The F1 Insider : Access all areas … η συνέχεια

Χάρη στην LG Ελλάδος μπορέσαμε να βρεθούμε στα grandstand του Hungaroring την Κυριακή του αγώνα. Το γκρουπ με το οποίο βρεθήκαμε στην Ουγγαρία ήταν 10μελές το οποίο αποτελείτο από άτομα που είχαν κερδίσει σε διαγωνισμούς της εταιρίας. Η οργάνωσή του από την αρχή εως το τέλος ήταν άψογη. Το μικρό βανάκι με τον συμπαθή Ούγγρο οδηγό μας περίμενε όλες τις μέρες υπομονετικά με την πινακίδα “LG” στο παρμπρίζ να είναι το σήμα κατατεθέν.

 

Ο κόσμος άρχισε να πληθαίνει και σιγά σιγά να γεμίζει τις κερκίδες και τους λόφους. Αρκετοί πήγαν από νωρίς για να δουν και τα άλλα πρωταθλήματα (GP2). Η πλειοψηφία όμως περίμενε να δει και να ακούσει τα μονοθέσια της F1. Οι θέσεις μας ήταν στο καλύτερο σημείο. Στην «σκεπαστή» κερκίδα, λίγο μετά από την γραμμή της εκκίνησης. Όμως για να φτάσεις εκεί έπρεπε να σου «βγει η γλώσσα». Ο δρόμος για να φτάσεις στην Super Gold είναι μακρύς και επίπονος, ειδικά εάν έχεις ξεχάσει τι σημαίνει γυμναστική. Από την κεντρική είσοδο έπρεπε να κάνεις ένα 20λεπτο με μισάωρο περπάτημα σε ανηφορικό δρόμο και όλοι ήμασταν ικανοποιημένοι με το γεγονός ότι ο καιρός ήταν τουλάχιστον δροσερός.

 

Πίσω από τις κερκίδες υπήρχαν τα κλασσικά περίπτερα που πουλούσαν είδη για F1 αλλά και αυτά που πουλούσαν γρήγορο φαγητό. Μπορεί να υπήρχε η ένδειξη “Greek Gyros”, αλλά όσοι το δοκίμασαν είπαν «μακριά». Μπήκα στην κερκίδα και περίμενα να ακούσω τα μονοθέσια να βάζουν μπρος τις μηχανές τους, όπως και έγινε. Ο καιρός ήταν περίεργος για τέλος Ιουλίου. Δροσερός και βροχερός. Ευτυχώς όμως δεν είχαμε εκκίνηση πίσω από αυτοκίνητο ασφαλείας. Από τα αξιοσημείωτα που δεν βλέπει κάποιος από την τηλεόραση είναι ο αγώνας δρόμου που κάνουν οι μηχανικοί για να επιστρέψουν από την πίστα στα γκαράζ. Όταν τα μονοθέσια φεύγουν για τον γύρο σχηματισμού, οι μηχανικοί πρέπει να γυρίσουν πίσω στα γκαράζ.

 

Μόλις τα κόκκινα φώτα έσβησαν ένας απίστευτος θόρυβος ηχούσε στα αυτιά μου, ο οποίος είχε ενισχυθεί και από το γεγονός ότι η κεντρική κερκίδα είναι και κλειστή στο πίσω μέρος. Έκατσα να δω αρκετή ώρα του αγώνα από την κερκίδα. Είχα απέναντί μου τα box της Red Bull Racing, της McLaren και της Ferrari, οπότε έμεινα να δω τα πρώτα πιτ στοπ. Η πλειοψηφία του κόσμου ήταν με το μέρος της McLaren πρέπει να ομολογήσω.

 

Μετά έφυγα από την κερκίδα και πήγα να δω τον αγώνα από τα paddock για να πάρω και λίγο ατμόσφαιρα από τα Motorhomes των ομάδων. Βγήκα από την κερκίδα και κατευθύνθηκα δεξιά προς την μεταλλική γέφυρα που ενώνει τα paddock με την κερκίδα. Ανέβηκα τα σκαλοπάτια και στάθηκα στο ψηλότερό της σημείο. Μπόρεσα να δω τα μονοθέσια που ερχόντουσαν από την μεγάλη ευθεία και «έσκαγαν» στα φρένα για να στρίψουν στην πρώτη στροφή. Η αίσθηση ήταν απίστευτη, παρόλο που οι τελικές δεν είναι στο επίπεδο της Monza. Κάθισα αρκετή ώρα στο σημείο αυτό που είχαν συγκεντρωθεί και άλλοι δημοσιογράφοι καθώς και κάποιοι από το Paddock Club. Μπήκα στο κουβούκλιο της γέφυρας (για λόγους ασφαλείας ήταν κλειστή γύρω γύρω) και ένιωθα ένα έντονο τράνταγμα κάθε φορά που περνούσε ένα μονοθέσιο κάτω από τα πόδια μου.

 

Όταν πέρασα από την άλλη μεριά είχαν αρχίσει να διαλύουν τα σημεία ηλεκτρονικού ελέγχου για τα paddock. Όπως είχαν αρχίσει σιγά σιγά οι ομάδες να μαζεύουν τα πράγματά τους. Πρέπει να ξέρετε ότι τα paddock διαλύονται κατά την διάρκεια του αγώνα και κάποιες ώρες μετά από το τέλος αυτού κάποια φορτηγά είναι έτοιμα προς αναχώρηση. Μπήκα στο motorhome της Lotus Renault GP όπου ήταν ο Bruno Senna με κάποιο μέλος της ομάδας και παρακολουθούσαν τον αγώνα. Ο Bruno είναι ένας απίστευτος άνθρωπος. Πάντα πρόσχαρος και διαθέσιμος για κουβέντα. Μετά από λίγο πήρε φωτιά το μονοθέσιο του  Heidfeld, αλλά μόλις ήρθε στο motorhome φαινόταν χαλαρός, έχοντας περάσει από την «ιερά εξέταση» των δημοσιογράφων. Φωτιά παίρνει μόνο «κυριολεκτικά» και όχι μεταφορικά με τις εμφανίσεις του να είναι απογοητευτικές.

