Dacia Sandero 1.6 Stepway Ambiance

με μια ματιά

To supermini της Dacia με look SUV, για όσους αρέσκονται στην περιπετειώδη εμφάνιση αλλά δεν θέλουν να ξοδέψουν μια περιουσία.

Όπως υποστηρίζουν, μέχρι θανάτου, στο μάρκετινγκ όλα είναι θέμα timing. Κάθε προϊόν για να μπει στην αγορά χρειάζεται το κατάλληλο χρονικό κενό. Αυτό εκμεταλλεύτηκε η Renault λανσάροντας πριν μερικά χρόνια τη Dacia ως την προσιτή επιλογή στην ευρωπαϊκή αγορά. Άλλωστε η τεχνολογία υπήρχε, τα μηχανικά μέρη υπήρχαν, ακόμα και οι γραμμές παραγωγής υπήρχαν. Προσθέστε σε αυτά το εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό της Ρουμανίας με το χαμηλό εργασιακό κόστος και η συνταγή εκπόρθησης την αγοράς …από κάτω ήταν έτοιμη.

γλυκά

• Σχεδίαση
• Χώροι
• Πρακτικότητα
• Τιμή

ξυνά

• Ποιότητα
• Φινίρισμα
• Κινητήρας

απόψεις

Το ύψος από το έδαφος και η εμφάνιση SUV ξεγελάνε στο μάτι, αφού το Stepway δείχνει μεγαλύτερο από ότι είναι. Απευθύνεται σε κοινό που δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις στο δρόμο, αλλά ούτε και σε θέματα ποιότητας και διακόσμου. Ο ξεπερασμένος 8βάλβιδος κινητήρας διψά για καύσιμο, προσφέροντας απλώς μέτριες επιδόσεις. Όλα τα παραπάνω τα θεωρείς ανεκτά, αν σε κάθε σου σκέψη ξεπηδά σαν συννεφάκι ο τιμοκατάλογος της Dacia…

Δημήτρης Παππάς

Η Dacia (υπό Renault) έκανε τις σωστές κινήσεις αρχίζοντας από το πιο απλοϊκό Logan το 2004, για να προχωρήσει στο Sandero το 2009 και να κάνει τη μεγάλη έκπληξη με το Duster το 2010. Ενδιάμεσα όμως μας έδωσε ακόμα μια ενδιαφέρουσα έκδοση, αυτή του Stepway, που δεν είναι τίποτα άλλο από μια ελαφρά υπερυψωμένη έκδοση του Sandero, ας πούμε σε SUV look, χωρίς όμως την τετρακίνηση. Για την ιστορία πάντως να πούμε ότι η ιδέα δεν είναι καινούργια, αφού ακόμα και παραδοσιακές εταιρείες όπως η Rover παλιότερα και η VW στις μέρες μας έχουν προσχωρήσει σε τέτοιου τύπου ιδέες. Από την άλλη πάλι υπήρξαν και κατασκευαστές που ακολούθησαν την αντίθετη ροή και αφαίρεσαν από τα SUV την κίνηση στους πίσω τροχούς, καταλήγοντας έτσι στον ίδιο παρανομαστή.

Ποια η χρησιμότητα όμως ενός τέτοιου αυτοκινήτου, δηλαδή υπερυψωμένου, αλλά χωρίς τετρακίνηση; Θα παρακάμψουμε προσωρινά το "look" και θα παραμείνουμε στα καθαρά πρακτικά. Δηλαδή στο ότι θες να κινείσαι σε δρόμους πιο απαιτητικούς, χωρίς όμως να έχεις την ανάγκη της τετρακίνησης, που προσθέτει κιλά αλλά και κατανάλωση. Και εδώ που τα λέμε οι δρόμοι της χώρας μας, ακόμα και οι ασφάλτινοι, κάθε άλλο παρά πολιτισμένοι, μπορούν να χαρακτηριστούν.

Μιλώντας τώρα για την εμφάνιση του Stepway, θα τη χαρακτηρίζαμε σαν το δυνατό του σημείο. Ένα ισορροπημένο αισθητικά hatchback με πολύ αξιοπρεπείς χώρους που φορά τη νέα μάσκα της εταιρείας, η οποία διαθέτει περισσότερο χαρακτήρα από την παλιά. Τα πλαστικά «βοηθήματα» στους θόλους και η ποδιά του δίνουν μια νέα, πιο «δυναμική» αισθητική, σαν να είναι έτοιμο να υποστεί τα πάνδεινα.

Στο εσωτερικό, ενώ η σχεδίαση είναι αξιοπρεπής η εκτέλεση δεν το αναδεικνύει. Τα πλαστικά σε αίσθηση και φινίρισμα υλικά δεν βοηθούν το αυτοκίνητο. Είμαστε σίγουροι ότι θα αντέξουν στον χρόνο, αλλά η αίσθηση που σου δίνουν είναι φτηνή και αυτό είναι κρίμα. Ο εξοπλισμός περιλαμβάνει όλες τις βασικές ανέσεις, όπως ηλεκτρικά παράθυρα, κεντρικό κλείδωμα, κλιματισμό και after market radio-cd (εκτός αν προλάβετε την προσφορά με το Multimedia sύστημα πλοήγησης NAVIS). Εργονομικά ικανοποιεί με εξαίρεση τους διακόπτες για τα εμπρός ηλεκτροκίνητα παράθυρα που βρίσκονται στην κεντρική κονσόλα.

Για τα μηχανικά μέρη έχουμε να πούμε πάλι τα ίδια. Αξιόπιστα, όλα της Renault, πατώματα, αναρτήσεις και κινητήρες με τη γνωστή πάντα τεχνογνωσία και πρακτικές που την χαρακτηρίζουν, αλλά και εδώ η Dacia επέλεξε τον χρυσό κανόνα της οικονομίας με αποτέλεσμα ο κινητήρας τουλάχιστον των 1,6 λίτρων και των 87 ίππων να μην είναι ότι πιο μοντέρνο κυκλοφορεί. Ας είναι πάντως, γιατί αν και δεν είναι εύστροφος προσφέρει καλή ροπή και τα λίγο παραπάνω από τα 1.000 κιλά του πλαισίου, μπορεί και τα κινεί εύκολα ξεπερνόντας τα 170 km/h τελικής ταχύτητας. Δεν χρειάζεται να τον πιέζεις ανεβάζοντας στροφές. Αντίθετα, αν κινείσαι με τη ροπή του και χρησιμοποιείς συχνά το κιβώτιο, διατηρείς υψηλή μέση ταχύτητα και καλή οικονομία.

Σε αυτό θα βοηθήσουν και η ανάρτηση με τις μεγάλες διαδρομές, που αποτελούνται από γόνατα ΜακΦέρσον εμπρός και υστερούντες βραχίονες πίσω (κατά τη γνωστή, παλιά γαλλική πρακτική). Το Stepway προσφέρει υψηλά επίπεδα άνεσης και οδικής συμπεριφοράς, φτάνει να μην σας ενοχλεί που κατά πάγια γαλλική παράδοση, γέρνει αισθητά στις στροφές. Κανένα όμως πρόβλημα, αφήστε το να γέρνει, άλλωστε αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κινηθείτε με αξιοπρέπεια. Η τεχνική είναι απλή: σταθερό πάντα γκάζι και η μεγαλύτερη δυνατή τροχιά …γύρω από τις στροφές. Μετά από λίγο γίνεται και διασκεδαστικό. Αν το παρακάνετε θα προχωρήσετε σε υποστροφή και μειώνοντας λίγο το γκάζι θα επανέλθετε στην αρχική σας τροχιά. Απόλυτα ασφαλές χωρίς εκπλήξεις, όπως άλλωστε και τα δυνατά φρένα.

Τι έχουμε λοιπόν; Απλά μια καλή προσπάθεια; Ένα value for money αυτοκίνητο; Ένα μεταφορικό μέσο για τον τρίτο κόσμο; Όχι μόνο αυτά θα λέγαμε, γιατί το Sandero Stepway είναι κάτι παραπάνω, είναι μια άποψη. Είναι η επιστροφή του πρακτικού αυτοκινήτου χωρίς τίποτα το πρωτοποριακό, αλλά και χωρίς τίποτα το περιττό, βασισμένο πάνω σε δοκιμασμένα και αξιόπιστα μηχανικά μέρη. Είναι πάνω απ’ όλα τίμιο και δεν προσποιείται ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα αξιόπιστο εργαλείο. Η Dacia ανοίγει τον δικό της ξεχωριστό δρόμο. Και είναι ένας σωστός δρόμος.

συμπέρασμα

Είναι μια καλή λύση -και μάλιστα οικονομική- για ένα αυτοκίνητο που θα του επιφυλάξετε σκληρή, εργατική χρήση, χωρίς συναισθηματισμούς.