ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις 2023: Γνωρίστε τα αυτοκίνητα αναγνωρίσεων ή... «μουλάρια»

Ένας αγώνας Ράλλυ, όπως το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στη χώρα μας, ξεκινάει αρκετά νωρίτερα πριν ανάψει το πράσινο φως στις ειδικές διαδρομές. Με δεδομένο το γεγονός ότι τα πληρώματα πρέπει να καλύψουν, σε επίπεδο WRC τουλάχιστον, σχεδόν 400 αγωνιστικά χιλιόμετρα σε διαφορετικές τοποθεσίες, απαιτεί από την πλευρά τους λεπτομερή προετοιμασία. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, ο αγώνας ξεκινάει για τους συμμετέχοντες μια εβδομάδα πριν περάσουν τη ράμπα της αφετηρίας. Και συγκεκριμένα την ημέρα έναρξης των αναγνωρίσεων των ειδικών διαδρομών. Ή αλλιώς η διαδικασία των recce όπως αποκαλείται στη γλώσσα των αγώνων (συντομογραφία της λέξης reconnaissance).

Ουσιαστικά, τα πληρώματα περνούν από τις ειδικές διαδρομές και αποκρυπτογραφούν στο χαρτί το δρόμο. Τις απαραίτητες πληροφορίες που μεταφέρει στον οδηγό ο συνοδηγός κατά τη διάρκεια του αγώνα. Όσο πιο λεπτομερής είναι η… «ανάγνωση» του δρόμου, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα. Και για αυτόν ακριβώς το λόγο οι αναγνωρίσεις αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους κρίκους στην αλυσίδα της κορυφαίας επίδοσης. 

Τα παλιά χρόνια…

Η διαδικασία των αναγνωρίσεων έχει περάσει από πολλά στάδια και ουσιαστικά ακολουθεί την εξέλιξη του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Αρχικά, δεν υπήρχε περιορισμός στα περάσματα από κάθε ειδική, ενώ ο ρυθμός που ακολουθούσαν οι οδηγοί ήταν σχεδόν αντίστοιχος με αυτόν που κινούνταν κατά τη διάρκεια του αγώνα. Επιπλέον, στη διάθεση τους είχαν αυτοκίνητα, τα οποία ήταν ακριβώς ίδια με τα αγωνιστικά! Εφοδιασμένα με κλωβό ασφαλείας, η μοναδική τους διαφορά εντοπιζόταν στα χρώματα, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έφεραν τα σχέδια του χορηγού στο αμάξωμα. Δεν είναι υπερβολή, πως ειδικά την εποχή του Gr.B οι θεατές κατασκήνωναν στις ειδικές πριν τον αγώνα για να δουν τους θεούς του Παγκοσμίου να περνούν με τα «τέρατα» σε ρυθμούς αγώνα.

Δείτε ακόμη: Τα πέντε καλύτερα αγωνιστικά αυτοκίνητα της Porsche!

Βέβαια, με την ταχύτητα που κινούνταν οι οδηγοί και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των αναγνωρίσεων οι δρόμοι είναι ανοικτοί προς την κυκλοφορία, εμφανίστηκαν και τα πρώτα κρούσματα ατυχημάτων με οδηγούς που χρησιμοποιούσαν το δρόμο. Για ένα διάστημα η FIA περιορίστηκε σε συστάσεις, ενώ οι οργανωτικές επιτροπές των αγώνων προσπαθούσαν να απωθήσουν τον κόσμο από το να χρησιμοποιεί τους δρόμους κατά τη διάρκεια των αναγνωρίσεων. Όμως, και αυτό δεν ήταν αρκετό με αποτέλεσμα αργότερα η Παγκόσμια Ομοσπονδία να γίνει αρκετά πιο αυστηρή… 

Οι μηχανές

Τα αυτοκίνητα που τα πληρώματα χρησιμοποιούν στις ειδικές έχουν μεταλλαχθεί μέσα στην πάροδο του χρόνου. Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε με το Gr. B, αφού οι ομάδες έπρεπε σύμφωνα με την ομολογκασιόν να κατασκευάσουν 200 μονάδες για να έχουν δικαίωμα συμμετοχής στους αγώνες. Έτσι, τα αυτοκίνητα που δεν μετατράπηκαν σε αγωνιστικά, κατέληξαν ως «μουλάρια»… Αντίστοιχα, με την προαγωγή του Gr. A ως κύρια κατηγορία στο WRC, οι ομάδες είχαν στη διάθεση τους αντίστοιχα μοντέλα παραγωγής για να χρησιμοποιήσουν ως «recce cars». Η Lancia χρησιμοποιούσε Delta Integrale, η Toyota τις Celica GT-4 και ούτω κάθε εξής. Αυτό συνεχίστηκε έως και το 1996, όταν η FIA προχώρησε για ακόμα μία φορά σε αλλαγή των κανονισμών, με τα WRCars να εισβάλλουν στο θεσμό. Αντίστοιχες κατασκευές δεν υπήρχαν ως μοντέλα παραγωγής, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσουν τα Mitsubishi Lancer και Subaru Impreza. Δεν είναι υπερβολή, πως ο Sebastien Loeb και οι οδηγοί της Citroen έκαναν τις αναγνωρίσεις τους με διαφορετικές γενιές EVO στην πάροδο του χρόνου, αφού η γαλλική εταιρεία δεν διέθετε τετρακίνητο μοντέλο στη γκάμα της. Παράλληλα, από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 αρκετά πιο αυστηροί έγιναν και οι κανονισμοί, περιορίζοντας τις ελευθερίες που επιτρέπονται σε ένα «recce car». 