 

Στην συνέχεια παρακολούθησα κομμάτι του αγώνα από το πίσω μέρος των paddock που φαινόταν η 2^η και 3^η στροφή αλλά και οι τελευταίες, όταν κάποια στιγμή άρχισε να ψιχαλίζει. Πέρασα από όλες σχεδόν τις ομάδες για να πάρω κλίμα, αλλά εκεί που άρχιζε το θέμα να γίνεται ενδιαφέρον ήταν στο motorhome της McLaren. Ήταν η μέρα τους. Αποφάσισα να παρακολουθήσω τους τελευταίους 15 γύρους από εκεί. Δίπλα μου ήταν η Lee McKenzie από το BBC και γεμάτος αγωνία ο πρώην δημοσιογράφος και για χρόνια επικεφαλής επικοινωνίας της ομάδας, Matt Bishop. Οι επευφημίες και τα χειροκροτήματα για τα κατορθώματα των οδηγών ήταν συνεχή. Όταν δε ο Button πέρασε την γραμμή του τερματισμού εκεί ήταν ακόμα πιο έντονα. Ο κόσμος πήρε τα γιορτινά πορτοκαλί t-shirt και πήγε για να πανηγυρίσει. Σαμπάνιες άρχισαν και γέμιζαν τα ποτήρια των προσκεκλημένων και αποφάσισα να βγω και πάλι έξω να δω και άλλο κόσμο.

 

Είδα και μίλησα με τον τον Enrico Zanarini, μάνατζερ του Fisichella, ο οποίος τώρα συμβουλεύει τον Liuzzi και πέρασα από το motorhome της Ferrari να χαιρετήσω και τον Nicolas Todt, μάνατζερ των Massa, Maldonado και Bianchi. Δύσκολη μέρα για τους οδηγούς του, αλλά απολάμβανε την χαλαρή κατάσταση στο motorhome.

 

Είδα από μακρυά να πηγαίνουν μονοθέσια στο parc ferme και αποφάσισα να πάω προς εκείνη την κατεύθυνση για να δω από κοντά τις τεχνικές λύσεις και να τραβήξω και φωτογραφίες. Ο άνθρωπος που ήταν στο security μου επέτρεπε να φωτογραφίσω τα μονοθέσια, επειδή η φωτογραφική μου δεν ήταν επαγγελματική. Ήμουν τυχερός γιατί μπόρεσα να δω από πολύ κοντά την McLaren του Hamilton. Δυστυχώς τα άλλα μονοθέσια των κορυφαίων ομάδων περνούσαν από έλεγχο και ακόμα και να ερχόντουσαν θα ήταν μακριά για να παρατηρήσω κάποια πράγματα που ήθελα. Είδα όμως την Williams και την Scuderia Toro Rosso, καθώς και τις Virgin.

 

Η μεικτή ζώνη ήταν όπως πάντα γεμάτη από δημοσιογράφους και οι οδηγοί πήγαιναν από γκρουπ σε γκρουπ για να δώσουν απαντήσεις. Τελευταίοι έμειναν αυτοί που ήταν στο βάθρο. Ο Button πιο χαρούμενος από όλους έτρεξε προς το motorhome της ομάδας του και με “sorry … sorry” θέλησε να αποφύγει τον κόσμο που τον περίμενε για ένα αυτόγραφο. Άλλωστε έπρεπε να πάει να πανηγυρίσει με τους υπόλοιπους.

 

Είναι πολλές οι εικόνες και οι εμπειρίες που δεν μπορούν να μεταφερθούν μέσα από ένα κείμενο. Αποφάσισα να γυρίσω πίσω στην πόλη και έφυγα από τα paddock. Άλλωστε ο πολύς κόσμος είχε φύγει για να προλάβει πτήσεις. Μοιράστηκα το media shuttle με τον Gerard Donaldson, έναν ηλικιωμένο δημοσιογράφο ή για να το πούμε καλύτερα βιογράφο (έχει γράψει τις βιογραφίες πολλών οδηγών της F1) και τον φίλο Brad Spurgeon. Ο Brad μου πρότεινε να με γυρίσει αυτός στην Βουδαπέστη με το αυτοκίνητο που είχε νοικιάσει και έτσι να περάσουμε και κάποιο χρόνο μαζί μιλώντας. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό άνθρωπο. Είναι ανταποκριτής της New York Times και της International Herald Tribune και κάθε φορά που πηγαίνει σε αγώνες προσπαθεί να παίζει και κάπου μουσική, το αγαπημένο του hobby. Σε όλη την διαδρομή μιλήσαμε για τον αγώνα, την μουσική, την ταινία για την ζωή του Ayrton Senna και για τις διακοπές.

 

Μετά απο μια τέτοια εμπειρία η μέρα δεν μπορεί να είχε κλείσει με ένα μενού ... F1! Τις μέρες του αγώνα όλα γυρίζουν γύρω απο την F1 στην Ουγγαρία.