Οδηγούμε τη Ferrari Purosangue - Η στιγμή που γράφεται Ιστορία [video]

Ποτέ δεν θα φτιάξουμε 4θυρο αυτοκίνητο, δήλωνε ο ίδιος ο Enzo Ferrari. Πιο πρόσφατα, το 2017, με την αυτοπεποίθηση των κορυφαίων οικονομικών αποτελεσμάτων, ο τότε Πρόεδρος της εταιρείας Sergio Marchionne δήλωνε “ποτέ δεν θα φτιάξουμε SUV”. Και ύστερα, έφτιαξαν την Purosangue. Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες που οι Ιταλοί μας ανοίγουν τις πύλες του ιστορικού εργοστασίου τους, στον αριθμό 4 της Via Abetone Inferiore στο Maranello, για να οδηγήσουμε κάτι που για τη μάρκα είναι “πρώτη φορά”. Κάτι που είναι έξω από τα νερά της.

Ο κόσμος αλλάζει και τίποτα δεν μένει ανεπηρέαστο. Πέρσι ήταν η πρώτη κεντρομήχανη Ferrari με V6 και δυνατότητα να κινείται αμιγώς ηλεκτρικά. Σήμερα, είναι η πρώτη 4θυρη Ferrari και μάλιστα ένα SUV. Ή μπορεί και όχι.

Απαγορευμένη λέξη

Η Ferrari αποφεύγει αυτόν τον χαρακτηρισμό όπως ο διάολος το λιβάνι. Προτιμά το… “υπερυψωμένο σπορ GT”. Δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Αλλά κακά τα ψέματα, φτιάχτηκε για να βρεθεί στην ίδια λίστα επιλογών ενός υποψήφιου αγοραστή με αυτοκίνητα όπως η Lamborghini Urus, η Aston Martin DBX, η Bentley Bentayga, ακόμη και η Rolls Royce Cullinan. Η απόσταση από το έδαφος, η 4κίνηση, τα έξτρα προγράμματα οδήγησης και οι ρυθμίσεις της ανάρτησης για επιφάνειες και πέρα από την άσφαλτο, είναι… σαφείς ενδείξεις. Από την άλλη βέβαια έχουν δίκιο στο Maranello να πιστεύουν ότι τους αξίζει να μην αντιμετωπίζονται όπως οι κατασκευαστές και τα μοντέλα για τα οποία έχουμε χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα τον όρο “σπορ SUV”. Γιατί η Purosangue είναι πράγματι one of a kind (νομίζω στα αγγλικά ακούγεται πιο εμφατικο από το ελληνικο “μοναδική στο είδος της”). Η Ferrari το έκανε με τον δικό της απόλυτο τρόπο. Ενώ η Lamborghini, η Aston Martin, η Bentley ακόμα και η Rolls Royce δανείζονται τεχνολογία, ολόκληρη την πλατφόρμα ή έστω σημαντικά τμήματα όπως το σύστημα κίνησης από πιο μαζικούς κατασκευαστές, οι Ιταλοί έφτιαξαν τα πάντα από το μηδέν. Κι αν δανείστηκαν από κάπου, ήταν από τη γραμμή παραγωγής των κορυφαίων σπορ GT του πλανήτη.

Διπλή ταυτότητα

Ενσαρκώνει τη σύγχρονη σχεδιαστική γλώσσα της μάρκας με τα πολύ λεπτά φωτιστικά σώματα, το αιχμηρό ρύγχος και τους μεγάλους αεραγωγούς. Το concept δύο-σε-ένα υπαινίσσεται σαφώς ο σχεδιαστικός διαχωρισμός του αμαξώματος στο πιο τεχνικό χαμηλότερο τμήμα και στις πιο γοητευτικές υψηλότερες επιφάνειες. Σαν το κάτω μισό να έχει σχεδιαστεί στο πολυτεχνείο και την αεροδυναμική σήραγγα και το πάνω στο ατελιέ κάποιου Αναγεννησιακού Ιταλού γλύπτη. Ακόμη και σε αυτή την όχι και τόσο έντονη διχρωμία του αυτοκινήτου της δοκιμή μας, το αμάξωμα μοιάζει να αιωρείται πάνω από τη βάση που ορίζουν τα μαρσπιέ και οι αψίδες των τροχών στο gloss μαύρο χρώμα με τις άφθονες ανθροκονημάτινες λεπτομέρειες.

