25 χρόνια από τον παγκόσμιο τίτλο του Colin McRae

Με αφορμή την επέτειο 25 ετών από την κατάκτηση του πρωταθλήματος ράλλυ από τον Colin Mcrae, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα στην μνήμη ενός από τους μεγαλύτερους θρύλους του σπορ.
Ο Colin Mcrae γεννήθηκε στις 5 Αυγούστου του 1968 στο Λάρνακ, μια μικρή πόλη της Σκωτίας. Ο πατέρας του, Jimny Mcrae, ήταν επίσης οδηγός αγώνων όπως και ο αδερφός του Alister.

Ξεκίνησε την καριέρα του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό με ένα Mini Cooper στο Rally Kames, έναν αγώνα με μία μόλις ειδική διαδρομή όχι πολύ μακριά από το σπίτι του. Ο Σκωτσέζος τερμάτισε στην 14η θέση αλλά ήταν πρώτος στην κλάση του.

Το 1986 οδηγώντας ένα Talbot Sunbeam συμμετείχε στο πρωτάθλημα ράλλυ της Σκωτίας και αμέσως ξεχώρισε για την ταχύτητά του και τον συναρπαστικό τρόπο οδήγησής του. Αυτό οδήγησε πολλούς να τον συγκρίνουν με τον Ari Vatanen που παρεμπιπτόντως ήταν το είδωλο του.



Το 1987 έκανε την πρώτη εμφάνιή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα με ένα Vauxhall Nova (Opel Corsa) στο ράλλυ Σουηδίας, τερματίζοντας 36ος. Ένα χρόνο αργότερα κατέκτησε με το ίδιο αυτοκίνητο το Αγγλικό πρωτάθλημα ράλλυ, μια επίδοση που έκανε τον κόσμο αλλά και τους ειδικούς να τρίβουν τα μάτια τους. Στο ράλλυ της Νεας Ζηλανδίας το 1988 τερμάτισε για πρώτη φορά στους βαθμούς, κατακτώντας την 5η θέση με ένα πισωκίνητο Ford Sierra Cosworth, ενώ το 1990 τερμάτισε 6ος στο ράλλυ του RAC με το ίδιο αυτοκίνητο.



Το 1991 ο David Richards, το αφεντικό της Prodrive, βλέποντας το ταλέντο του Σκωτσέζου τον έπεισε να υπογράψει συμβόλαιο με την ομάδα της Subaru για το αγγλικό πρωτάθλημα ράλλυ με ετήσιες απολαβές 10.000 λίρες (με σημερινή ισοτιμία, 30.000 λίρες). Ο Colin κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Αγγλίας (1991,1992) ενώ υπέγραψε συμβόλαιο με την Subaru σε παγκόσμιο επίπεδο. Η καριέρα του είχε αρχίσει να απογειώνεται.



Το 1993 ο Mcrae θα είχε την ευκαιρία να οδηγήσει το Subaru Legacy δίπλα σε τεράστιους οδηγούς όπως ο Ari Vatenen, o Markku Alen και ο Hannu Mikkola. Κατέκτησε την πρώτη του νίκη στο ράλλυ Νεας Ζηλανδίας την ίδια χρονιά ενώ ήταν η πρώτη και τελευταία νίκη για το Legacy.
To 1994 άλλαξαν τα δεδομένα στην ομάδα καθώς το Legacy αντικαταστάθηκε από το θρυλικό Impreza 555. Επιπλέον ο δεύτερος οδηγός της ομάδας ήταν ο Ισπανός δις πρωταθλητής Carlos Sainz. Eνώ ο Ισπανός διεκδίκησε τον τίτλο μέχρι τον τελευταίο αγώνα με αντίπαλο τον Didier Auriol o Mcrae έκανε μια μέτρια σεζόν μόλις με δύο νίκες και με πολλές εγκαταλείψεις κυρίως από δικά του λάθη.



Και ερχόμαστε στο 1995, τη χρονιά που ο Σκωτσέζος έγραψε ιστορία. Μαζι με τον Carlos Sainz που παρέμεινε για δεύτερη χρονιά, διεκδίκησε το πρωτάθλημα μέχρι το τελευταίο αγώνα. Η χρονιά ήταν από τις μικρότερες τα τελευταία χρόνια καθώς αποτελούνταν μόλις από 8 αγώνες.
Ο Ισπανός ξεκίνησε καλύτερα τη σεζόν και μέχρι τα μισά είχε κατακτήσει δύο νίκες έναντι μίας του Σκωτσέζου και ήταν άνετα πρώτος. Έσπασε όμως το πόδι του και αναγκάστηκε να χάσει το ράλλυ της Νεας Ζηλανδίας στο οποίο ο Mcrae κατέκτησε την 1η θέση.
Στον προτελευταίο αγώνα στο ράλλυ της Kαταλωνίας οι δύο οδηγοί της Subaru βρίσκονταν στο 1-2 με τον Ισπανό στην 1η θέση. Ενώ η ομάδα έδωσε εντολή να διατηρήσουν τις θέσεις τους, o Mcrae τις παράκουσε και κέρδισε τον αγώνα. Αυτό ανάγκασε την Subaru να του δώσει time penalty και έτσι τερμάτισε πίσω από τον Ισπανο ομόσταυλό του. Αυτό εξόργισε τον Σκωτσέζο καθώς πλέον στην βαθμολογία ήταν ισοόπαλοι με 70 βαθμούς.
Όλα θα κρινόντουσαν στον επόμενο και τελευταίο αγώνα στο ράλλυ του RAC, στην πατρίδα του Colin. O αγώνας δε ξεκίνησε καλά για τον Σκωτσέζο καθώς στις πρώτες ειδικές ειχε κλατάσρισμα που του κόστισε κάμποσα λεπτά ενώ τραυμάτισε και την μπροστινή ανάρτηση. Η διαφορά όμως ήταν ότι αυτή τη φορά η αυτοπεποίθεση του ήταν στα ύψη. Ο Μηχανικός του, Αllan Mcguiness, θυμάται ότι παρόλο που επικρατούσε σε όλη την ομάδα ανησυχία ο μόνος που ήταν ήρεμος και γεμάτος αυτοπεποίθεση ήταν ο Colin. Στη συνέχεια οδήγησε εκπληκτικά, κάλυψε την διαφορά από τον ομόσταυλό του και πήρε τη νίκη και τον τίτλο γράφοντας ιστορία καθώς έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής σε ηλικία 27 ετών.



Τα επόμενα 3 χρόνια (1996-1998), ο Mcrae δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο νέο ανερχόμενο ταλέντο, τον Tommi Makkinen και το επίσης θρυλικό Mitsubishi Lancer Evo. Τερμάτισε δύο φορές δεύτερος και μία τρίτος αλλά ήταν φανερό ότι έψαχνε να κάνει μια καινούργια αρχή.
Το 1999 υπέγραψε στην Ford οδηγώντας το καινούργιο Focus, ενώ οι ετήσιες απολαβές του κυμαίνονταν στις 6.000.000 λίρες ποσό ρεκόρ για εκείνη την εποχή. Η χρονιά ξεκίνησε αρκετά καλά για τον νέο συνδυασμό καθώς κατέκτησε δύο νίκες σε τέσσερις αγώνες. Όμως προβλήματα αξιοπιστίας και αρκετά λάθη από την πλευρά του Σκωτσέζου τον ανάγκασαν να τερματίσει 6ος με 23 βαθμούς έχοντας οκτώ συνεχόμενες εγκαταλείψεις.
Το 2000 ξεκίνησε πάλι νοθρά λόγω προβλημάτων αξιοπιστίας το οποίο ανάγκασε τον Mcrae να απειλήσει ότι θα φύγει εάν δεν αλλάξει η κατάσταση. Πράγματι άλλαξε και ο πρωταθλητής του 1995 διεκδίκησε τον τίτλο μέχρι το τέλος παρά το τρομακτικό ατύχημα που είχε στο ράλλυ της Κορσικής.



Την επόμενη χρονιά έφτασε πολύ κοντά στον τίτλο καθώς τερμάτιζε αρκετά συχνά στους βαθμούς. Φτάνοντας στον τελευταίο αγώνα διεκδικούσε τον τίτλο μαζί με τους Tommi Makkinen και Richard Burns. Ο Φινλανδος εγκατέλειψε σχεδόν αμέσως. Ο Mcrae πετούσε και ήταν πρώτος στην κατάταξη μέχρι που δεν υπολόγισε σωστά σε μία πολύ ανοιχτή στροφη και οδηγώντας με έκτη ταχύτητα το αυτοκίνητο έκανε αρκετές πιρουέτες στον αέρα πριν φτάσει στο έδαφος εντελώς διαλυμένο. Αυτή ήταν και η τελευταία μεγάλη ευκαιρία του Mcrae να διεκδικήσει έναν ακόμη τίτλο.
Το 2002 ήταν η τελευταία χρονιά του στη Ford. Κατέκτησε δύο νίκες, στον Εθνικό μας αγώνα και στο ράλλυ Σαφάρι. Ήταν η τελευταία του νίκη και έγραψε ιστορία καθώς έγινε ο οδηγός μέχρι εκείνη τη στιγμή με τις περισσότερες νίκες (25). Κατά τα άλλα η χρονιά ήταν μέτρια και ο Σκωτσέζος έψαχνε ήδη από τα μισά της σεζόν άλλη στέγη.



Την βρήκε στο πρόσωπο της Citroen με το νέο Xsara και με ομόσταυλους, τον Carlos Sainz και τον Sebastian Loeb. Δυστυχώς για ακόμη μια φορά η χρονιά ήταν μέτρια με μόλις ένα βάθρο και 45 βαθμούς. Το 2004 ήταν η πρώτη φορα στην καριέρα του που θα έμενε χωρίς ομάδα. Παρά τις ύστατες προσπάθειες του David Richards, δεν τα κατάφερε. Έτσι για πρώτη φορά πάνω από μια δεκαετία δε θα βλέπαμε το όνομα Mcrae στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Αντ΄αυτού συμμετείχε στις 24 ώρες του Le Mans με μια Ferrari 550 GTS-Maranello της prodrive.



Tην επόμενη χρονιά ο Mcrae επέστρεψε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλλυ για μόλις 2 αγώνες με ένα Skoda Fabia. Στο ράλλυ Αυστραλίας οδήγησε εκπληκτικά καθώς βρισκόταν στη 2η θέση και πίεζε τον Francois Duval με την Citroen παρόλο που ο Σκωτσέζος οδηγούσε ξεκάθαρα ένα υποδεέστερο αυτοκίνητο. Το κιβώτιο όμως τον πρόδωσε και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει. Η τελευταία του εμφάνιση έγινε το 2006 στο ράλλυ Τουρκίας με τη Citroen, καθώς αντικατέστησε τον τραυματισμένο Sebastian Loeb.
O Colin Mcrae πέθανε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2007 καθώς έχασε τον έλεγχο του ελικοπτέρου που πιλοτάριζε. Μαζί με τον Mcrae σκοτώθηκαν ο 5χρονος γιός του Johnny και δύο οικογενειακόι φίλοι και το 6χρονο παιδί τους. Ο Σκωτσέζος άφησε μια τεράστια κληρονομιά που δύσκολα θα ξεχαστεί. Κατα πολλούς ήταν ο εντυπωσιακότερος οδηγός που πέρασε ποτέ ενώ είναι ιδιαίτερα αγαπητός και στη χώρα μας.