Audi RS3 vs Ducati Multistrada 1200

Καθαρά φιλολογικό το ερώτημα! Ήξερα από την αρχή ότι θα βρισκόμουν καβάλα και καθόλου δεν με χάλαγε. Σχεδόν καθημερινά κλεισμένος πίσω από λαμαρίνες, όταν προκύπτει το διαφορετικό νιώθεις την ανάγκη να το ακολουθήσεις και εδώ που τα λέμε η βόλτα με μοτοσυκλέτα είναι το νεανικό ελιξίριο. Καβαλάς και αφοσιώνεσαι μοναχικά στην στιγμή, συμμετέχεις με μυαλό και σώμα στην οδήγηση και δεν μασουλάς, ρουφάς, συζητάς με συνταξιδιώτες ή συνδρομητές της τηλεφωνίας. Θεωρητικά είσαι πιο συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνεις, ακόμα και όταν ρολάρεις ράθυμα και εκδρομικά στην διαδρομή. Σε αντίθεση με το αυτοκίνητο που σε όμοιες συνθήκες σε παίρνει να κάνεις όλα τα παραπάνω και να χαλαρώσεις μεγαλοπρεπώς στα μουσικά ακούσματα της επιλογής σου. Πρακτικά σε δυο τροχούς είσαι πιο εκτεθειμένος στα στοιχεία της φύσης και στην κακιά στιγμή και αν είσαι καλοπερασάκιας και δεν είδες ποτέ την μοτοσυκλέτα με καλό μάτι καλύτερα μην ανεβαίνεις. Αν όμως έχει ζήσει αρκετά χιλιόμετρα πάνω σε δυο ρόδες, γνωρίζεις ότι όταν σου κάθεται μια Ducati Multistrada 1.200, πρέπει να της κάτσεις και εσύ!
 
Τσιγκρής, Παππάς και …φώτο Κανατάς!
Οι συνήθεις ύποπτοι εξωτικών αποστολών μαζευτήκαμε και βγήκαμε στην γύρα για να μαζέψουμε τα αντικείμενα του πόθου. Ταυτόχρονα με την Ducati το γραφείο τύπου της Kosmocar μας είχε «φυλάξει» και ένα Audi RS3, που ναι μεν το πετύχαμε λίγο πριν υποκλιθεί στο πέσιμο της αυλαίας του, από την άλλη γιατί να αρνηθείς 340 τετρακίνητους ίππους που θα πρόσθεταν αλατοπίπερο στην βόλτα μας προς τα ορεινά της διαδρομής προς Β. Εύβοια! Η αλήθεια είναι ότι στην θέα του RS3, ενός αυτοκινήτου που μέχρι να αποσυρθεί από τους τιμοκαταλόγους της εταιρείας πλησίαζε τα 80.000 ευρώ, νιώθεις την διακριτικότητα να υπερτερεί της υπερβολής για αυτό που είναι. Ένα κλασικό Sportback με το κατάλληλο ντοπάρισμα για να μετατραπεί σε υπερήρωα, μπορεί μεν να δείχνει την ηλικία του σε σχέση με την νεότερη γενιά A3, όμως παραμένει διακριτικά εντυπωσιακό.
Σεμνά βοηθήματα γύρω γύρω, ανάλογη λογική και στα διακριτικά του μοντέλου και μόνο οι 19άρηδες τροχοί που γεμίζουν τους θόλους και οι θηριώδεις και καθηλωτικές τετραπίστονες δαγκάνες με ταυτότητα RS3 επικεντρώνουν την προσοχή. Για την υπερβιταμίνωση όμως δεν αρκεί μόνο το θεαθήναι άλλα και η ουσία στα ενδότερα. Κάτω από το καπό συναντάς τον 5κύλινδρο TFSI των 2.5 λίτρων που μετακόμισε από το TT RS στο 5θυρο μικρομεσαίο hatchback και εκτοξεύει την διάθεση και τις επιδόσεις. Ο άμεσος ψεκασμός πακέτο με την υπερτροφοδότηση, ο μεταβλητός χρονισμός βαλβίδων και η τεχνολογική μαεστρία των μηχανικών της Audi σερβίρουν 340 ίππους και 450 Nm ροπής, με τα τελευταία να είναι διαθέσιμα σχεδόν από το ρελαντί(λίγο πάνω από τις 1.600 rpm). Ένα Haldex 4ης γενιάς αναλαμβάνει να μοιράσει τα ψυχικά αποθέματα του 5κύλινδρου TFSI σε όλους τους τροχούς με την ροπή να στέλνει έως και 50% πίσω, ανάλογα με τις συνθήκες, ενώ την δουλειά των αλλαγών αναλαμβάνει το διπλού συμπλέκτη S-Tronic. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς ότι το RS3 είναι ένα “super car” σε κορμί μικρομεσαίου και μπορεί να εξυπηρετεί με την ίδια ευκολία την καθημερινότητα όπως και τον απόκοσμο ρυθμό σε μια απαιτητική διαδρομή. Η πολυδιάστατη προσωπικότητα το χαρακτηρίζει κάτι το οποίο μπορεί να καυχιέται ακόμα περισσότερο φυσικά και το Multistrada. Η βασίλισσα των μεταμορφώσεων και η σημαντικότερη Ducati στην ιστορία της εταιρείας σύμφωνα με τα λεγόμενα των ανθρώπων της, θεωρείται μια μεγάλη της σύγχρονης κατηγορίας on-off. Διπλής χρήσης ή ποιο ρεαλιστικής θα λέγαμε, δηλαδή που δεν περιορίζει τις δυνατότητές της μόνο σε καλοστρωμένη άσφαλτο. Κόντρα στο ένδοξο παρελθόν της ιταλικής φίρμας που παραδοσιακά πρόσφερε στο φανατικό κοινό της κατασκευές εστιασμένες στην σπορ οδήγηση δρόμου η Multistrada 1.200 απλώνει τις επιλογές και μην βιαστείτε να την κρίνετε. Από την στιγμή που η εκτεταμένη ηλεκτρονική εποχή πέρασε και στις μοτοσυκλέτες οι κατασκευαστές μπορούν να προσφέρουν λύκο και αρνί στην ίδια συσκευασία και το Multistrada 1.200 είναι πρωτοπόρος του είδους. Οι κλασικές αξίες Ducati διατηρούνται με το χωροδικτύωμα να αποτελεί την ραχοκοκαλιά, τον υγρόψυκτο V2 την καρδιά, τις δαγκάνες της Brembo για ασφάλεια και αίσθηση και τις πλήρως ρυθμιζόμενες ποιοτικές αναρτήσεις(Marzocchi μπροστινό 50 mm και αμορτισέρ της Sachs πίσω) για επικοινωνιακή συμπεριφορά. Το ηλεκτρονικό κομμάτι μπορεί να μην περιλαμβάνει ρυθμίσεις ανάρτησης πατώντας κουμπιά, όμως στα high tech ψηφιακά όργανα μπορείς να ενημερωθείς για τις τέσσερις επιλογές απόδοσης του κινητήρα, σε συνδυασμό με τις ανάλογες ρυθμίσεις σε ABS και DTC(traction control). Sport και Touring με απόδοση στους 150 ίππους, Urban και Enduro με το μοτέρ «κομμένο» στους 100 και συμπληρώνεται το παζλ της πολυδιάστατου χαρακτήρα που λέγαμε παραπάνω.
 
Ζήσε την στιγμή…
Το μενού λοιπόν περιλαμβάνει γενναίες δόσεις Multistrada με μικρά και γευστικά διαλείμματα στο RS3, που το είχε αναλάβει ο Δημήτρης. Πάνω στην Ducati νιώθεις οικεία και σε καμιά περίπτωση ότι καβαλάς μοτοσυκλέτα 1.200 cc, με τα 200τόσα κιλά γεμάτο να μοιράζονται αριστοτεχνικά κοντά στο κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας. Οι μεγάλες γωνίες στο τιμόνι και η επιθετική στάση που πλησιάζει πολύ σε motard, δίνει πρωτόγνωρη ευελιξία και σύντομα νιώθεις να οργιάζεις επάνω του σαν να το οδηγούσες από χτες. Εντάξει, το κιβώτιο απέχει από την βουτυρένια αίσθηση, ο υδραυλικός συμπλέκτης δεν νιώθει από προοδευτική λειτουργία και η ηλεκτρονική διαδικασία απαιτεί χρόνο προσαρμογής, όμως αρκούν λίγες ώρες και συνηθίζεις τον χαρακτήρα Ducati Multistrada. Και τότε είναι που έρχεται ο εθισμός! Λίγες μέρες πριν πειραματιζόμουν και με τα 4 στάδια ρυθμίσεων και έκανα μια προσπάθεια να δαμάσω με πλήρη ακύρωση του traction τους 150 ίππους στην Αθηναϊκή άσφαλτο, κάτι που δεν είναι και η σοφότερη επιλογή. Το κλείδωσα λοιπόν στην θέση Touring που απλώνει ανθρώπινα την απόδοση και έβλεπα συχνά τα κόκκινα λαμπάκια του DTC να αναβοσβήνουν στα όργανα προειδοποιώντας για ελλιπή πρόσφυση στο πίσω τροχό. Τουλάχιστον έτσι νιώθεις μεν το μοτέρ να μπερδεύει, αλλά δεν κινδυνεύεις να γίνεις ένα ακόμα εκκλησάκι στην άκρη του δρόμου, ενώ στο βουνό που η άσφαλτος πείθει, μπορείς να χουφτώνεις χωρίς άγχος την γκαζιέρα και το μόνο που σου ζητάει είναι σημάδι και μυαλωμένες γραμμές. Η σχέση εμπιστοσύνης έρχεται άμεσα, γέρνεις όλο και περισσότερο και εισπράττεις ένα απόλυτα δεμένο σύνολο για να κατατροπώσεις τους πάντες. Ακόμα και το RS3 που έχει όλα τα εφόδια για να επιβληθεί, στις εξόδους των στροφών τα βρίσκει σκούρα, με το Multistrada (όταν δεν σπαταλά χρόνο σε απογείωση του μπροστινού) να γίνεται μια μικρή κουκκίδα στο βάθος. Πίσω από το τιμόνι του Audi διαπιστώνεις πόσο πιο εύκολα είναι τα πράγματα! Σκίζεις με ακλόνητη αίσθηση τις ευθείες ακόμα και με το κοντέρ ψηλά στην δεύτερη εκατοντάδα, την ίδια στιγμή που στην δίτροχη παρέα αρχίζει ένα ανεπαίσθητο κούνημα που τσιτώνει τις αισθήσεις. Αφήνεις την τετρακίνηση και το S-tronic να κάνουν την βρόμικη δουλειά και εσύ απλά επιλέγεις γραμμές απαλλαγμένος από το άγχος του κρατήματος και το σωστό timing της αλλαγής. Μόνο όταν ψάξεις την υπέρβαση και το θέαμα, με απενεργοποιημένο ESP σου υπαγορεύει το γνωστό ρητό για τα μεταξωτά βρακιά! Την ώρα που η ουρά ελαφραίνει, το Haldex στέλνει πίσω ικανή ροπή για να διατηρήσει την υπερστροφή, όμως το τιμόνι βαραίνει και αν δεν έχεις ζυγίσει σωστά τις γωνίες, μπορεί να σε αιφνιδιάσει. Στην καλύτερη περίπτωση θα ανοίξει την τροχιά του σημαδεύοντας την έξοδο υποστροφικά, στην χειρότερη θα σπαταλήσεις χρόνο και μέτρα πλαγιολισθαίνοντας. Δυναμικές καταστάσεις με ενδιαφέρον αν γνωρίζεις, αλλά ιδιαιτέρως απαιτητικές στον συγχρονισμό ακόμα και τότε. Καλύτερα να απολαμβάνεις τις δυνατότητες ενός συνόλου που διευκολύνει την ταχύτητα σε κάθε είδους δρόμο και να αποφεύγεις την extreme πλευρά. Αντιθέτως αυτή την πλευρά την βιώνεις στο πετσί σου με ένα Multistrada, που ενεργοποιεί κάθε κύτταρο του οργανισμού από την στιγμή που θα ξυπνήσουν τα έμβολα στον Testastretta 11o και κουμπώσει η 1η στο κιβώτιο!  
 
Θέμα επιλογής
Αν εξαιρέσει κανείς τον πολυδιάστατο χαρακτήρα που τα χαρακτηρίζει, μιλάμε για δυο εντελώς διαφορετικές επιλογές για όμοιες όμως καταστάσεις. Γεννήθηκαν για την απόλαυση της οδήγησης, στοχεύοντας τους ψαγμένους και απευθύνονται σε βαθιά και γεμάτα πορτοφόλια ασχέτως αν το Multistrada κοστίζει το ¼ των χρημάτων του RS3. Οπότε μην ψάχνεται για τον τίτλο του νενικήκαμεν, αλλά για την ουσία μια κατάστασης που είναι η απόλαυση της οδήγησης ανάλογα με τον τρόπο που επιλέγεις. Και τελικά είναι απολαυστική είτε με τέσσερις, είτε με δύο, είτε με …έναν τροχό!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΝΑΤΑΣ