Τι κρατάω, τι πετάω από το GP της Βραζιλίας

Τελείωσε άλλη μια σαιζόν της F1, με τον Sebastian Vettel να αναδεικνύεται Παγκόσμιος Πρωταθλητής, για 3^ησυνεχόμενη φορά. Όσοι ήθελαν ένα αγώνα βγαλμένο από τα βιβλία του Χίτσκοκ, το είχαν στο πιάτο τους. Ας ξεκινήσουμε από του δυο πρωταγωνιστές και ας πάρουμε πρώτα τον Vettel.

 

Ο Γερμανός οδηγός έκανε ένα πολύ καλό πρωτάθλημα, ίσως όχι τόσο καλό όσο ο Alonso. Είχε ένα μονοθέσιο με πολλά προβλήματα από την αρχή της σαιζόν, αλλά ο Newey βρήκε το κλειδί της επιτυχίας από την Γερμανία και μετά και το έφερε και πάλι στα γνωστά υψηλά στάνταρτ. Ο αγώνας του Vettel δεν ξεκίνησε καθόλου καλά και μετά από το πρώτο χιλιόμετρο ήταν τελευταίος, έχοντας τον Senna να τον χτυπάει στην στροφή 4, και να του καταστρέφει το πάτωμα. Μη μπορώντας να διορθώσουν το πρόβλημα, το άγχος στο pitwall της RBR, είχε χτυπήσει κόκκινο. Ο Newey πήρε μια φωτογραφία με το πρόβλημα μόλις 10 γύρους μετά από το συμβάν και προσπάθησε να αξιολογήσει την κατάσταση. Το πρόβλημα υπερθέρμανσης της περιοχής της εξάτμισης και της μεταβολής της αεροδυναμικής στο πίσω μέρος του μονοθεσίου δεν επέτρεψαν στον Vettel να οδηγήσει στο όριο. Άλλαξαν και την χαρτογράφηση του κινητήρα ώστε να έχουν πιο «δροσερή» την εξάτμιση και να αποφύγουν την πιθανότητα να σπάσει. Πέρα από αυτό είχε να αντιμετωπίσει και την λανθασμένη στρατηγική της ομάδας, η οποία του έβαλε σλικ ελαστικά όταν όλοι οι άλλοι ήταν με τα ενδιάμεσα, κάτι το οποίο διόρθωσαν με νέο πιτ στοπ.

 

Στάθηκε τυχερός με τα αυτοκίνητα ασφαλείας που βγήκαν στην πίστα και δεν έχασε πολύ έδαφος, ενώ το συμβάν με την κίτρινη σημαία είναι κάτι που μάλλον του «χαρίστηκε». Όποιος ψάξει στο internet μπορεί να βρει ένα μικρό βίντεο που δείχνει τον Vettel να προσπερνά τον Kobayashi υπό καθεστώς κίτρινης σημαίας, με τον Ιάπωνα να μπαίνει όμως στα πιτς. Σίγουρα μια περίεργη φάση. Όπως θα μπορεί να βρει κάποιος και ένα προσπέρασμα του Vettel σε HRT υπο κίτρινη σημαία. Αλλά ταυτόχρονα υπήρχε και η κίτρινη σημαία με τις κόκκινες ρίγες που σήμαινε ότι υπήρχε γλιστερό οδόστρωμα.

 

Η πίεση υπήρχε και στους δυο διεκδικητές του τίτλου και οι δυο τους έκαναν λάθη. Όμως ο Vettel σε δυο αγώνες σημαντικούς κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι από την τελευταία θέση. Ο ένας ήταν ο χθεσινός και ο άλλος ήταν στο Άμπου Ντάμπι.

 

Από την άλλη πλευρά είχαμε τον Fernando Alonso ο οποίος κατά γενική ομολογία ήταν ο άνθρωπος του 2012. Έχοντας ένα μονοθέσιο στα χέρια του το οποίο δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με αυτό της Red Bull Racing, κατάφερε να παλέψει για το πρωτάθλημα μέχρι τον τελευταίο αγώνα. Στο σημείο αυτό αξίζει να τονίσουμε τις διαφορετικές στρατηγικές στον σχεδιασμό που ακολούθησαν οι Red Bull και Ferrari. Από την μια είχαμε τον Newey ο οποίος έφερε για άλλη μια φορά το μονοθέσιο στο όριο, δίνοντας πολύ μεγάλη έμφαση στην ταχύτητα, ενώ από την άλλη είχαμε την Ferrari η οποία είχε μια απίστευτη αξιοπιστία. Ο Alonso πάτησε πάνω σε αυτό και προσπάθησε να πάρει το μέγιστο από το μονοθέσιο, κάτι που κατά γενική ομολογία το κατάφερε και με το παραπάνω. Πέρα από τον συγκεκριμένο αγώνα ο Alonso έδειξε σημάδια απίστευτης οδηγικής ικανότητας, και εάν η Ferrari είχε τον Massa του δεύτερου μισού σε όλη την σαιζόν και είχε ροκανίσει βαθμούς από τον Vettel η κατάσταση ίσως να ήταν διαφορετική και να ήταν αυτός που θα ήταν ο πρωταθλητής σήμερα.

