ΟΔΗΓΟΥΜΕ: BMW M3 & Μ4

με μια ματιά

Η BMW παρέδωσε τον παραδοσιακό coupe ρόλο στην M4 και βάφτισε sedan την Μ3, με bonus δυο επιπλέον πόρτες. Είπε αντίο στον V8, φόρεσε διτούρμπινο 3λιτρο straight six και οπλίσθηκε με ακόμα πιο σπορ dna, πολιτισμό και αριστοκρατία. Γίνεται; Γίνεται! 

Η E92, 4η γενιά Μ3 και από τις πιο πετυχημένες εμπορικά, αποτελεί τερματικό σταθμό στην ατμοσφαιρική πληθωρική λογική της BMW μέχρι τώρα. Με το downsizing στα ντουζένια του ο 4λιτρος V8 πάρκαρε κυριολεκτικά και το ιερό σπορ τοτέμ της BMW πέρασε στην εποχή της υπερτροφοδότησης. Η 5ηγενιά του μοντέλου που χωρίζεται σε Μ3 και Μ4 χρησιμοποιεί έναν 3λιτρο straight six, με δυο τούρμπο χαμηλής αδράνειας mono scroll, άμεσο ψεκασμό και φυσικά Valvetronic και διπλό Vanos που ελέγχει χρονισμό εκκεντροφόρων και βύθισμα βαλβίδων. Ουσιαστικά η σημασία στην απόδοση και την αντοχή σε βάρβαρη αγωνιστική χρήση είναι το ζητούμενο και η φροντίδα των τεχνικών της BMW εστιάστηκε σε τεχνολογία, ειδικές κατεργασίες μετάλλων και εξωτικά υλικά συνολικά (μαγνήσιο, carbon, αλουμίνιο) από το πάνω ράφι της σύγχρονης αυτοκινητοβιομηχανίας, βάσει της εμπειρίας του M Division. Το αποτέλεσμα, εντυπωσιακό! Όχι μόνο σε ότι αφορά το μάτι αλλά και στο ψαχνό της υπόθεσης με το βάρος να γυροφέρνει στα 1.500 κιλά ανάλογα την έκδοση και το set up (κιβώτιο, φρένα, εξοπλισμός), το ζύγισμα να στρογγυλοκάθεται στο ιδανικό 50% - 50% σε εμπρός και πίσω άξονα και την ισχύ να φέρνει τα πρώτα σύννεφα αμφιβολίας αν είσαι μαθημένος στους 420 ίππους της Ε92 και αγνοείς την πετυχημένη εφαρμογή της σύγχρονης υπερτροφοδότησης. Κακώς, γιατί οι 431 ίπποι είναι διαθέσιμοι από τις 5.500 rpm και -άκουσον άκουσον- τα 550 Nm ροπής από τις 1.850 rpm! Άκουσον άκουσον τώρα, που δουλεύει το μοτέρ…

 

Ύμνος σπορ οδήγησης

Ο ήχος: ένα λιοντάρι που γουργουρίζει το πεινασμένο στομάχι του στο ρελαντί και σε καθηλώνει με τον θυμωμένο βρυχηθμό του στο χάιδεμα του γκαζιού! Είμαστε ήδη στην Αυστρία, ένα ολιγομελές ελληνικό γκρουπ με τα αυτοκίνητα «δικά» μας για ένα σκάρτο διήμερο και η M4 φαρδιά, πληθωρική σε όλα της και ψαρωτική στο μάτι, τεντώνει τα αισθητήρια της ακοής με το που ζωντανεύει το θηρίο κάτω από το φουσκωμένο καπό. Σε εμφάνιση μιλούν οι φωτογραφίες αν και από κοντά νιώθεις ότι αδικείται από εικόνες. Το ίδιο συμβαίνει και για την Μ3, ομοίως "τούμπανο" στο δικό της στιλ σε τετράθυρη εκτέλεση. Γουργουρίζει επίσης το όμοιο μοτέρ της και το ηχητικό ντουέτο χαλάει την μεσημεριανή γαλήνη που επικρατεί έξω από τα γραφεία της BMW στο Σαλτσμπουργκ.
Όσο το πόδι μου χαϊδολογάει με συστολή το γκάζι της Μ4 ώστε να μην γίνουμε βούκινο στο κέντρο της πόλης, ένα σβέλτο σκανάρισμα στο εσωτερικό αξιοποιεί τον χαμένο χρόνο σε κάθε φανάρι. Συμπερασματικά, σχεδιαστική κεντρική ιδέα από τις απλές εκδόσεις με τις ανάλογες σπορ προσθήκες και την διακόσμηση που τονίζει το πέρασμα από το M Division. Δέρματα παντού, ενθέσεις και επιφάνειες από ανθρακόνημα ή αλουμίνιο, συνθέσεις για κάθε γούστο και τσέπη, αν και όταν φτάνεις στα εκατό plus χιλιάδες ευρώ δεν θα κολλήσεις στην τσέπη! Εξοπλισμός με λίγα λόγια, που όρεξη και λεφτά να έχεις και δύσκολα θα ξινίσεις τα μούτρα για κάτι που λείπει, όσο απαιτητικός-ιδιότροπος και αν είσαι. Είτε το δεις από την σκληροπυρηνική σπορ πλευρά είτε φλερτάρεις με την αριστοκρατία.
Δύσκολα θα μπερδευτείς σε τι BMW βρίσκεσαι με το ταχύμετρο στα 330 km/h και τα κόκκινα στο στροφόμετρο μετά τις 7.500 rpm.  Ένα γρήγορο flash back σε εικόνες και τεχνικά, μου θυμίζει ότι το αυτοκίνητο μας πατάει σε τροχούς 19’’ με 35άρι προφίλ (255 εμπρός-275 πίσω) στα ειδικά για την περίσταση ελαστικά Michelin Pilot Super Sport, ενώ πίσω από την ζάντα τα επίσης προαιρετικά κεραμικά δισκόφρενα και οι χρυσές 6πίστονες βγάζουν μάτι! Πλέον η carbon οροφή, κάτω από τον μόνιμα βροχερό ουρανό στο διήμερο μας στην Αυστρία, δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της δίπορτης, ενώ επίσης carbon είναι και η εντυπωσιακή μπάρα θόλων που είναι σκέτη …τέχνη! Από το ίδιο υλικό είναι και ο άξονας μετάδοσης, ενώ το αλουμίνιο και τα συνθετικά υλικά απασχολούν γενικότερα στην κατασκευή και υλοποίηση της σπορ BMW. Ο δρόμος όμως ανοίγει, το γκάζι υποχωρεί βίαια προς την μοκέτα και τα φαρδιά λάστιχα εναποθέτουν όση δύναμη μπορούν στο νωπό οδόστρωμα με τα ηλεκτρονικά του traction control να δίνουν το δικό τους πάρτι.  

 