Politically correct

Φτάνοντας στη σημερινή εποχή, η πραγματικότητα είναι πως οι περιορισμοί και οι έλεγχοι έχουν αυξηθεί. Σε επίπεδο κανονισμών, τα περάσματα από τις ειδικές περιορίζονται σε μόλις δύο! Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα πληρώματα να δουλεύουν σε εντατικό βαθμό με κάμερες τις οποίες τοποθετούν στα αυτοκίνητα και καταγράφουν τη διαδρομή. Με το τέλος των αναγνωρίσεων, εργάζονται πυρετωδώς παρατηρώντας λεπτομερώς το βίντεο και βελτιώνοντας περαιτέρω τις σημειώσεις τους. Επιπλέον, κάθε αυτοκίνητο είναι εφοδιασμένο με σύστημα τηλεμετρίας, που καταγράφει τα χιλιόμετρα με τα οποία κινείται το πλήρωμα στην ειδική. Τα όρια θέτονται από την οργανωτική επιτροπή του αγώνα πριν την έναρξη των αναγνωρίσεων (στο δικό μας Ακρόπολις είναι 70 km/h) και σε περίπτωση που αυτό ξεπεραστεί υπάρχουν ποινές. Αρχικά, χρηματικές που όμως μπορεί να φτάσουν έως και ποινή χρόνου στον αγώνα!

Δείτε ακόμη: Το επίσημο πρόγραμμα του Ράλλυ Ακρόπολις το 2023

Όσον αφορά τα αυτοκίνητα, αυτά πλέον βασίζονται σε μοντέλα παραγωγής, τα οποία και έχουν συγκεκριμένες διαφοροποιήσεις που επιτρέπει η FIA. Αυτές εντοπίζονται στην τοποθέτηση κλωβού ασφαλείας και μπάκετ καθισμάτων, ενώ επιτρέπεται η χρήση ακουστικών ενδοεπικοινωνίας και όχι κράνους! Επιπλέον αλλαγές υπάρχουν στην ανάρτηση, στην προστασία του αμαξώματος στο εμπρός και κάτω μέρος με τις ενδεδειγμένες ποδιές, ενώ στα μηχανικά μέρη μπορούν να γίνουν αναβαθμίσεις που είναι σύμφωνες με τα αγωνιστικά προδιαγραφών Group N. Όσον αφορά τα ελαστικά, στους ασφάλτινους αγώνες τα πληρώματα χρησιμοποιούν λάστιχα που έχουν έγκριση για χρήση στο δρόμο και χωμάτινα σε αγώνες αυτού του είδους. Επιπλέον, στο εσωτερικό κάθε αυτοκινήτου αναγνωρίσεων, θα βρούμε trip meter, με το οποίο ο συνοδηγός μετράει με λεπτομέρεια τις αποστάσεις στις απλές και τις ειδικές διαδρομές. Σήμερα, η Toyota προσφέρει ειδικά τροποποιημένα GR Yaris στους οδηγούς της, ενώ η Ford έχει προετοιμάσει μία σειρά από τετρακίνητα Focus RS. Όσον αφορά τη Hyundai, με δεδομένο ότι δεν διαθέτει τετρακίνητο μοντέλο στη γκάμα της, οι οδηγοί της χρησιμοποιούν πετρελαιοκίνητες BMW της σειράς 1 με τετρακίνηση xDrive!

Η… διάρκεια ζωής ενός αυτοκινήτου αναγνωρίσεων δεν είναι μικρή και σίγουρα καθόλου εύκολη. Αρκεί να σκεφτεί κανείς, πως σε κάθε αγώνα πραγματοποιούν δύο φορές τα συνολικά αγωνιστικά χιλιόμετρα, συνυπολογίζοντας και τις απλές διαδρομές. Επιπλέον, μπορεί οι ταχύτητες να είναι μικρότερες, αλλά οι οδηγοί δεν τα λυπούνται. Βλέπετε, δοκιμάζουν να περάσουν από διάφορα σημεία του δρόμου για να είναι σίγουροι ότι δεν θα έχουν πρόβλημα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Βλέπετε, παίρνουν επιπλέον ρίσκα, έτσι ώστε να μην βρεθούν προ εκπλήξεως όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με το χρονόμετρο. Μάλιστα, όταν οι οδηγοί τα αφήσουν στην άκρη του σέρβις για να μπουν στα αγωνιστικά, η δουλειά των recce cars δεν τελειώνει, αφού τα χρησιμοποιούν άλλα μέλη της ομάδας. Είτε τα gravel crew που ελέγχουν το δρόμο, είτε τα meteo crew που τσεκάρουν τον καιρό. Βέβαια, μετά το τέλος κάθε Ράλλυ επιστρέφουν στα αρχηγεία της ομάδας για να δεχθούν τις απαραίτητες περιποιήσεις και να είναι πανέτοιμα για τον επόμενο αγώνα. Εν ολίγοις, μπορεί να μην είναι αντίστοιχα γρήγορα με τα πραγματικά αγωνιστικά στις ειδικές διαδρομές, αλλά είναι οι «λύκοι με ενδυμασία προβάτου» που έχουν φροντίσει νωρίτερα για την ιδανική και λεπτομερή αποκρυπτογράφηση του δρόμου βοηθώντας τα μέγιστα στην επίτευξη του κορυφαίου αποτελέσματος.