Το σύνολο είναι ένας σπάνιος συνδυασμός τέχνης και επιστήμης, μια σχεδιαστική ακροβασία μεταξύ εντυπωσιασμού και ουσίας. Πρέπει να δεις τα επιμέρους στοιχεία συνδυαστικά για να καταλάβεις το σκοπό που εξυπηρετούν. Για παράδειγμα τους αεραγωγούς του εμπρός προφυλακτήρα σε συνδυασμό με τους διαμορφωτές ροής στις αψίδες των εμπρός τροχών, που σφραγίζουν αεροδυναμικά την περιοχή εξουδετερώνοντας τους στροβιλισμούς, μειώνοντας έτσι την αντίσταση. Το ίδιο σκοπό εξυπηρετούν και οι “αερογέφυρες”.

Ένα στοιχείο που έρχεται από την F12, αν και εκεί ο στόχος ήταν να παράγουν downforce, εδώ είναι η εκτόνωση της πίεσης στη περιοχή της βάσης του παρμπρίζ. Ενδιαφέρον έχει και η  σχεδίαση της οροφής και της πίσω πτέρυγας. Είναι μελετημένα έτσι ώστε το πίσω παρμπρίζ να σκουπίζεται από τη βροχή αεροδυναμικά, για να μη χρειάζεται υαλοκαθαριστήρας. Οι αναλογίες του αμαξώματος, με το μακρύ εμπρός καπό και την τραβηγμένη προς τα πίσω καμπίνα μαρτυρά την mid-front αρχιτεκτονική. Είναι το μοναδικό αυτοκίνητο του είδους με αυτή τη διάταξη, γιατί όπως είπαμε, είναι Ferrari πέρα και πάνω από όλα. Για να το πετύχουν ο V12 είναι τραβηγμένος μέσα στην καμπίνα, το κιβώτιο ταχυτήτων είναι στο πίσω άξονα σε transaxle διάταξη και το κιβώτιο μεταφοράς της 4κίνησης είναι εμπρός και κάτω από το μοτέρ. Έτσι η κατανομή βάρους φτάνει το ιδανικό 49:51 εμπρός - πίσω.

Το αμάξωμα είναι κατασκευασμένο κατά κύριο λόγο από αλουμίνιο. Η Ferrari έχει απίστευτη τεχνογνωσία σε ειδικά ελαφρά και εξαιρετικά άκαμπτα κράματα και στις πλέον προηγμένες μεθόδους παραγωγής πετυχαίνοντας την απόλυτη στιβαρότητα με το ελάχιστο για τις διαστάσεις βάρος. Το σασί είναι ελαφρύτερο από της Lusso, ενισχυμένο κατά 30% στη στρέψη και κατά 25% στην κάμψη. Προκειμένου να χαμηλώσουν το κέντρο βάρους η οροφή είναι από ανθρακόνημα, τουλάχιστον ως στάνταρ επιλογή (η γυάλινη του αυτοκινήτου της δοκιμής μας είναι προαιρετική).

Εκκεντρική εκ φύσεως

Την πρώτη φορά που η Ferrari έφτιαξε αυτοκίνητο με πίσω πόρτες δεν θα μπορούσε να μην κάνει μια επιλογή τουλάχιστον εκκεντρική, χωρίς από την άλλη να ρισκάρει τόσο στην πρακτικότητα όσο και στην στιβαρότητα του αμαξώματος. Η λύση των αντιθέτως ανοιγόμενων, όπως υλοποιήθηκε, μοιάζει ιδανική. Είναι ενδιαφέρουσα σχεδιαστικά, επιτρέπει την ύπαρξη μεσαίας κολώνας για να μην υπάρχει θέμα ακαμψίας αλλά και το άνοιγμα/κλείσιμο ανεξαρτήτως της θέσης της εμπρός πόρτας (όχι όπως στο RX-8, που η πίσω πόρτα κουμπώνει στην εμπρός). Με γωνία ανοίγματος 63 μοιρών, η πρόσβαση στις πίσω θέσεις είναι εξαιρετικά εύκολη. Η διάταξη των καθισμάτων είναι 4θέσια.

