδια να κάνει χιλιόμετρα από τις 7 το πρωι για να φτάσει στην πίστα. Βέβαια δεν μασάμε ούτε εμείς που αυτές τις 5 μέρες που ήμασταν το McLaren Technology Center και στην πίστα κάναμε απίστευτο περπάτημα. Στα paddock που μας είδε ο καλός φίλος και Ελβετός βετεράνος δημοσιογράφος Benoit Roger και μας είπε με χιούμορ «Μα γιατί τρέχεις; Εδώ πηγαίνουμε χαλαρά! Πάμε στο Red Bull Energy Station να φάμε κάποιο γλυκό και μετά για καφέ στο Motorhome της Ferrari», πριν ανάψει και πάλι το πούρο του.

Breakfast at McLarens

Στην συνέχεια αφού παρκάραμε το αυτοκίνητο στον χώρο για τους δημοσιογράφους παίρναμε το λεωφορείο για να πάμε στα paddock. Μηχανικοί, προσωπικό και άνθρωποι από όλες τις ομάδες και τους χορηγούς στιβαγμένοι στον δρόμο για το paddock. Όταν έβγανες τελικά εκεί … εξαφανίζονταν. Ο καθένας στην δουλειά του. Περάσαμε όλα τα πρωινά μας στο φιλόξενο χώρο της McLaren Honda. Κάθε πρωι τρώγαμε το πρωινο μας μαζί με τον φίλο μας Παναγιώτη Προδρόμου ο οποίος είναι Chief Engineer στην ομάδα και μεγάλο όνομα στον χώρο. Την πρώτη μέρα είχαμε την μεγάλη χαρά να είναι στην παρέα μας ο μηχανικός του Jenson Button, Tom Stallard. Απίστευτος τύπος και μάθαμε ότι είχε πάρει και 2^η θέση με την Βρετανική ομάδα σε ολυμπιάδα. Μιλήσαμε τόσο για τεχνικά θέματα, όσο και για την Ελλάδα. Τις επόμενες μέρες είχαμε την ευκαιρία μαζί με τον Προδρόμου να είμαστε και με τον μηχανικό του Alonso τον Andrea Stella. Μεγάλη εμπειρία χωρίς αμφιβολία.

Βλέποντας φίλους ...

Στον δρόμο για το γραφείο τύπου πετυχαίναμε γνωστό κόσμο. Κάτσαμε αρκετή ώρα με τον τεχνικό διευθυντή της Ferrari, James Allison, ο οποίος πήγαινε στο γραφείο του τεχνικου υπεύθυνου της FIA Charlie Whiting με χαρτιά, προφανώς για να ελέγξει εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την νομιμότητα κάποιων εξαρτημάτων. Δεν τον ρωτήσαμε για ποίο από τα εξαρτήματα ήταν η κουβέντα. Πεταχτήκαμε στον χώρο φιλοξενίας της Mercedes για να δούμε τον Paddy Lowe, ο οποίος μας εξυπηρέτησε σε μια … μικρή χάρη που του είχαμε ζητήσει πριν από τον αγώνα. Μάλιστα δίπλα του βρισκόταν και ο παρουσιαστής του Sky Sports F1, ο γνωστός David Croft. Τον ρώτησε ο Lowe δείχνοντας προς τα μέρος μας «Τον ξέρεις αυτόν;» για να πάρει την απάντηση «Φυσικά και τον ξέρω. Τον ακολουθώ στο twitter» και μιλήσαμε για πολλά ζητήματα. Δίπλα μας περνούσε ο Lewis Hamilton με τα γυαλιά ηλίου και την εμφάνιση ράπερ, αλλά δεν έδειχνε ότι είχε όρεξη να μιλήσει. Σε διαφορετικό μήκος κύματος ο Nico Rosberg και ο μικρός Pascal Werhlein, ο οποίος είναι αναπληρωματικός οδηγός. Ενδιαφέρον τύπος.

Αρκετό χρόνο περάσαμε και με τον Paul Hembery, αγωνιστικό διευθυντή της Pirelli. Ο Hembery είναι ένας πολύ υποστηρικτικός άνθρωπος και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόμαστε. Κάτσαμε και μιλήσαμε με τον προσωπικό γυμναστή του Ayrton Senna, Jo Leberer, ο οποίος είναι αντιστάρ άνθρωπος και δουλεύει τώρα για την ομάδα της Sauber. Μας είπε ότι η F1 δεν είναι πλέον όπως ήταν. Έχοντας ζήσει μια ζωή στα paddock και φυσικά πολύ χρόνο δίπλα στον Ayrton Senna ο Leberer μας είπε ότι δεν υπάρχουν πλέον οδηγοί με προσωπικότητα σαν αυτή του Βραζιλιάνου. «Τον έβλεπες και ένιωθες μεγάλο σεβασμό» μας είπε, δείχνοντας μου το paddock και συμπληρώνοντας «Δεν υπάρχει κάποιος τέτοιου βεληνεκούς πλέον. Και τα μονοθέσια είναι πολύ πιο εύκολα να τα οδηγήσεις πλέον. Δεν ήταν εκείνα τα τέρατα που ήταν κάποτε».

Συναρπαστική εμπειρία η επίσκεψη στα γκαράζ

Από τις πιο συναρπαστικές όμως στιγμές μας ήταν η επίσκεψη στα γκαράζ της Toro Rosso. Είχαμε την ευκαιρία για ένα μικρό τετ-α-τετ με τον Max Verstappen, το μεγαλύτερο ίσως ανερχόμενο αστέρι της F1 και τον αρχιμηχανικό του Xevi Pujolar. Μας πήραν για μια ξενάγηση στα πιτ της ομάδας. Είδαμε μπρος και πίσω αεροτομές και τις λεπτομέρειες τους, είδαμε πατώματα, τα οποία είναι πολύ δύσκολο να το δεις από κοντά, είδαμε τους μηχανικούς της Renault και της Toro Rosso να δουλεύουν στην τηλεμετρία, και το πιο μαγικό ίσως από όλα ήταν να ανάβουν τον κινητήρα του μονοθεσίου μπροστά μας. Όλη αυτή η ένταση και το τράνταγμα του κινητήρα το νιώθαμε αν μη τι άλλο πολύ έντονα.

Επειδή γίνεται πολύ κουβέντα για τον ήχο και την έντασή του, δεν θα συμφωνήσουμε με αυτούς που λένε ότι είναι πολύ ήσυχα. Φυσικά και σε σχέση με τους προηγούμενους και τους προ-προηγούμενους κινητήρες είναι πιο σιγά, αλλά ίσως είναι καλύτερα για τους θεατές. Μπορεί η έλλειψη αυτού του εκκωφαντικού θορύβου να βοηθάει τον κόσμο να παρακολουθεί πιο εύκολα την F1.

Περνώντας για ένα Martini

Πήγαμε και στο hospitality της Williams Martini. Προφανώς και ήπιαμε Martini και κουβεντιάσαμε αρκετή ώρα με τον μάνατζερ του Valtteri Bottas, αλλά και του Mika Hakkinen, τον Didier Cotton. Ο Γάλλος έχει στα χέρια του την τύχη του Valtteri ο οποίος είναι ο νέος ιπτάμενος Φιλανδός. Πολύ καλό παιδί και πολύ καλός οδηγός. Ιδανικό πακέτο για τις μεγάλες ομάδες. Εκεί ήταν και ο Felipe Massa, ο οποίος έχει προπονητή τον Έλληνα Χρήστο Φιωτάκη. Μαζί του είχε και την οικογένειά του και τον μικρό Felipinio. Σύμβουλος της ομάδας είναι και ο Alex Wurz, ο οποίος ήρθε προς το μέρος μας για να μας ρωτήσει τι γίνεται στην Ελλάδα και την παρέα συμπλήρωσε ο παρουσιαστής του MTV στην Φιλανδία, του καναλιού που μεταδίδει την F1, ο Oskari Saari … Είναι ένα γνωστό τρελοκομείο. Μετά ήρθε στην παρέα μας και ο Valtteri Bottas, ο οποίος έψαχνε τον γιο του υπογράφοντα, ο οποίος είναι μεγάλος φαν του Φιλανδού και έχει μιλήσει αρκετές φορές με το Valtteri για να του εκφράσει τον θαυμασμό του.

Και εάν αναρωτιέστε ναι … ανεβαίναμε και στο κέντρο τύπου για να γράψουμε, ή μάλλον καλύτερα να γράψουμε και να φορτίσουμε τα κινητά. Στο διάβα μας πετυχαίναμε πολλούς φίλους οι οποίοι μας ρωτούσαν εάν μάθαμε κάποιο καινούργιο νέο ή εάν κυκλοφορεί κάποια φήμη. Η ανταλλαγή απόψεων και ειδήσεων ή φημών είναι πολύ σημαντικό στοιχείο σε αυτή την δουλειά. Κομμάτια του παζλ κολλάνε μεταξύ τους για να βγει μια είδηση, να διασταυρωθεί κάποια ιστορία ή να ψάξουμε να βρούμε το παρασκήνιο.

Βετεράνοι δημοσιογράφοι με 600 και βάλε αγώνες στην πλάτη τους βρίσκονταν ανάμεσά μας. Τα αστεία για τους Έλληνες και τους Γερμανούς πήγαιναν και έρχονταν. Ο πολύ καλός φίλος και υπεύθυνος επικοινωνίας της F1 για λογαριασμό της FIA, Matteo Bonciani με πήγε κατευθείαν στην δημοσιογράφο της Bild, Nicola Pohl. «Εγώ θα σας συμφιλιώσω σήμερα», έλεγε γελώντας. Πάντα στο τρέξιμο ήταν και ο Zak Brown, με τον οποίο είχαμε μια πολύ γρήγορη κουβέντα και ο οποίος ήθελε να μας συναντήσει. Ο Brown είναι διευθύνων σύμβουλος στην JMI, εταιρία η οποία ασχολείται με τους χορηγούς στην F1. Αθροιστικά έχει φέρει στον χώρο γύρω στα 1 δις δολάρια σε χορηγίες, με τις πιο γνωστές αυτές της Martini στην Williams και της UPS στην Ferrari. Φυσικά ήταν με υποψήφιους χορηγούς μπαίνοντας στα γκαράζ των ομάδων.

Χρωστάμε μια συνταγή μουσακά!

Πήγαμε προσκεκλημένοι και στο motorhome της Ferrari την ώρα που ήταν εκεί ο μάνατζερ του Fisichella και πλέον άνθρωπος που κυνηγάει χορηγίες για την Ιταλική ομάδα, ο Enrico Zanarini. Ο Enrico είναι φίλος από παλιά και πάντα σε δικό του … Ιταλικό στυλ ντυσίματος. Από τους πιο καλοντυμένους ανθρώπους στο paddock. Όμως ένα χέρι μας χτύπησε την πλάτη καθώς μιλάγαμε. Ήταν ο νέος υπεύθυνος επικοινωνίας της Ferrari και μέχρι πέρσι δημοσιογράφος του Autosprint Alberto Antonini. «Εσυ μου χρωστάς μια καλή συνταγή Μουσακά», μου είπε θυμίζοντάς μου κάτι που πρέπει να εκπληρώσω σύντομα.  

Φυσικά δεν είναι δυνατό να απαριθμήσουμε και να ονομάσουμε όλους που είδαμε στο Silverstone. Ήταν μια εκπληκτική εμπειρία, ίσως σε άσχημη στιγμή για αυτά που περνάμε όλοι στην Ελλάδα, η οποία θα μείνει χαραγμένη σίγουρα στην μνήμη μας για πολύ πολύ καιρό. Νιώσαμε την μεγάλη αγκαλιά της F1 και γυρίζουμε με πολλές εμπειρίες, ανανέωση διαπροσωπικών σχέσεων, πολύ παραπάνω γνώση και φυσικά με πολύ μυρωδιά καμένου ελαστικού και βενζίνης στην μύτη μας.