Αρχίζει το ματς…

Κι όμως, ακόμα και έτσι η κλοτσιά επιτάχυνσης είναι εντυπωσιακή, ενώ το μοτέρ στροφάρει απρόσμενα μανιασμένα και ακατάπαυστα για turbo, μέχρι τις 7.600 rpm του ηλεκτρονικού κόφτη! Τα 4,1’’ για τα πρώτα 100 km/h είναι μια μικρή αράδα του βιογραφικού επιδόσεων, ενώ με την θηριώδη ροπή να πρωταγωνιστεί μπορεί κανείς να φανταστεί τι γίνεται σε κάθε πάτημα του γκαζιού. Με το 7άρι διπλού συμπλέκτη M-DCT στην αυτόματη λειτουργία αρκεί να μείνεις με τεντωμένο δεξί πόδι και καταπίνεις για πρωινό τις ευθείες, αν και δεν τις χρειάζεται απαραίτητα για να σε εντυπωσιάσει.
Στις στριφτερές κορδέλες των Άλπεων οι ευθείες σπανίζουν όμως η διαδρομή είναι για οδήγηση. Οδόστρωμα φίνο, χάραξη και προδιαγραφές για σεμινάριο οδοποιίας και το ντουέτο Μ3 & Μ4 στο στοιχείο του. Να μην έβρεχε κιόλας! Βρίσκομαι ακόμα στην Μ4 και επιλέγω λιγότερο επιθετικές ρυθμίσεις, Sport σε τιμόνι και ανάρτηση αλλά όχι Sport Plus που ταιριάζει σε περιβάλλον πίστας, μεσαία σκάλα στο κιβώτιο για να αποφύγω το υπερβολικό τράνταγμα στις αλλαγές από τα paddles και αφήνω τα ηλεκτρονικά να με ελέγχουν γιατί οι συνθήκες το απαιτούν. Η κίνηση πυκνώνει και μόνο μερικά διαλείμματα ανοιχτού δρόμου μένουν να ζήσεις το όνειρο. Και εκεί είναι που η Μ4 ξεδιπλώνει τις αρετές της και σε αφήνει άφωνο με τις ικανότητές της. Τα ξεχειλωμένα αλά supercar μετατρόχια προσφέρουν πάτημα που σε κάνει να ξεχάσεις το νωπό οδόστρωμα, τα φρένα καθηλωτικά με αναισθησία από διακοσάρες και οι πληροφορίες φτάνουν με το τσουβάλι στα αισθητήρια του οδηγού που νιώθει το μεγάλο ομολογουμένως αυτοκίνητο τόσο μικρό, δραστήριο και ευέλικτο. Βλέπεις στο ταχύμετρο νούμερα κοντά στα 200 km/h ενώ κινείσαι σε επαρχιακό και το αυτοκίνητο παραμένει ακλόνητο και εσύ ατάραχος για την δυσκολία του εγχειρήματος. Στιγμιαία πέρασα για λίγο στην ενδιάμεση ρύθμιση του DSC, για να ζήσω τα κατορθώματα του ενεργού διαφορικού M-Differential, όμως σύντομα πρυτάνευσε η λογική και ο ενθουσιασμός χώθηκε βαθιά στην τσέπη. Άσε που οι φλαχφλούχτεν δεν το έχουν σε τίποτα να ειδοποιήσουν τις αρχές!
Λίγο αργότερα ζω τη μέρα της μαρμότας στο μπάκετ της M3, χωρίς να νιώθω ότι μου λείπει κάτι ουσιαστικό. Θεωρητικά βαρύτερη, αλλά στην πραγματική ζωή ελάχιστα απασχολούν καμιά πενηνταριά κιλά επιπλέον σε τέτοιο θηρίο. Α, εντάξει βρήκα! Αυτό το αρρωστημένο ηχητικό μπέρδεμα στο άφημα του γκαζιού της M4, εδώ είναι εμφανώς φιμωμένο, προφανώς για να μην ξυπνούν τα παιδιά στο πίσω κάθισμα…

συμπέρασμα

Το πέρασμα στην υπερτροφοδοτούμενη εποχή δημιουργεί μουρμούρα στους παραδοσιακούς εραστές των ατμοσφαιρικών Μ, όμως ο διτούρμπινος 6κύλινδρος ξεδιαλύνει κάθε συννεφάκι αμφιβολίας. Ηφαιστειακή απόδοση, ήχος, ξεφύσημα και μελωδικά σκασίματα θα σε κάνουν να ξεχάσεις την μέχρι τώρα παράδοση και θα πίνεις στην υγειά του downsizing. Εντυπωσιακά δομημένο αμάξωμα ότι και αν διαλέξεις, ευστοχία σπορ αίσθησης και πληροφορίας σε γάμο με πολιτισμένες ανέσεις και επιδόσεις αποστομωτικές. Αν εστιάσεις στο ζουμί, η σειρά Μ3, Μ4 είναι όσο άρτια περιμένεις όταν κλείνεις τα μάτια και φαντάζεσαι το ιδανικό. Τώρα ξέρεις! Κλείσε απλά τα μάτια και ονειρέψου φουσκωμένο τον τραπεζικό σου λογαριασμό κατά 100 και βάλε χιλιάδες ευρώ…