Άλλη μια πρώτη της Ferrari στην Purosangue είναι τα ρυθμιζόμενα κατά μήκος, ύψος και κλίση πίσω μπάκετ τα οποία ελάχιστα διαφέρουν από τα εμπρός. Αυτός είναι ο στόχος, όλοι οι επιβάτες να νιώθουν την εμπειρία Ferrari στο μέγιστο. Η σχεδίαση του ταμπλό παραπέμπει σε δύο σιαμαία μονοθέσια. Ο συνοδηγός έχει μπροστά του μια οθόνη με όλες σχεδόν τις ενδείξεις του πίνακα οργάνων και επιπλέον το μενού χειρισμού των εφαρμογών συνδεσιμότητας και ψυχαγωγίας. Highlight της καμπίνας είναι το αναδυόμενο περιστροφικό χειριστήριο πολλαπλών λειτουργιών, για τις ρυθμίσεις μιας σειράς παραμέτρων, από τον κλιματισμό μέχρι τα καθίσματα. Ένα ίδιο υπάρχει και στην διαχωριστική κονσόλα μεταξύ των πίσω καθισμάτων.

Η ποιότητα κατασκευής είναι αντίστοιχη της τιμής και της κλάσης του αυτοκινήτου. Υπέροχα στην όψη και στην αφή υλικά, μαλακό δέρμα, τέλεια φινιρισμένο ανθρακόνημα και αλουμίνιο συνδυάζονται με ψηφιακές έγχρωμες οθόνες αφής υψηλής ευκρίνειας. Υψηλή τεχνολογία ντυμένη με τη φροντίδα του χειροποίητου, σε ένα σύνολο με την κατασκευαστική τελειότητα της κορυφαίας μαζικής βιομηχανικής παραγωγής. Στο τομέα αυτό η Ferrari δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις καλύτερες Porsche, BMW, Mercedes ή Audi, ξεπερνώντας την Lamborghini. Σε σχέση με το δρόμο κάθεσαι πιο ψηλά, αλλά σε σχέση με το περιβάλλον εντός του αυτοκινήτου, η γεωμετρία της θέσης οδήγησης είναι πολύ κοντά σε αυτή των κλασικών GT. Το έδρανο του καθίσματος κατεβαίνει κοντά στο πάτωμα, τα πόδια απλώνονται μπροστά, το τιμόνι έχει ένα πολύ μεγάλο εύρος ρύθμισης σε ύψος και απόσταση για να το φέρεις εκεί ακριβώς που θέλεις.

Το μακρύ καπό που ξεχωρίζει πέρα από τις δίδυμες καμπύλες του ταμπλό και η θέα των φουσκωμένων πίσω φτερών που γεμίζουν τους πλευρικούς καθρέφτες δίνουν το στίγμα. Είναι μια διαρκής υπενθύμιση των αναλογιών του αμαξώματος. Της γοητείας του. Αν και στη μέση περίπου του τεράστιου μεταξονίου των 3.018 mm, έχεις την αίσθηση ότι κάθεσαι πάνω από τους πίσω τροχούς όπως στην 812. Στην πραγματικότητα αυτή είναι η θέση των πίσω επιβατών, με τα δικά τους καθίσματα λαξευμένα θαρρείς στο αμάξωμα. Παρά την κλίση της οροφής και τις κουπέ γραμμές, ο χώρος για τα πόδια και το κεφάλι είναι παραπάνω από επαρκής ακόμη και για υψηλόσωμους επιβάτες, ενώ το πορτ-μπαγκάζ φτάνει τα 473 λίτρα.