 

Αφήνοντας τους δυο πρωταγωνιστές θα πάμε λίγο πιο κάτω. Εύσημα πρέπει να πάνε στην McLaren η οποία αυτό το τριήμερο είχε τα πιο γρήγορα μονοθέσια. Ο Button, ο οποίος είναι μαέστρος σε συνθήκες που είχαμε στον αγώνα, κατάφερε και κέρδισε με σχετική άνεση, έχοντας βγάλει τους βασικούς αντιπάλους του εκτός μάχης, όταν και οι πρωτοπόροι Hamilton και Hulkenberg χτύπησαν με αποτέλεσμα ο Βρετανός να βγει εκτός στον τελευταίο του αγώνα για λογαριασμό της McLaren. Εύσημα και στον Hulkenberg για την άψογη εμφάνιση, με ερωτηματικό στην φάση του τρακαρίσματος με τον Hamilton. Σίγουρα ο Γερμανός είναι πολύ καλός οδηγός και εάν βάλουμε στην ζυγαριά ότι πηγαίνοντας στην Sauber θα βρίσκεται υπο την ομπρέλα της Ferrari, έχει ενδιαφέρον να δούμε το πώς θα εξελιχθεί η καριέρα του.

 

Θα πρέπει να σταθούμε στον τελευταίο αγώνα του πιο πετυχημένου οδηγού στην ιστορία του σπορ, του Michael Schumacher. Είτε ανήκετε στην κατηγορία αυτών που τον λατρεύετε, είτε σε αυτή που τον μισείτε, πρέπει να πούμε ότι τα 7 πρωταθλήματα που έχει πάρει είναι κάτι το ανεπανάληπτο. Μπορεί στην επάνοδό του να του έλειπε η σπιρτάδα που είχε όταν έφυγε το 2006, ωστόσο πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους οδηγούς που έχουμε δει στην F1. Ίσως με ένα καλύτερο μονοθέσιο να είχε καταφέρει να ανέβει περισσότερες φορές στο βάθρο, από την 3^η θέση στην Βαλένθια.

 

Λατρεύουμε τα σχόλια του Raikkonen χωρίς δεύτερη σκέψη, και ειδικά όταν τον είδαμε στον γύρο 52 να βγαίνει από την πίστα και να κάνει το μονοθέσιο … τρακτέρ προσπαθώντας να το περάσει από τον βοηθητικό δρόμο, βρίσκοντας την πόρτα κλειστή. «Βγήκα εκτός στην τελευταία στροφή και στον γύρο 52, από την στιγμή που δεν μπορούσα να δω πρόβλημα με το γείσο του κράνους να είναι βρόμικο και με υδρατμούς. Από εκεί που βγήκα μπορείς να μπεις στην πίστα από το pitlane των υποστηρικτικών αγώνων, αλλά πρέπει να περάσεις από μια πύλη. Το ξέρω γιατί το έκανα το 2001 και τότε η πύλη ήταν ανοιχτή. Κάποιος την έκλεισε τώρα. Του χρόνου θα φροντίσω να είναι ανοιχτή …», είπε ο Φιλανδός.

 

Πολλοί θα είναι οι οδηγοί που το 2013 δεν θα είναι στην εκκίνηση. Όπως δείχνουν τα πράγματα μέχρι στιγμής οι Kovalainen και Petrov είναι εκτός, όπως και οι de la Rosa και Karthikeyan. Οι φίλοι του Kobayashi δεν θα τον δουν να εκκινεί παρόλες τις προσπάθειές του.

 

Το φινάλε ήταν αντάξιο της σαιζόν που πέρασε και πιστεύω ότι όλοι νιώθουμε «γεμάτοι» από το τι ζήσαμε φέτος.