The F1 Insider: Access all areas!

Η επίσκεψη σε αγώνα της F1 είναι μια συναρπαστική εμπειρία. Όσες φορές και να έχεις πάει σε αγώνα η αγωνία και η λαχτάρα να ακούσεις και να δεις τα μονοθέσια είναι η ίδια. Όσο δε για την κούραση που έχεις στο τέλος; Μάλλον δεν συγκρίνεται με κάποια άλλη και πολλές φορές την ονομάζουμε «κούραση GP».

 

Η μετάβαση προς την πίστα του Hungaroring ήταν ευχάριστη μέχρι το σημείο που έβγαινες από τον αυτοκινητόδρομο για να περάσεις στον δρόμο που σε οδηγούσε στην πίστα. Η κίνηση ήταν αρκετή και αυτοί που αποφάσισαν να το κάνουν με τα πόδια περπάτησαν πολύ σε δύσκολες συνθήκες. Ο λόφος σε κούραζε αφάνταστα. Το πανηγύρι όμως είχε αρχίσει. Είδα κατασκηνωτές να ζουν την δική τους περιπέτεια έχοντας σκηνές σε ένα … οργανωμένο οικόπεδο με τραπεζάκια. Είδα δε ανάμεσά τους και μια ολοκαίνουργια Mercedes της οποίας ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να δει τον αγώνα σαν κατασκηνωτής. Στο βάθος αριστερά έβλεπες το συγκρότημα με τις νεροτσουλήθρες, αλλά οι 22 βαθμοί Κελσίου ήταν απαγορευτικοί για οποιαδήποτε σκέψη χρήσης τους.

 

Για να πάρω την δημοσιογραφική διαπίστευση έπρεπε να πάω στις τέντες δίπλα από το βενζινάδικο της Mol. Μόλις την πήρα στα χέρια μου κατευθύνθηκα προς την είσοδο της πίστας όπου τα δημοσιογραφικά βανάκια έκαναν τα δρομολόγιά τους. Περνώντας κάτω από την πίστα έφτασα στην είσοδο των paddock. Όπως γίνεται πάντα κάθε οδηγός και εξέχον μέλος ομάδας έχει την δική του θέση στάθμευσης. Έβλεπε κάποιος θέσεις οι οποίες είχαν την ένδειξη «Fernando Alonso», «Lewis Hamilton» κλπ ενώ οι μηχανικοί και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ερχόντουσαν από την Βουδαπέστη με τα μικρά βαν. Περνώντας μέσα από μικρό τούνελ και αφού φτάσαμε στον χώρο των paddock. Όλα τα motorhomes ήταν μπροστά μας. Σε ξεχωριστή θέση έβλεπες το «παλαιωμένο» motorhome του Bernie, ενώ απέναντί του ήταν το πιο μοντέρνο, αυτό της FIA. Από την άλλη μεριά ήταν αυτό της Red Bull Racing, της Ferrari, κλπ, με την σειρά που οι ομάδες κατετάγησαν στο περσινό πρωτάθλημα.

 

Ένα από τα πλεονεκτήματα των paddock είναι ότι βρίσκεις τους γνωστούς και φίλους του χώρου. Την στιγμή που έφτασα ήταν σε εξέλιξη τα ελεύθερα δοκιμαστικά του Σαββάτου, οπότε βρήκα την ευκαιρία να μιλήσω με φίλους που είχα να δω καιρό και που έβλεπαν την εξέλιξη των ελεύθερων δοκιμαστικών. Μίλησα με τον Mark Hughes του BBC και του Autosport, τον Michael Schmidt από το Auto Motor und Sport, τον Alberto Antonini από το Autosprint, και με πολλούς άλλους που εκείνη τη στιγμή παρακολουθούσαν την εξέλιξη από διάφορα motorhomes. Πήγα και από την πίσω μεριά των paddock όμως, εκεί που έβλεπες καθαρά την στροφή 2 και 3, καθώς και τις τελευταίες στροφές της πίστας. Το Hungaroring σου δίνει την ευκαιρία να παρακολουθείς μεγάλο μέρος της πίστας από την πίσω πλευρά των paddock. Πίσω λοιπόν από τα motorhomes βρήκαμε τους «κατασκόπους». Υπήρχαν οδηγοί εξέλιξης και άνθρωποι ομάδων που παρακολουθούσαν τις αγωνιστικές γραμμές που ακολουθούσαν οι αντίπαλοί τους, προσπαθώντας να δώσουν μια πληροφορία παραπάνω στους μηχανικούς για κάποια πληροφορία της τελευταία στιγμής. Μπορούσες να δεις καθαρά τα οδηγικά στυλ των πιλότων. Ο Schumacher έπαιρνε πάντα την 2^η στροφή ανοιχτά προσπαθώντας να βγει με μεγαλύτερη ταχύτητα, ο Hamilton και ο Button κλειστά (ίσως επωφελούμενοι από το blown diffuser που είναι καλύτερο της Mercedes), ενώ και ο Vettel πειραματιζόταν συνεχώς. Άκουγες καθαρά πως δούλευε το off throttle blowing.

 

Με το που τελείωσαν τα ελεύθερα δοκιμαστικά τα paddock γέμισαν. Οι δημοσιογράφοι έτρεχαν για δηλώσεις και οι μηχανικοί μιλούσαν με τους οδηγούς για να οργανωθούν για τα προκριματικά. Ειδική μνεία πρέπει να κάνουμε στους ανθρώπους της Lotus Renault GP. Από την πρώτη στιγμή με έκαναν να νιώθω σαν το σπίτι μου. Ο Stephane Samson, επικεφαλής επικοινωνίας της ομάδας, ήρθε να με χαιρετίσει και να με προσκαλέσει για φαγητό στο motorhome της ομάδας, κάτι που δεν μπορούσα να αρνηθώ. Το φαγητό ήταν … εξαίσιο. Όσο για τους ανθρώπους της ομάδας; Με το χαμόγελο στο πρόσωπο έτοιμοι για με εξυπηρετήσουν. Έδειχναν ότι χαιρόντουσαν αυτό που έκαναν. Το motorhome γεμάτο και οι υποχρεώσεις των υπευθύνων πολλές.

 

Βρήκα τον χρόνο να κάνω και ένα μικρό pitwalk. Δημοσιογράφοι, VIP και Paddock Club είχαν πρόσβαση να δουν από κοντά τα μονοθέσια. Μηχανές άνοιγαν για να δοκιμάσουν ότι όλα δουλεύουν σωστά. Έβλεπες από κοντά τις αεροτομές με τις λεπτομέρειες και την διαφορετική σχεδιαστική φιλοσοφία κάθε ομάδας, τους οδηγούς να μιλούν με τους μηχανικούς τους και τον κόσμο να χαίρεται αυτό που βλέπει. Όλα καλά μέχρι το σημείο που εμφανίστηκε ένας κύριος κρατώντας την πινακίδα “Please leave the pitlane”.

 

O Stephane Samson προέρχεται από τον χώρο της δημοσιογραφίας και διαφέρει κατά πολύ από τους ανθρώπους που δεν πέρασαν από αυτή την φάση. Τα καλύτερα λόγια έχω να πω και για τον Eric Boullier, το αφεντικό της ομάδας. Απίστευτος άνθρωπος, από αυτούς που χρειάζεται η F1 για να γίνει πιο ανθρώπινη. Ο Eric με καλωσόρισε και χωρίς δεύτερη σκέψη είπε ότι θα ήμουν καλεσμένος για να παρακολουθήσω τα προκριματικά από τα box της ομάδας.

 

Με προμήθευσαν με την κατάλληλη διαπίστευση και μου έδωσαν και τα ακουστικά για τους επισκέπτες της ομάδας. Τα box στο Hungaroring ήταν πολύ μικρά και δεν μπορούσα να κάτσω για πολύ ώρα βλέποντας τα μονοθέσια. Αντ’αυτού μου έδωσαν την θέση πίσω από την τηλεμετρία της ομάδας. Δυστυχώς δεν μπορούσα να πάρω κάποιες φωτογραφίες από τον χώρο γιατί αυτό ήταν το πιο ευαίσθητο σημείο. Υπολόγισα γύρω στους 24 υπολογιστές, κάμερες και στα δυο γκαράζ (αυτό του Petrov και του Heidfeld), το διεθνές σήμα και φυσικά την ζωντανή χρονομέτρηση.

 

Το πράσινο φως άναψε και τα μονοθέσια περνούσαν από το pitlane. Ο ήχος εκκωφαντικός, αλλά δεν ήθελα να βάλω τα ακουστικά. Η στιγμή για την ομάδα ήρθε. Ο κινητήρας πήρε μπρος και ο ήχος ήταν απίστευτος. Τα «μαρσαρίσματα» σε έκαναν να νιώθεις ότι … εδώ είναι ο κόσμος μου. Μπροστά μας έκανε βόλτα μέσα στην αγωνία η μάνατζερ του Petrov, η Oksana Kossatchenko. Πήγαινε προς τους μηχανικούς και ερχόταν και πάλι προς το μέρος μας.

 

Οι τηλεμετρίες ζωντάνεψαν και έβλεπες καθαρά τα δεδομένα που ερχόντουσαν. Μηχανικοί της ομάδας, της προμηθεύτριας εταιρίας κινητήρων της Renault καθώς και της Microsoft (που φτιάχνει τον εγκέφαλο σε συνεργασία με την McLaren Electronics) βρίσκονταν μπροστά μας και παρατηρούσαν τα δεδομένα. Έκαναν ζουμ ιν και ζουμ άουτ σε σημεία που πίστευαν ότι χρειαζόντουσαν επιπλέον διερεύνηση ενώ έδιναν τις αναφορές τους πατώντας τα κουμπάκια που είχαν μπροστά τους προς τους ανωτέρους τους. Αυτά που ακούγαμε από τα ακουστικά ήταν αρκετές φορές «ακαταλαβίστικα» και αναφερόντουσαν σε ρυθμίσεις που έπρεπε να κάνουν.

 

Δυστυχώς η μέρα δεν κύλησε καλά για την LRGP. Ο Heidfeld βγήκε από το μονοθέσιο και ήταν πιο ήρεμος. Ο Petrov κλείστηκε και νευριασμένος ήρθε και άφησε το κράνος στην θέση που υπήρχε. Δεν μιλιόταν. Όταν … έπεσε η σκόνη τα πράγματα ήταν πιο χαλαρά. Πέρασα λίγο χρόνο με τους ανθρώπους αλλά οι υποχρεώσεις ήταν πολλές. Από meeting μέχρι δελτία τύπου.

 

Πήγα γρήγορα στην συνέντευξη των οδηγών για να ακούσω τους Vettel, Hamilton και Button τι περίμεναν για τον αγώνα της Κυριακής. Ο Ελληνικής καταγωγής Bob Costanduros έκανε όπως πάντα τις πρώτες ερωτήσεις με τους υπόλοιπους δημοσιογράφους να κάνουν και αυτοί τις δικές τους. Έκανα μια μεγάλη βόλτα από τους δυο ορόφους του Media Centre. Εκεί πλέον είδα πολύ κόσμο, και κάθισα πολύ ώρα με τον συνάδελφο και φίλο Edd Straw από το Autosport μιλώντας για την ημέρα αλλά και σχολιάζοντας ότι πραγματική είδηση δεν υπήρχε το τριήμερο. Η ευκαιρία να βλέπεις φίλους μετά από καιρό είναι κάτι το οποίο έχει πολύ μεγάλη σημασία.

 

Περάσα από όλα τα motorhomes για να δω γνωστούς και φίλους. Μιλήσα με τον Vettel ο οποίος ήταν πολύ ευχάριστος και ευδιάθετος (άλλωστε την pole position είχε πάρει), είδα τον Jenson Button με την αρραβωνιαστικιά του, μίλησα με τον Tonio Liuzzi ο οποίος είπε ότι κλασσικά και φέτος θα μας έρθει στην Μύκονο.

 

Ο χρόνος περνούσε όμως και έπρεπε να πάω να συναντήσω έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο για να κάνω την συνέντευξη που περίμενα εδώ και καιρό για ξένο μέσο. Πήγα στο γραφείο τύπου όπου υπήρχαν δυο πολύ σημαντικοί άνθρωποι. O υπεύθυνος των φωτογράφων της FIA, Patrick Behar, και ο υπεύθυνος επικοινωνίας της F1 της FIA, Matteo Bonciani. Για τον Matteo έχω να σχολιάσω μόνο ένα. Πρόκειται για έναν απίστευτο άνθρωπο και έναν άριστο επαγγελματία. Μπορεί να έχει να κάνει «καλά» 200 δημοσιογράφους σε κάθε αγώνα με τις παραξενιές του καθενός, αλλά ποτέ δεν χάνει το χιούμορ του. Καθίσαμε στο γραφείο του για ώρα και συζητήσαμε για πολλά πράγματα. «Πηγμένος» μέχρι τον λαιμό, αλλά βρήκε τον χρόνο και τον ευχαριστούμε για αυτό.

 

Μετά από την ολοκλήρωση της συνέντευξης έπρεπε να φύγουμε για να επιστρέψουμε στην Βουδαπέστη. Η Κυριακή ήταν πιο δύσκολη μέρα επειδή θα έπρεπε να μοιραστώ τον ρόλο του «θεατή» και του «δημοσιογράφου», παρακολουθώντας τον αγώνα από τα Grandstands (Super Gold χάρη στην LG) και από τα Paddock. Μοιράστηκα το βανάκι μαζί με τον Tony Dodgins και τον Mark Hughes και σχολιάσαμε το Σάββατο στην Ουγγαρία. Χωρίσαμε στο δημοσιογραφικό παρκινγκ, ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την Κυριακή.