Αριθμός ταυτότητας

Θα μπορούσε να είναι ένας V6 ή V8 biturbo. Έχει η Ferrari στη γκάμα της. Αλλά προφανώς διάλεξαν τον V12 επίτηδες, για να κλείσουν στόματα. Σε οποιοδήποτε ψίθυρο αμφισβήτησης της αυθεντικότητας της Purosangue, ο επικός ήχος και οι συγκλονιστικές προδιαγραφές αυτού του εμβληματικού V12 δίνουν αποστομωτικές απαντήσεις. Ο F140IA, όπως είναι η κωδική του ονομασία, προέρχεται από την 812 Superfast. Με περιεχόμενη γωνία κυλίνδρων 65 μοιρών, συμπίεση 13,6:1 και σύστημα ψεκασμού 350 bar. Υιοθετώντας τεχνικές σχεδίασης του θαλάμου καύσης από την F1 με στόχο τη μέγιστη θερμοδυναμική απόδοση, στη συγκεκριμένη εκδοχή αποδίδει 725 ίππους στις 7.750 rpm και 716 Nm ροπή στις 6.250 rpm, το 80% της οποίας είναι διαθέσιμο ήδη από τις 2.100 rpm. Είναι ο ισχυρότερος κινητήρας που έχει τοποθετηθεί ποτέ σε 4θέσια Ferrari, κάνοντας την Purosangue το ισχυρότερο αυτοκίνητο της κατηγορίας της.

Όπως πάντα όμως με τις δημιουργίες του Maranello, τα απόλυτα νούμερα δεν είναι το μόνο ζητούμενο, αλλά ο τρόπος. Ο χαρακτήρας, το συναίσθημα. Ο ήχος, η απόκριση και η ευστροφία. Για να πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα η εισαγωγή, ο χρονισμός των εκκεντροφόρων και η εξαγωγή έχουν αναθεωρηθεί πλήρως, με τις κεφαλές να έρχονται από την ειδική 812 Competizione. Και όλες οι περιστρεφόμενες μάζες έχουν ανασχεδιαστεί και ζυγοσταθμιστεί από την αρχή..

Παίρνει εμπρός με ένα βραχνό ξέσπασμα. Σαν δράκος που καθαρίζει το λαιμό του πριν απελευθερώσει μια κραυγή που θα σκίσει στα δύο του βουνά της Emilia Romagna και θα κάνει τα ποτάμια να αλλάξουν φορά. Κλασική Ferrari, σε πλήρη αντίθεση με την 296 η οποία ξυπνά αθόρυβα, δίνοντας το λόγο στο ηλεκτρικό σύστημα κίνησης για το ξεκίνημα από στάση, αν ο οδηγός δεν ζητήσει κάτι άλλο. Ένα βήμα τη φορά. Λίγο μέτρο στην καινοτομία, υπάρχουν και φανατικοί Ferraristi με ευαίσθητη καρδιά. Θα ήταν too much για αυτούς η πρώτη 4πορτη Ferrari (δεν είπα εγώ SUV, εσείς το σκεφτήκατε) να ήταν ΚΑΙ εξηλεκτρισμένη. Το αυτάρεσκο γουργουρητό στο ψηλό ρελαντί, όσο είναι κρύα τα λάδια και οι καταλύτες, θα μπορούσε να είναι και το τέλος αυτής της εμπειρίας. Ακόμη κι αν έσβηνες, κλείδωνες και έφευγες, θα ήσουν χορτάτος.

