Εν ολίγοις το αυτοκίνητο είναι το GT-R και η αποστολή, η παράδοση του εκεί που ανήκει. Το μπλε Nissan GT-R που ήρθε στην Ελλάδα από συναδέλφους των 4Τ, δειγματίστηκε στην «Αυτοκίνηση», οδηγήθηκε από μελλοντικούς πελάτες και δημοσιογράφους και ταυτόχρονα πρόσφερε τεχνογνωσία στο τεχνικό τμήμα της Νικ. Ι Θεοχαράκης, έκανε τον κύκλο του στην Ελλάδα.

Η επικοινωνία με τον Γιάννη Μεθενίτη από το γραφείο τύπου της ελληνικής αντιπροσωπίας ξεδιάλυνε λίγο την κατάσταση:

Οι χάρτες και οι πιθανές διαδρομές για το επόμενο δεκαήμερο ήταν στάνταρ ανοιχτά παράθυρα στον υπολογιστή μου, προηγήθηκε βέβαια και η γνωριμία με το GT-R στα Μέγαρα όπου επιβεβαίωσε ένα μέρος των δυνατοτήτων και έφτασε η μέρα της παραλαβής-αναχώρησης.

Γιατί αν δεν είσαι μπορείς απλά να περάσεις την μισή σου μέρα σημειωτόν στην κίνηση. Κάπως έτσι το πρωί έγινε σχεδόν μεσημέρι, όταν το GT-R κούνησε το μαντήλι στις εγκαταστάσεις και στους ανθρώπους που το φιλοξένησαν στην παραμονή του στην Ελλάδα.

Ούτε δυσανασχετεί, ούτε προσφέρει βαριά και δύστροπα χειριστήρια που θα σε κουράσουν. Μόνο οι πληθωρικές του διαστάσεις μπορούν να προβληματίσουν γιατί μην ξεχνάμε ότι δύσκολα βολεύονται 4,7 μέτρα μήκους και σχεδόν 1,90 πλάτους. Τα χαμηλά αεροβοηθήματα στους προφυλακτήρες είναι ένας ακόμα λογος προβληματισμού όταν πλησιάζεις σε κράσπεδα, πεζοδρόμια. Όσο τα χρειάζεσαι όταν σημαδεύεις την τελική του ταχύτητα, τόσο δεν τα θες όταν αναγκάζεσαι να το υποβάλεις στην αστική καθημερινότητα.

Το διπλοσύμπλεκτο κιβώτιο, εκτός από την αστραπιαία και εύστοχη δουλειά του σε συνθήκες οδηγικής παρόξυνσης, διευκολύνει στην αστική τρέλα του στάματα-ξεκίνα και μετά από τέτοια άσκηση υπομονής, κάποια στιγμή ο δρόμος ανοίγει προς την Βορινή έξοδο της πόλης.

Γεωγραφικά το Nissan Center Europe στο Μπρυλ πέφτει δυτικά, ανάμεσα στην Βόννη και στην Κολωνία, που σημαίνει ότι από την Ανκόνα, καλώς εχόντων των πραγμάτων, μας περιμένουν 1.300 με 1.400 km.

Θυμίζω όμως ότι δίπλα μου κάθεται φωτογράφος με ανησυχίες για σωστές εικόνες που δύσκολα βγαίνουν στον αυτοκινητόδρομο. Οπότε οι παρακάμψεις δίνουν και παίρνουν. Επίσης τα ραντάρ πουθενά δεν αστειεύονται και εκτός έδρας δεν έχεις καν υπόνοια που μπορεί να σε περιμένουν, ούτε πως θα σε υποδεχτούν. Και για κερασάκι κρατήστε ότι πατήσαμε στεριά μετα από 22 ώρες εν πλω, σχεδόν βράδυ δηλαδή, οπότε σήμερα ξεχνάμε εικόνες, τα αφήνουμε όλα για αύριο και καλύπτουμε νυχτερινά χιλιόμετρα. Α ναι ξέχασα! Στο πρώτο βενζινάδικο καφές και ανασυγκρότηση. Έχει και Wi Fi οπότε στέλνουμε το κατιτίς μας, ανεβάζουμε και τις αφεντομουτσουνάρες μας στο φουμπού για να καμαρώσουν οι φίλοι και να σκάσουν από ζήλια οι οχτροί! Τα καλά και τα κακά της σύγχρονης δουλειάς ενός δημοσιογράφου στο χώρο του αυτοκινήτου.

Με αυτά και με αυτά η ώρα πάει επτά και ακόμα είμαστε στην Autostrada μεν, αλλά λίγο έξω από την Ανκόνα. Για τις επόμενες 5 ώρες η φιλόξενη καμπίνα του GT-R θα μας απολαύσει και θα την απολαύσουμε.

με την Εύη δίπλα μου να έχει ανοίξει κουβεντούλα με το τμήμα εξυπηρέτησης της Cosmote για μια σύνδεση που ποτέ δεν συνδέθηκε. Με τα πολλά το πρόβλημα λύνεται σχεδόν 400 χιλιόμετρα αργότερα, όταν λίγο έξω από την Πιατσέντσα το GT-R ζητάει τον τρίτο του ανεφοδιασμό. Από τα εξωπραγματικά 28,6 lt/100 km που έβγαλε το πόρισμα της αντλίας στο λιμάνι της Πάτρας, πέσαμε στα 15,6 lt/100 km που δείχνει φυσιολογική κατανάλωση και με ακόμα πιο φυσιολογικό ρυθμό, που κλειδώνει στα 130 km/h, ζυγώνουμε βορειοδυτικά, περιμετρικά το Μιλάνο. Το ρολόι σημαδεύει μιάμιση ώρα μετα τα μεσάνυχτα, όταν βλέπουμε το ξενοδοχείο μπροστά μας.

Η κουζίνα φυσικά κλειστή, τα δωμάτιά μας όμως, η προσωρινή λύτρωση. Με στομάχια ελαφριά και με βλέφαρα βαριά, η μόνη ελπίδα είναι το πρωινό, που σε 4-5 ώρες θα γνωριστούμε μαζί του.

Μαξιλαράκι στην υπόθεση το γεγονός ότι έχουμε μέχρι την Παρασκευή το μεσημέρι περιθώριο για παράδοση, όμως τα χιλιόμετρα παραμένουν πολλά.

Χορτασμένοι από τούνελ που προσφέρουν διάτρητα βουνά και σε υποχρεώνουν σε χαμηλές ταχύτητες εισβάλουμε στην Γερμανία λίγο πριν τις δέκα το βράδυ και το ιππικό απελευθερώνεται. Απαλλαγμένοι από όρια ταχύτητας όπου το επιτρέπει η Autobahn, το GT-R γαζώνει τον χάρτη της Γερμανίας και διαπρέπει σε μέση ωριαία.

Είναι και αυτά τα 160 κιλά αρνητικής άντωσης που το κάνουν ένα με το έδαφος και με Cruise Control στα 250 km/h(παραπάνω δεν ρυθμίζεται), νιώθεις ότι είσαι ασφαλής για χαμηλές πτήσεις.

Με μάτια θεόστεγνα και βλέφαρα που συναγωνίζονται την αρνητική άντωση του GT-R, σταματάμε για ένα σύντομο ύπνο στο πρώτο Motel επάνω στο δρόμο.

Ώρα δυο το πρωί και ευτυχώς είμαστε μια ανάσα 130 km από το Μπρυλ, τα οποία βγαίνουν νεράκι σαν την βροχή που ρίχνει ακατάπαυστα την επομένη.

Η σεμνή τελετή έλαβε τέλος με την παράδοση του αυτοκίνητου και η συνέχεια μας βρίσκει με ταξί ως το Dusseldorf για επιστροφή στα πάτρια με Aegean.

• 
• 
• 
• 
• 
  +31