Ανάλυσέ το: το ερωτηματικό που λέγεται Alonso

Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Είμαι φαν του Ισπανού. Μου αρέσει ο τρόπος που δουλεύει και έχοντας μιλήσει και με αντιπάλους του εντός πίστας με διαβεβαιώνουν ότι είναι ο καλύτερος οδηγός «σαν πακέτο» εκεί έξω. «Σκέφτεται από την τρίχα του κεφαλιού του ως τα νύχια του ποδιού του», μου είπε ένας κορυφαίος οδηγός.

Κάτι όμως πάει στραβά τον τελευταίο καιρό με τον Ισπανό. Μετά από την νίκη του στο Μπαχρέιν, δεν έχει μπορέσει να φανεί. Κάνει λάθη και δεν είναι συγκεντρωμένος. Θα μου πείτε ότι μετράει το αυτοκίνητό του, και θα συμφωνήσω. Πέρα από αυτό όμως. Τον είδα σε δυο περιπτώσεις στον Καναδά «να τον πιάνουν κορόιδο» οι δυο McLaren όταν βρέθηκε πίσω από πιο αργά μονοθέσια και να τον περνούν. Τον είδα στην Βαλένθια να τον περνάει ο καμικάζι Kobayashi στο τέλος ενός αγώνα στον οποίο ο Alonso είχε το μυαλό του στο πώς θα τιμωρηθεί ο Hamilton και όχι στο πως θα πάρει το καλύτερο από τον αγώνα που πήγε στραβά. Τον είδα και σε άλλους αγώνες να ψάχνεται. Τον είδα στην Κίνα να προσπερνά τον Massa στην είσοδο του pitlane, προσπαθώντας εκτός από την θέση να δείξει και ποιος είναι το αφεντικό.

Η καριέρα του και οι teammate

Στην καριέρα του ο Fernando Alonso είχε διάφορους teammate. Στην Minardi το 2001 είχε τους Young και Marques. To 2003 στην Renault είχε τον Trulli και τον πέρασε στην βαθμολογία του πρωταθλήματος (55 ο Alonso, 31 o Trulli). To 2004 είχε τον Villeneuve και τον Trulli και πάλι τους είχε περάσει. Όταν πήρε τα δυο του πρωταθλήματα το 2005 και το 2006 είχε τον Fisichella και φυσικά τον κέρδισε. Τα σκούρα για τον Ισπανό ήρθαν το 2007 όταν δίπλα του βρέθηκε ο rookie Lewis Hamilton. Ήταν η πρώτη φορά που ο Ισπανός έπρεπε να δώσει κάτι παραπάνω από την οδηγική του ικανότητα για να κερδίσει τον teammate του.

Οι ημέρες του στην McLaren

Το 2007 ήταν μια χρονιά στην οποία ο Alonso αναλώθηκε περισσότερο στα mind games παρά στην οδήγησή του. Όλα ξεκίνησαν από το Μονακό το οποίο ήταν το σημείο που ράγισε το γυαλί ανάμεσα στους δυο. Νωρίτερα ο Alonso προτιμούσε να έχει τον έμπειρο de la Rosa στις δοκιμές εξέλιξης, παρά τον νεαρό και άπειρο Hamilton, ο οποίος περνούσε την ώρα του στον προσομοιωτή της McLaren στο Woking. Μετά ήρθαν βέβαια τα συμβάντα σε Ουγγαρία και Τουρκία που τους αποτελείωσαν. Στο Spa ακούστηκε και ότι ο Alonso για να συσπειρώσει τους μηχανικούς του, τους έταξε παχυλό μπόνους εάν κατάφερναν και τον κρατούσαν μπροστά από τον Hamilton. Σε σημερινή του συνέντευξή ο Dennis είπε : «Πολύ απλά, ο Alonso δεν περίμενε τον Hamilton να είναι τόσο ανταγωνιστικός την πρώτη χρονιά. Μου είχε πει στην αρχή της περιόδου ότι μπορεί να ήταν δική μου απόφαση το να πάρουμε κάποιον rookie σαν τον Hamilton, αλλά αυτό θα μας κόστιζε το πρωτάθλημα κατασκευαστών. Ο Fernando τα υπολόγιζε όλα, αλλά όχι ότι ο Lewis θα τον αντιμετώπιζε. Αυτό τον επηρέασε τρομερά». Τελικά έσπασε το συμβόλαιό του και γύρισε στην Renault.

Επιστροφή στα "πάτρια εδάφη"

Πριν από λίγες μέρες ο αγωνιστικός διευθυντής της Renault, Steve Nielsen, είπε στο Eurosport.fr : «Ξέρουμε τι έγινε (στην McLaren) και επέστρεψε. Πιστεύω όμως ότι ήταν μάλλον λάθος. Δεν ξέρω εάν συμφωνεί μαζί μου αλλά ξέρει ότι τον αγαπάω. Εάν ήμουν μάνατζέρ του τότε, θα του έλεγα ‘Άκου, πρέπει να μείνεις και να κερδίσεις αυτό τον τύπο (Lewis Hamilton). Πρώτα από όλα γιατί είσαι στο καλύτερο μονοθέσιο τώρα, και δεύτερο γιατί είναι η καλύτερή σου ευκαιρία για να γίνεις πρωταθλητής είναι να μείνεις στην McLaren». Το 2008 και το 2009 ήταν πολύ δύσκολες χρονιές για τον Ισπανό. Το μονοθέσιο δεν ήταν ανταγωνιστικό και έτσι η 5^η θέση το 2008 (με νίκη με το «στημένο τρακάρισμα» του Piquet) και η μόλις 9^η το 2009 αντικατόπτρισε την πραγματική εικόνα.

Το 2010

Φέτος το πρώτο του μέλημα ήταν να κερδίσει τον Massa. Ο Βραζιλιάνος μέχρι στιγμής δεν έχει ικανοποιήσει και φαίνεται ότι το περσινό ατύχημά του στην Ουγγαρία τον έχει κάνει να σκέφτεται διαφορετικά το όλο αγωνιστικό θέμα και να αποφεύγει να βάλει τα «χέρια του στην φωτιά». Η κίνηση του Alonso στην είσοδο του pitlane στην Κίνα ήταν κάτι που έφερε τον Βραζιλιάνο μπροστά σε αδιέξοδο. Μετά από την εποχή Schumacher πλέον ο Massa έχει να αντιμετωπίσει έναν οδηγό παρόμοιο σε τρόπο λειτουργίας, αλλά όχι τον μέντορά του. Ο Kimi Raikkonen δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με τέτοια. Απλώς έμπαινε και «ξεζούμιζε» το μονοθέσιο. Δεν ενδιαφερόταν για mind games και πολιτικές. Ο Kubica δεν θέλησε να μπει καν σε τέτοιο παιχνίδι με τον κολλητό του Ισπανό και είπε όχι στην πρόταση της Ferrari. Θα κάνω μια εικασία λέγοντας ότι η Ferrari θα προτιμούσε στην 2^η θέση κάποιον ο οποίος θα δημιουργούσε λιγότερο πονοκέφαλο στον Alonso, για να μην τον αποσπά με mind games. Είχε τέτοιες επιλογές και έκανε κινήσεις, η μια από τις οποίες προκάλεσε τεράστια έκπληξη, στους πολύ λίγους που γνωρίζουν τα πράγματα.

Εκτιμώ ότι ο Fernando Alonso, όσο μεγάλος οδηγός και εάν είναι, έχει σταματήσει την οδηγική του εξέλίξη το 2007. Ακόμα και τώρα και μη έχοντας εσωτερικό μέτωπο από τον Felipe Massa ασχολείται με mind games. Χαρακτηριστική ήταν η ενδοεπικοινωνία του Alonso με τον αρχιμηχανικό του Andrea Stella στον τελευταίο αγώνα: «Κοίτα με τον Charlie (Whiting) το θέμα του Hamilton. Πρέπει να ασχοληθείτε όλη μέρα με αυτό» και η απάντηση ήρθε : «Το έχουμε κάνει. Να επικεντρωθείς στην οδήγησή σου», αλλά ο Ισπανός δεν το έκανε.

Πώς εξελίσεται κάποιος;

Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται ο Hamilton, ο οποίος συνεχώς εξελίσσεται και μας εκπλήσσει. Έτυχε και έπεσε στα χέρια μου το Ιαπωνικό περιοδικό AutoSport. Μέσα είχε μια ανάλυση του αγώνα και αναφερόταν στο συμβάν του Webber με τον Kovalainen και το πώς θα το χειριζόταν κάποιος άλλος οδηγός : « … φυσικά και δεν υπάρχει το στοιχείο του “racing” σε αυτή την διαφορά ανάμεσα στην Red Bull Racing και την Lotus, αλλά ήταν στον ίδιο γύρο, και ο Kovalainen μπορεί να το ισχυριστεί. Στο σημείο αυτό ένας κορυφαίος οδηγός πρέπει να στηριχθεί και στην «6^η αίσθηση» που έχει, στο ενστικτώδες ραντάρ του το οποίο του λέει πως συμπεριφέρεται ένας οδηγός όταν α) πας να του ρίξεις γύρο και β) αγωνίζεσαι για μια θέση. Ο Hamilton έχει τελειοποιήσει το ένστικτο αυτό, το ίδιο είχε και ο Nigel Mansell και ο Ayrton Senna. Ο Robert Kubica το δουλεύει εντατικά και ο Sebastian Vettel το έχει κατά κάποιο τρόπο. Το πρόβλημα για τον Webber ήταν ότι μπροστά του είχε τον Kovalainen και ότι τον Trulli. Ο Heikki είναι πολύ απότομος με το πεντάλ του φρένου και έχει φαρδύτερες, πιο απαλές γραμμές μπαίνοντας σε στροφή. Σε σχέση με τον teammate του λέει ότι είναι οδηγός που του αρέσει να φρενάρει πιο αργά στις στροφές. Αυτό είναι άσχημο σημάδι, γιατί ένας οδηγός σαν τον Heikki είναι πιο απρόβλεπτος από έναν οδηγό σαν τον Jarno. Το σκέφτηκε αυτό ο Mark όταν έφτασε κοντά στον Kovalainen; Σκέφτηκε πόσο αργά είναι τα νεα μονοθέσια όταν μπαίνουν σε απότομες στροφές και ειδικά εάν τα οδηγεί ένας απρόβλεπτος Heikki;», γράφει. Έχετε δει για παράδειγμα τον Hamilton να «κολλάει» σε κίνηση; Μάλλον το αντίθετο, περιμένουμε να τον δούμε να έχει μπροστά του αντίπαλο ώστε να μας ξαφνιάσει βρίσκοντας έναν νέο τρόπο για να τον περάσει.

Δεν θα μπω τώρα σε κάποιο μέτρο σύγκρισης ανάμεσα σε Alonso και Hamilton, γιατί δεν είναι ο σκοπός του άρθρου αυτού. Βάζοντάς τα όμως όλα κάτω και βλέποντας ότι στους τελευταίους 2 αγώνες ο Alonso τα βρίσκει σκούρα όταν πρέπει να περάσει κάποιον, και «τρώει» προσπεράσματα σε τέτοιες καταστάσεις αντί για να κερδίσει θέσεις, πρέπει να κάτσει κάτω και να βελτιωθεί. Πρέπει να ασχοληθεί με την οδήγησή του και να αφήσει τα άλλα πράγματα στους ανθρώπους του pitwall της Scuderia. Θα μπορούσε να ασχοληθεί λίγο με το να λύσει τις αδυναμίες του που είναι η γωνία στροφής και η πίεση που ασκεί στην πέδηση, και όχι στο να βασίζεται μόνο στο φυσικό του ταλέντο και στο πολύ καλό χειρισμό του μονοθεσίου του. Η Ferrari χρειάζεται τον Alonso και ίσως φέτος έχει βασιστεί παραπάνω απο ότι χρειαζόταν στον "μεσία" της, όπως τον χαρακτήρισαν.