Το κιβώτιο στην αυτόματη λειτουργία είναι ομαλό, αλλάζει βελούδινα σε βαθμό που δεν καταλαβαίνεις τι σχέση έχεις αν δεν κοιτάζεις τη σχετική οθόνη. Οι στροφές ανεβοκατεβαίνουν ζωηρά χαϊδεύοντας το γκάζι, ο ήχος είναι διακριτικός και η κύλιση έχει την ποιότητα που αρμόζει σε ένα αυτοκίνητο αυτής της κλάσης. Για εκείνη την κατηγορία πελατών που δεν αντέχουν το δύσκολο μπες βγες σε ένα κάθισμα που σχεδόν ξύνει την άσφαλτο, είναι η ιδανική εμπειρία Ferrari. Όλη η γοητεία, στο πιο εύχρηστο πακέτο. Απροβλημάτιστη ορατότητα, αριστοκρατική αύρα και μια αίσθηση παντοδυναμίας η οποία πηγάζει βεβαίως από τις τεχνικές προδιαγραφές. Ο εξοπλισμός συνδεσιμότητας και τεχνολογίας αλλά και τα προηγμένα συστήματα ενεργητικής ασφάλειας, τυπικά στοιχεία της κατηγορίας, κάνουν την Purosangue ένα πραγματικό GT φτιαγμένο να καλύπτει αποστάσεις με την άνεση μιας Mercedes, αλλά με το στιλ της 812 Superfast.

Παντός εδάφους

Στο default πρόγραμμα οδήγησης η ανάρτηση είναι στη μαλακή ρύθμιση. Παρά τους τροχούς 22 ιντσών εμπρός και 23 πίσω, περνά από κακοτεχνίες της ασφάλτου που αντιμετωπίζεις συνήθως με σφιγμένα δόντια χωρίς καν να σπάσει το καϊμάκι από τον βαρύ αυθεντικό εσπρέσο. Το αμάξωμα έχεις την εντύπωση ότι μένει πάντα σε θέση απολύτως παράλληλη με το έδαφος, ενώ οι τροχοί ακολουθούν το ανάγλυφο της ασφάλτου με όλη την ελευθερία άρθρωσης που επιτρέπει η απουσία αντιστρεπτικών ράβδων. Με την Purosangue η Ferrari λανσάρει την τεχνολογία Multimatic True Active Spool Valve (TASV), ένα σύστημα πραγματικά ενεργής ανάρτησης. Ίσως το πρώτο στην Ιστορία σε μαζική (ο Θεός να την κάνει) παραγωγή.

Δείτε ακόμη Video: Δοκιμάζουμε το Ford Ranger Raptor, το pick-up των 292 ίππων

Τα μαγνητοροϊκά αμορτισέρ συνδυάζονται με ηλεκτρικά μοτέρ σε κάθε τροχό, συνδεδεμένα με ένα πολύ γρήγορο 48βολτο κύκλωμα. Λαμβάνοντας δεδομένα από το 6-way Dynamic Chassis Sensor, το σύστημα δίνει εντολή στο ηλεκτρικό μοτέρ να βιδώσει ή να ξεβιδώσει μια ράβδο με ελικοειδές σπείρωμα. Η ακαριαία, μικρομετρικής ακρίβειας κίνηση της ράβδου, σε άπειρες ουσιαστικά θέσεις, στην ίδια διεύθυνση αλλά με αντίθετη φορά από την κίνηση του εμβόλου του αμορτισέρ, κάνει τη δουλειά της αντιστρεπτικής. Περιορίζει τις κινήσεις του αμαξώματος, άρα και τη μεταφορά βάρους κατά τον εγκάρσιο και τον διαμήκη άξονα. Το πλεονέκτημα είναι η ακρίβεια και η λεπτομέρεια στον έλεγχο, αλλά και το τεράστιο εύρος λειτουργίας. Από την κορυφαία άνεση στις χαμηλές ταχύτητες, χάρη στην πλήρη ανεξαρτησία κάθε τροχού, σε ένα πραγματικά απόλυτο set up στη γρήγορη οδήγηση.

Η εμπρός γεωμετρία με διπλά ψαλίδια, εξέλιξη της Lusso και της 812, έχει τροποποιηθεί για να μπορεί η Purosangue να πατά και σε επιφάνειες λιγότερο ευγενείς από την άσφαλτο της autostrada χωρίς να περνούν στο τιμόνι αγχωτικές αντιδράσεις. Για πρώτη φορά, αντί για το μαγικό κουμπί Bumpy Road που κατεβάζει ένα κλικ τη σκληρότητα της ανάρτησης σε κάθε πρόγραμμα οδήγησης του Manettino, εδώ υπάρχει η δυνατότητα πλήρους διαχωρισμού της ρύθμισης της απόσβεσης από το υπόλοιπο set-up. Μπορείς να επιλέξεις Soft ή Medium ρύθμιση για τα προγράμματα Ice, Wet & Comfort, ενώ στα πιο ακραία προφίλ Sport και ESC Off είναι διαθέσιμη και η σκληρότερη (Hard) ρύθμιση.  Ενώ κανονικά δεν ρυθμίζεται σε ύψος, υπάρχει μία μόνο στιγμή που θα νιώσεις το αυτοκίνητο να χαμηλώνει.

Σαν κάποιο άγριο ζώο, έτοιμο να επιτεθεί. Σαν να σηκώνει μανίκια για να παλέψει. Σαν να συσσωρεύει ενέργεια για να διακτινιστεί σε μια άλλη εποχή, αν προτιμάτε. Στο μέλλον της Ferrari, για παράδειγμα… Σωστά μαντέψατε. Είναι στην εκκίνηση με launch control, όταν η Purosangue εκτοξεύεται κυριολεκτικά στα 100 km/h από στάση σε μόλις 3,3”. Με έναν ήχο που συγκλονίζει. Κάθε φορά που το στροφόμετρο περνά στο δεύτερο μισό της διαδρομής προς τις 8.500 rpm, ανεβαίνει η ένταση, αγριεύει η χροιά. Οι μελωδικές νότες στις χαμηλές και μεσαίες στροφές γίνονται ένα σκληρό μεταλλικό αντιδραστικό ροκ. Μια δικαιολογημένα οργισμένη αντίδραση προς όλες τις δυνάμεις που μεθοδεύουν το βουβό μέλλον της αυτοκίνησης. Ανεβοκατεβαίνεις την κλίμακα των στροφών, αλλάζεις ταχύτητες χωρίς λόγο. Μόνο και μόνο για να ακούς αυτή την αλλαγή, από τα βιολιά στα “πριόνια” και πίσω.

Δείτε ακόμη Video-δοκιμή Porsche 911, Taycan και Macan - Ποια άφησε άφωνο τον Μ. Γεωργιάδη

Α, και για να απολαμβάνεις τη λειτουργία του σασμάν. Το κλειστό 8άρι διπλού συμπλέκτη με τα μεγάλα ανθρακονημάτινα paddles, το ακαριαίο ανέβασμα, αλλά κυρίως τον τέλειο συγχρονισμό στροφών κινητήρα-μετάδοσης και το συγκλονιστικό κατέβασμα. Δύο και τρεις ταχύτητες μαζί, με τον V12 στο όριο του “καρφώνει-δεν-καρφώνει βαλβίδες”, στα φρένα από τα 150+ km/h για κατηφορική φουρκέτα των 50-60 km/h.

Με δύο τόνους και κάτι να δοκιμάζουν την απόδοση και την αντοχή των ανθρακονημάτινων δίσκων διαμέτρου 396 mm εμπρός και 380 mm πίσω. Απόλαυση… Η Purosangue χρησιμοποιεί την τεχνολογία Brake-by-Wire και το ABS Evo με λειτουργία grip prediction, όπως και τα κεντρομήχανα supercars του Maranello. Αν το γκάζι σε αφήνει κολλημένο στο μπάκετ με το στόμα ανοιχτό, στα φρένο κρέμεσαι σαν μπουγάδα στη ζώνη, προσπαθώντας να μαζέψεις τα μάτια σου από το παρμπρίζ. Το by wire πεντάλ έχει γραμμική λειτουργία και απίστευτη δύναμη. Αυτορυθμίζεται συνέχεια, όπως και το διάκενο του δίσκου με τα τακάκια, για να έχει την ίδια ακριβώς αίσθηση από το πρώτο ως το τελευταίο πάτημα, ανεξαρτήτως καταπόνησης. Η λειτουργία grip prediction “διαβάζει” σε πραγματικό χρόνο την πρόσφυση και διευρύνει διαρκώς το όριο, σπρώχνει πιο κοντά στη στροφή το σημείο φρεναρίσματος. Και το κάνει με έναν τρόπο φιλικό, οικείο, σε παίρνει από το χέρι και σε βοηθάει να γίνεις καλύτερος οδηγός.

Η mid-front αρχιτεκτονική στην πράξη εκφράζεται από την ανάλαφρη συμπεριφορά ακόμη και σε στενό στροφιλίκι. Για το ύψος και το βάρος της, το μακρύ καπό που έχεις μπροστά σου αλλάζει κατεύθυνση με εξαιρετική προθυμια στην είσοδο της στροφής.

Με ελάχιστη, μηδενική για τα δεδομένα της κατασκευής αδράνεια. Στα περισσότερα αυτοκίνητα αυτού είδους με αντίστοιχη ιπποδύναμη, η τεχνολογία που χρησιμοποιείται για να κρύψουν το βάρος τους μοιάζει να αυξάνει την απόσταση του οδηγού από το δρόμο και να αλλοιώνει την αίσθηση. Η Purosangue, χάρη στις επιλογές της Ferrari στο σασί και τα μηχανικά μέρη, σε ανατροφοδοτεί διαρκώς με δεδομένα από το δρόμο, από τη δική της ισορροπία, για να αποφασίσεις πώς θα της φερθείς την επόμενη στιγμή. Πόσο γκάζι θα πατήσεις, πόση πίεση αντέχει ακόμη, πόσο τιμόνι, θετικό ή ανάποδο χρειάζεται. Αυτό είναι οδήγηση.

Δείτε ακόμη Video-δοκιμή της Ferrari 296 GTB

Απρόσμενα ευέλικτη, εξουδετερώνει χάρη στην 4διεύθυνση την όποια αρχική υποψία υποστροφής για να σημαδέψει την κορυφή με σαφή υπερστροφική διάθεση. Εφοδιασμένη με το Side Slip Control 8ης γενιάς και τετρακίνηση 4RM-S με συνεχώς μεταβαλλόμενη κατανομή ροπής, με λειτουργία Torque Vectoring στους εμπρός τροχούς και το θεϊκό ηλεκτρονικά ελεγχόμενο διαφορικό e-Diff πίσω, είναι απρόσμενα συμμετοχική, ρυθμίσιμη και εν τέλει απολαυστική. Πολύ περισσότερο Ferrari παρά οτιδήποτε άλλο έχει ή είχε ποτέ χαρακτηριστεί σπορ SUV.

Ποτέ μη λες ποτέ

Θα προσπεράσω τον προβληματισμό αν είναι μια αυθεντική Ferrari. Νομίζω αυτό απαντήθηκε ήδη. Είναι η Ferrari για κάθε μέρα, και μένει να αποφασίσουμε αν πράγματι ο πολιτισμός μας χρειάζεται κάτι τέτοιο. Το μόνο βέβαιο είναι πώς πρόκειται για άλλη μια μεγάλη εμπορική επιτυχία. Όσα “ποτέ” κι αν έχουν ειπωθεί, σίγουρα τα επόμενα χρόνια θα έρθουμε στο Maranello για να οδηγήσουμε την πρώτη ηλεκτρική Ferrari. Όμως μοντέλα σαν αυτό είναι απαραίτητα για να υπάρχουν τα χρήματα που θα δώσουν παράταση ζωής στο ολοένα και πιο σπάνιο είδος των αυτοκινήτων που λατρεύουμε.

Ακούστε τον ήχο της Purosangue και δείτε τη δοκιμή σε video:

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΝΑΤΑΣ