Δοκιμή: Tesla Model 3 Performance: Υψηλή Τάση
Με +80 ίππους, το διακριτικό Performance έρχεται να αντικαταστήσει τον άχρωμο προσδιορισμό Long Range στην κορυφή της γκάμας εκδόσεων του Tesla Model 3. Αρκεί όμως η επιπλέον δύναμη και οι επιδόσεις supercar για να το καθιερώσουν ως ένα πραγματικό σπορ σεντάν, αντικαθιστώντας στη συνείδηση των fans τη οδήγησης το διαχρονικά αγαπημένο 3άρι της κατηγορίας; Αυτό με την υπογραφή της BMW…
- -
- -
με μια ματιά
Η κορυφαία από άποψη ισχύος έκδοση του Model 3 με το διακριτικό Performance, με δύο ηλεκτροκινητήρες και τη μεγάλη μπαταρία, υπόσχεται επιδόσεις supercar, οδική συμπεριφορά πραγματικού sportscar και ανέσεις λιμουζίνας. Και στοχεύει ευθέως στην BMW M3.
Η Tesla, όπως και οι περισσότεροι κατασκευαστές ηλεκτρικών αυτοκινήτων, παίζει πολύ το χαρτί των αριθμών ιντριγκάροντας fans και haters με εντυπωσιακές τιμές ιπποδύναμης και εξωφρενικές επιδόσεις, αμφισβητώντας σε πολλές περιπτώσεις τα ιερά και τα όσια των petrolheads. Και τις περισσότερες φορές αποδεικνύεται πως πράγματι πετυχαίνει όσα υπόσχεται, όπως επιβεβαιώνουν video που κατακλύζουν το διαδίκτυο από διάφορες πηγές.
Αν τώρα έχεις την τύχη, όπως εμείς, να το δοκιμάσεις, θα διαπιστώσεις από πρώτο χέρι ότι τις κορυφαίες αυτές επιδόσεις αυτές μπορεί ο καθένας να τις πετύχει, χωρίς ιδιαίτερες οδηγικές ικανότητες. Ενώ και το ίδιο το αυτοκίνητο δεν δείχνει να ταλαιπωρείται. Το κάνει να φαίνεται εύκολο και απλό. Φύση του. Το ερώτημα ωστόσο παραμένει. Αρκούν οι υπέρ-επιδόσεις για να χαρακτηριστεί ένα αυτοκίνητο πραγματικά σπορ και αληθινά fun to drive;
Βρείτε τις διαφορές
Η έκδοση Performance είναι η κορυφαία στη γκάμα της μεσαίας μπερλίνας της Tesla, με το καθόλου τυχαία επιλεγμένο όνομα Model 3. Ο συνειρμός είναι άμεσος υποδεικνύοντας το στόχο, ο οποίος δεν είναι άλλος, ας μην κρυβόμαστε, από την Μ3.
Αντίθετα με ό,τι συνηθίζεται στις κορυφαίες σπορ εκδόσεις, στην
περίπτωση της Tesla είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβεις ότι εδώ
μιλάμε για κάτι ξεχωριστό σε σχέση με τη βασική ή την Long Range
εκδοχή. Στέκεται 10 mm χαμηλότερα στην άσφαλτο και πατά σε 20άρες
(αντί 19 ιντσών) ζάντες με σχεδίαση που θυμίζει τουρμπίνα
αεροσκάφους. Οι κόκκινες δαγκάνες που κρύβονται μέσα τους και ένα
λεπτό άβαφο ανθρακονημάτινο fin στην απόληξη του καλύμματος του
πορτ μπαγκάζ είναι τα μόνα στοιχεία που σπάνε τη μονοχρωμία του
αμαξώματος. Μην αναζητήσετε φουσκωμένα φτερά ή καπό, αεραγωγούς,
διαφορετική μάσκα, κ.λπ. Δεν χρειάζονται και δεν μπήκαν στον κόπο.
Εστιάζοντας στην ουσία, η ακαμψία του αμαξώματος, η ευρυχωρία και η
αεροδυναμική είναι αυτά που μετράνε. Και σε αυτά, όλα τα Model 3 τα
καταφέρνουν πολύ καλά, αν και δεν ανακοινώνεται πόσο έχει
επηρεαστεί ο εντυπωσιακός συντελεστής οπισθέλκουσας 0.23 από τους
μεγαλύτερους τροχούς.
Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στο εσωτερικό.Η σχεδίαση της
καμπίνας εκφράζει την υπεραπλουστευμένη αντίληψη της Tesla περί
εργονομίας. Το αυτοκίνητο είναι χτισμένο γύρω από την οθόνη 15
ιντσών. Από την οποία ελέγχονται όλες οι λειτουργίες. Εκεί θα βρεις
το πλήκτρο αφής ακόμη και για κάτι τόσο απλό όσο το να ανοίξεις το
ντουλαπάκι του συνοδηγού. Οι ρυθμίσεις του τιμονιού και των
καθρεφτών γίνονται από τις δύο ροδέλες πάνω στο τιμόνι, αφού πρώτα
ενεργοποιηθούν τα αντίστοιχα μενού από την κεντρική οθόνη. Το ίδιοι
και η ροή του αέρα από τον κλιματισμό. Αυτό δηλαδή που σε άλλα
αυτοκίνητα κάνεις κουνώντας τα πτερύγια των αεραγωγών, στα Tesla
ρυθμίζεται δια της αφής από την κεντρική οθόνη. Η συνδεσιμότητα,
όρος που χρησιμοποιούμε σε όλα τα σύγχρονα αυτοκίνητα, εδώ αποκτά
άλλη διάσταση. Με τη σύνδεση LTE στο διαδίκτυο διαθέσιμη σε όλες
τις εκδόσεις, είναι σαν να έχεις παντού το tablet σου, καρφωμένο
στο ταμπλό. Με πολλές εφαρμογές ψυχαγωγίας για μικρούς και
μεγάλους, όπως video games, Netflix κ.λπ.
Κατά τα άλλα, η σχεδίαση είναι καθαρή, με ίσιες γραμμές να αυξάνουν την αίσθηση του πλάτους και την έτσι κι αλλιώς εντυπωσιακή ευρυχωρία. Τα υλικά είναι ευχάριστα στην αφή και στην όψη, η συναρμολόγηση και το φινίρισμα σηκώνουν μεν βελτίωση, δεν ενοχλούν ωστόσο. Ο εξοπλισμός περιλαμβάνει ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα και θερμαινόμενα καθίσματα, διζωνικό κλιματισμό και τη γυάλινη πανοραμική οροφή, την προηγμένη σουίτα οδηγικών βοηθημάτων και ημιαυτόνομης οδήγησης, καθώς και όλες τις προαναφερθείσες τεχνολογίες ψυχαγωγίας και συνδεσιμότητας.
Δεν θα βρείτε όμως ειδικά σπορ καθίσματα, άλλο τιμόνι, διαφορετικό διάκοσμο και φωτισμό... Κάποιο στοιχείο με χαρακτήρα Performance τέλος πάντων. Κάτι που να σου θυμίζει ότι έχεις αγοράσει το κορυφαίο και όχι ένα οποιοδήποτε Model 3.
Η πρώτη εντύπωση
Τίποτα διαφορετικό δεν νιώθεις ακόμα και όταν το βάζεις μπροστά,
επιλέγεις το D και αρχίζεις να ρολάρεις. Και πώς θα μπορούσε
άλλωστε... Ένας θερμικός κινητήρας μάλλον θα ακουγόταν αλλιώς, για
να βγάλει αυτά τα +80 άλογα σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη
έκδοση. Εδώ αυτό το στοιχείο διαφοροποίησης δεν υπάρχει. Οι
μεγαλύτεροι τροχοί και η χαμηλότερη ανάρτηση δεν έχουν επηρεάσει
την πολύ καλή άνεση και την αθόρυβη κύλιση. Το Performance διατηρεί
φυσικά την ίδια διάταξη με διπλά ψαλίδια εμπρός και πολλαπλούς
συνδέσμους πίσω. Επιλογή που δείχνει ότι το αυτοκίνητο
δημιουργήθηκε εξ’ αρχής χωρίς εκπτώσεις στα σημαντικά. Και με το
μυαλό στη διαχείριση υψηλών ιπποδυνάμεων. Λακκούβες, φρεάτια και
σπασμένη-μπαλωμένη άσφαλτος φιλτράρονται αποτελεσματικά,
αποδεικνύοντας ότι παρά τη σφιχτή συνολική αίσθηση, τα αμορτισέρ
έχουν διαδρομή. Έτσι μέσα στην πόλη απολαμβάνεις, μια σχεδόν
“λιμουζινάτη” αίσθηση ηρεμίας. Η οποία έχει να κάνει και με τη
λειτουργία του δεξιού πεντάλ.
Στη βασική ρύθμιση είναι άμεσο αλλά όχι απότομο. Το αυτοκίνητο
επιταχύνει προοδευτικά αλλά ταυτόχρονα σου θυμίζει πάντα το
τεράστιο απόθεμα δύναμης που έχεις διαθέσιμο. Και όταν αφήνεις
επιβραδύνει όσο ακριβώς πρέπει, ενθαρρύνοντας την οδήγηση με ένα
πεντάλ, κάνοντας έτσι τη μέγιστη ανάκτηση ενέργειας. Η συνολική
αυτονομία, κατά WLTP, ορίζεται στα 547 km, από 614 του Long Range.
Διαφορά πολύ μικρή για να σε κάνει να αλλάξεις στην ουσία τρόπο
οδήγησης ή ακόμη περισσότερο, αντίληψη για το που και πόσο μπορείς
να χρησιμοποιείς το Tesla σου. Χάρη στο κορυφαίο σύστημα
διαχείρισης ενέργειας, θα δεις τα χιλιόμετρα να περνούν και τη
στάθμη της μπαταρίας να πέφτει αργά. Οπότε μην αγχώνεσαι… Αν
μάλιστα είσαι κοντά σε ταχυφορτιστή (αυτή τη στιγμή στο Μαρούσι και
στον Ψαθόπυργο, σύντομα σε Λαμία και Θεσσαλονίκη) σε 30’ λεπτά
περίπου είσαι ξανά σε θέση μάχης. Ειδικά αν προγραμματίσεις το Navi
να σε οδηγήσει εκεί, ώστε το αυτοκίνητο να το καταλάβει και να
προετοιμάσει ανάλογα τη μπαταρία για να δεχτεί τον μέγιστο ρυθμό
φόρτισης.
Performer
Το Performance αποδίδει εντυπωσιακά: 530 άλογα και 639 Nm ροπή είναι νούμερα βγαλμένα από τα πιο τρελά οδηγικά όνειρα. Η διαφορά των +80 ίππων είναι σαφής, αλλάζοντας τον χαρακτήρα του Model 3. Δεν είναι απλά ένα γρήγορο αυτοκίνητο. Με 3,3” για το 0-100 km/h, είναι ένα αυτοκίνητο που προκαλεί, που βγάζει τη γλώσσα ειρωνικά στα περισσότερα από τα supercars που κυκλοφορούν εκεί έξω. Το ξεκόλλημα από στάση δεν έχει τη βίαιη αίσθηση της απότομης εγκατάλειψης του συμπλέκτη. Εδώ νιώθεις ένα γλυκό μούδιασμα, μια ελαφριά ζάλη όπως ακριβώς τη στιγμή που ετοιμάζεσαι να παραδοθείς στον ύπνο. Θέλει να σφίξεις λίγο τον κορμό και να κοιτάζεις μακριά για να καταφέρεις να αντισταθείς.
Και στο μεταξύ, δεν απαιτεί το παραμικρό από τον οδηγό, τίποτα
περισσότερο από το να τεντώσει το δεξί πόδι στη μοκέτα, να κρατήσει
το τιμόνι ευθεία και τα μάτια του ανοιχτά. Αδιαφορώντας για την
ποιότητα της ασφάλτου, θα διορθώσει μόνο του τις όποιες διαφορές
και θα φύγει ευθεία σαν βέλος, χωρίς το παραμικρό γλίστρημα της
ουράς ή μισή έστω περιστροφή των εμπρός τροχών χαμένη σε
σπινάρισμα. Μηδενικές απώλειες, απόλυτη επιτάχυνση. Την αρχική
περιέργεια, διαδέχεται ο εθισμός. Θες να το κάνεις ξανά και ξανά,
γιατί είναι απολαυστικό, πανεύκολο και δεν νιώθεις να ταλαιπωρείς
το αυτοκίνητο.
Στις τρεις επιλογές ρύθμισης για το τιμόνι και στις δύο για το γκάζι, στο Performance προστίθενται το Track Mode και η λειτουργία Drift. Με έναν ροοστάτη αφής μπορείς να ρυθμίσεις την παρεμβατικότητα του ESP και την κατανομή της ροπής εμπρός πίσω. Αλλά στο αυτοκίνητο της δοκιμής μας και σε όλα τα οχήματα test drive το Track Mode είναι κλειδωμένο. Άρα και η δυνατότητα παραμετροποίησης του συστήματος τετρακίνησης. Αποκλεισμένοι από αυτό που λογικά θα είναι το highlight της οδικής συμπεριφοράς, συνεχίζουμε στο πρόγραμμα Sport, προσπαθώντας να καταλάβουμε μέσα σε αυτό το οριοθετημένο φάσμα λειτουργίας τις όποιες αλλαγές στη ρύθμιση της ανάρτησης και την επίδραση της αύξησης της ισχύος στη συνολική εμπειρία.
Η χαμηλή θέση οδήγησης με τα τέλεια κεντραρισμένα πεντάλ
και το τιμόνι με τη χορταστική στεφάνη που γεμίζει τα χέρια σε
κάνουν να νιώθεις πολύ “μέσα” στο αυτοκίνητο. Όπως και με το Long
Range, η Sport ρύθμιση για το γκάζι προσθέτει στην οδηγική
ευχαρίστηση, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για το τιμόνι που αποκτά
υπερβολικό τεχνητό βάρος το οποίο μάλλον θολώνει παρά κολακεύει την
πληροφόρηση που φτάνει από το δρόμο.
Νιώθεις το κέντρο βάρους χαμηλά και έχεις εκείνη την αίσθηση αμεσότητας κεντρομήχανου. Το σύστημα διεύθυνσης είναι γρήγορο και το εμπρός μέρος “ακούει” πολύ, με μικρές κινήσεις των χεριών. Τόσο που μέχρι να το συνηθίσεις στρίβεις περισσότερο και νωρίτερα από όσο χρειάζεται. Θεωρητικά, αυτό σημαίνει και ικανότητα να κουβαλήσει περισσότερη φόρα μέσα στη στροφή. Δοκιμάζοντας όμως με παραπάνω χιλιόμετρα, η αρχική ακαριαία αντίδραση στην πρώτη τιμονιά δεν έχει ανάλογη συνέχεια. Το βάρος αρχίζει να φαίνεται, το εμπρός μέρος ταλαντώνεται ελαφρά πάνω στην ανάρτηση και τελικά ανοίγει την τροχιά του πριν την κορυφή. Ίσως με τη δυνατότητα ενεργοποίησης του Track Mode και την πλήρη απενεργοποίηση του ESP, ώστε τελικά να μπορείς πράγματι να έχεις τον έλεγχο του πλαισίου με την ιδανική κατανομή βάρους 50-50, όλα αυτά να αλλάζουν. Με trail braking, φορτίζοντας το εμπρός μέρος ώστε να ελαφρώσει η ουρά, φαίνεται ότι έχει την προδιάθεση.
γλυκά
- Επιδόσεις
- Αποτελεσματική οδική συμπεριφορά
- Λειτουργία ανάρτησης
- Τεχνολογία
- Χώροι
ξινά
- Αντοχή φρένων στη σπορ οδήγηση
- Δεν ξεχωρίζει από τις “ταπεινές” εκδόσεις
Αλλά με τα ηλεκτρονικά, δεν μπορείς να δεις πώς θα εξελίσσονταν αυτό το παιχνίδι ισορροπίας. Το μακρύ μεταξόνιο πάντως μοιάζει σύμμαχος για ήπιες και φιλικές αντιδράσεις. Και η 4κίνηση, με χρόνο απόκρισης 10 ms, ακόμη και στην ουδέτερη ρύθμιση δείχνει πως έχει την τάση να στείλει νωρίτερα και περισσότερη ροπή πίσω. Γενικότερα, τόσο το πλαίσιο όσο και το σύστημα κίνησης, υπαινίσσονται ένα αυτοκίνητο που είναι πιο πρόθυμο στην τοποθέτηση και πιο ικανό να σημαδέψει προς την κορυφή με περισσότερη φόρα και υπερστροφικά χαρακτηριστικά. Μένει κάποτε να το δούμε και στην πράξη. Σε ρυθμό σβέλτης βόλτας, η ανάκτηση βοηθά τα φρένα και το πεντάλ έχει αρκετά γραμμική λειτουργία. Δοκιμάζοντας ωστόσο να κινηθείς για 15-20 km στο ρυθμό που μπορεί το πλαίσιο και επιβάλλει η ιπποδύναμη, το βάρος των 1.935 kg γίνεται φανερό. Οι δίσκοι 355 mm εμπρός (από 320 mm του Long Range) και 335 mm πίσω ζεσταίνονται, μυρίζουν και μετά από λίγο το πεντάλ πέφτει. Η πραγματική απόδοση στην επιβράδυνση όχι τόσο, αλλά σου προκαλεί άγχος και η εμπιστοσύνη κλονίζεται.
συμπέρασμα
Η εξωφρενική απόδοση του Model 3 Performance δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Αυτή η ευκολία να διακτινίζεσαι αγγίζοντας απλώς το γκάζι είναι για πολλούς η απόλυτη οδηγική εμπειρία. Σε συνδυασμό μάλιστα με όλη την τεχνολογική καινοτομία της Tesla που ενσωματώνει και εκφράζει απλόχερα και την αύρα του εξωτικού που αναμφίβολα αποπνέει η μάρκα, δεν χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ για να πείσει ένα νέο κοινό. Ίσως και για να κερδίσει τους “επιφανειακούς” petrolheads. Για του υπόλοιπους, για εκείνους που αναζητούν τη μαγεία της οδήγησης στις λεπτομέρειες, στους ήχους, στα γραμμάρια, στα χιλιοστά, στις μοίρες, στην αλληλεπίδραση ανθρώπου και μηχανής, υπάρχουν νευρικές απολήξεις που το Model 3 Performance, παρά την εξωφρενική δύναμή του και την αποτελεσματική οδική του συμπεριφορά, δεν ενεργοποιεί.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΕΥΗ
ΠΕΡΡΑΚΗ