ΔΟΚΙΜΗ: Volvo V60 D4 Cross Country

με μια ματιά

H crossover έκδοση του μεσαίου station wagon της μάρκας, του V60.

γλυκά

• Σχεδίαση εξωτερικά
• Ποιότητα
• Αίσθηση
• Συμπεριφορά

ξινά

• Σχεδίαση εσωτερικά
• Συντηρητικό τεχνολογικά
• Φορολογικό ντεζαβαντάζ τα 2 λίτρα

Με τη ματιά του Κώστα Λούβαρη

Αν ζητάς μια μακροχρόνια σχέση για να στηρίξεις πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα, η έκδοση αυτή της Volvo είναι το ταίρι σου. Αυτοκίνητο παντός καιρού και ανεξαρτήτως χρόνου!

Το αυτοκίνητο, κάθε αυτοκίνητο από καταβολής αυτοκίνησης, ποτέ δεν ήταν, ποτέ δε είναι και ποτέ δεν θα είναι απλά μια μηχανή αυτοκίνησης, όπως πολλοί θα ήθελαν, ή νομίζουν ότι είναι. Πάντα ήταν, πάντα είναι και πάντα θα είναι κάτι πολύ παραπάνω. Νομίζουμε μάλιστα ότι δεν θα μας κατατάξετε στους αθεράπευτα ρομαντικούς (καλά, δεν ορκιζόμαστε κιόλας!) αν υποστηρίζαμε ότι το αυτοκίνητο είναι μια προέκταση του σώματός μας, που αυξάνει το αποτύπωμά μας πάνω σε αυτό τον πλανήτη!  

 

Σχεδίαση

Μέσα σε αυτό το concept λοιπόν η Volvo με κάθε αυτοκίνητο που παρουσιάζει φαίνεται ότι βρίσκει τον σχεδιαστικό της δρόμο και το αποτύπωμά της. Με κάθε της σχεδίαση εμφανίζεται πιο ώριμη και πιο ολοκληρωμένη από τη προηγούμενη. Και αναφερόμενοι στη σχεδίαση θα πρέπει να τονίσουμε ότι η σχεδίασή της χωρίς να είναι απλή, καταφέρνει να φαίνεται απλή. Ξέρει καλά να κρύβει τον όγκο των αυτοκινήτων της που διατηρούν τη ξεχωριστή τους προσωπικότητα και σίγουρα δεν πρόκειται να τα μπερδέψεις με οτιδήποτε άλλο. Ειδικά δε η σχεδίαση του πίσω μέρος (που είναι και η δυσκολότερη να πετύχεις) με τα «ξυλόγλυπτα» φωτιστικά είναι το καλύτερο αισθητικό σημείο των αυτοκινήτων της. Δεν μπορούμε όμως να πούμε το ίδιο και για το εσωτερικό το οποίο δεν δείχνει τόσο ξεχωριστό και up-market όσο πρέπει να δείχνει ένα αυτοκίνητο το οποίο χτυπά τη πόρτα της premium κατηγορίας. Παρά το γεγονός ότι τα πλαστικά του είναι καλής ποιότητας, οι επιφάνειες είναι μεγάλες και όχι με ιδιαίτερα καλή σχεδίαση, ενώ η κεντρική κονσόλα, που στα πρώτα αυτοκίνητα αντέγραφε ξύλινο κάθισμα (που ήταν και το σήμα κατατεθέν της σχεδίασης), σήμερα έχει βαρύνει αισθητικά και δεν βοηθά στο να ελαφρύνει την αίσθηση που σου δίνει . Όσο για τον πίνακα οργάνων, και αυτός είναι πλέον ξεπερασμένος σε ηλεκτρονικό επίπεδο, παρά το γεγονός ότι είναι αρμονικά σχεδιασμένος.

 

Κινητήρας

Το τετρακύλινδρο σύνολο πετρελαίου D4 των 1.969 cc που σε αυτή τη περίπτωση δίνει τη κίνηση μόνο εμπρός, αποδίδει 190 ίππους στις 4.250 rpm με τη ροπή να είναι στο υψηλό νούμερο των 400 Nm, σε μόλις 1.750 rpm. Οι επιδόσεις που δίνει είναι πολύ καλές, με το 0-100 km/h να ολοκληρώνεται σε 7,8 sec και την τελική να φτάνει τα 210 km/h. Νούμερα πολύ ικανοποιητικά για τα 1.685 κιλά που ζυγίζει το V60 Cross Country, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα αυτοκίνητο μήκους 4.638 mm. Σε αυτό βέβαια συνεργεί και το αυτόματο κιβώτιο των 8 σχέσεων που αφενός βοηθά τα βήματα από σχέση σε σχέση να είναι μικρά, αφετέρου είναι γενικά πολύ ευχάριστο και δεν υπάρχει λόγος να το βγάλετε στη θέση D. Δεν βοηθά η χειροκίνητη αλλαγή και δεν προσφέρει κάτι περισσότερο από την αυτόματη, παρά μόνο σε πολύ ακραίες περιπτώσεις (ανηφόρες και κατηφόρες), ειδικά τη στιγμή που δεν υπάρχουν μοχλοί πίσω από το τιμόνι. Το αφήνετε στο D λοιπόν και το ξεχνάτε. Άλλωστε, η πολλή ροπή και οι πολλές σχέσεις του κινητήρα καλύπτουν όλα τα κενά και όλες τις περιπτώσεις. Το V60 D4 Cross Country ταξιδεύει άνετα λίγο πάνω από το όριο της παρανομίας (τα 140 km/h με μόλις 2.000 rpm). Γενικά, το ταξίδι είναι ότι καλύτερο έχει να προσφέρει αυτό το Volvo. Πάντως τα 4,3 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα κατανάλωσης που δίνει το εργοστάσιο δεν τα είδαμε και το μόνο που καταφέραμε ήταν σχεδόν το διπλάσιο, στα 8,1 lt/100 km. Τέλος, να πούμε ότι απουσιάζουν τα gadgets και ο τεχνολογικός εντυπωσιασμός, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό, παρά μόνο για τους techno-freaks.

 

Δρόμος

Δώστε του χιλιόμετρα και πάρτε του τη ψυχή, απλά είναι φτιαγμένο για να καταπίνει αποστάσεις. Ούτε σφιχτό, αλλά ούτε και χαλαρό, όσο πρέπει ήσυχο και με ποιοτική κύλιση. Ο κινητήρας δεν θα γονατίσει πουθενά και πάντα διαθέτει αποθέματα ισχύος για γρήγορες προσπεράσεις. Οι ανηφόρες δεν το κουράζουν και ούτε που θα καταλάβατε ότι φτάσατε στον προορισμό σας. Είπαμε άνετο, αλλά ταυτόχρονα χωρίς να γέρνει στις στροφές, προκαλώντας ναυτία στους επιβάτες. Δεν πέφτει μέσα στα πολλά φαγώματα των ελληνικών δρόμων, απλά περνά από πάνω τους και μόνο στα πολύ κοφτά αισθάνεσαι τον τροχό να δυσανασχετεί περνώντας το… «ωχ» στο θάλαμο των επιβατών. Αλλά αυτό είναι ένα μικρό τίμημα που καλοδεχούμενα πληρώνεις για την γενικότερη καλή αίσθηση που προσφέρει η άκαμπτη καρότσα. Ας μην ξεχνάμε ότι οι αναρτήσεις, που είναι υπερυψωμένες στην έκδοση Cross Country και που αποτελούνται από γόνατα McPherson εμπρός και πολλαπλούς συνδέσμους πίσω, έχουν μεγαλύτερες διαδρομές και είναι υπεύθυνες για αυτή την ποιοτική αναβάθμιση. Επίσης, τα φρένα με τέσσερα δισκόφρενα θα ανταποκριθούν χωρίς δράματα. Όμως πάνω από όλα, αυτό που σε κερδίζει είναι η ποιοτική του αίσθηση συνολικά.

ΦΩΤΟ: ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΒΑΡΗΣ

συμπέρασμα

Αν θέλαμε να το περιγράψουμε με μια και μόνο λέξη θα το ορίζαμε ως «ολοκληρωμένο». Αυτό ακριβώς είναι, ένα αυτοκίνητο χωρίς τεχνολογικές εκπλήξεις, αλλά ευχάριστο στο μάτι και απόλυτα αποδοτικό με αίσθηση του ρόλου του για τον οποίο είναι σχεδιασμένο. Η οικογένεια θα το κάνει δεύτερο σπίτι της. Αρκεί να μην την επηρεάζει το φορολογικό ντεζαβαντάζ του 2λιτρου κινητήρα.