Δοκιμή Alfa Romeo Junior Ibrida 1.2 eDCT 136 PS: Πόσο Alfa είναι;

με μια ματιά

Η μοναδική έκδοση στη γκάμα της νέας Alfa Romeo Junior που δεν μπαίνει αποκλειστικά στην πρίζα. Για την ακρίβεια, κρύβει κάτω από το όμορφο παρουσιαστικό της, ένα υβριδικό σύστημα κίνησης απόδοσης 136 ίππων. 

Μπορείς να κατηγορήσεις τους Ιταλούς της Alfa Romeo για χίλια δύο πράγματα. Όπως επίσης και να τους βγάλεις το καπέλο για άλλα τόσα. Δεν μπορείς όμως παρά να παραδεχτείς ότι έχουν ένα μοναδικό τρόπο ως «οργανισμός», να «πλασάρουν» στο κοινό ένα καινούργιο μοντέλο τους. Και δεν είναι θέμα Marketing. Είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι το ίδιο το όνομα της εταιρείας που έχει βαριά ιστορία και κληρονομιά -και υψηλές απαιτήσεις βέβαια θα προσθέσω- που μπορεί να υποστηρίξει… τα πάντα. Όπως ένα SUV όχημα. Σαν τη νέα Junior, η οποία μετά τη Stelvio και την Tonale, ήρθε να εμπλουτίσει τη γκάμα της φίρμας… προς τα κάτω. Προς τη πιο δημοφιλή δηλαδή κατηγορία της αγοράς. Αυτής των B-SUV.  Τι έκαναν λοιπόν οι Ιταλοί; Πήραν ένα όνομα με ιστορία, άσχετα εάν αυτό προέκυψε κατά λάθος (γιατί αρχικά εάν θυμάστε, η Junior είχε βαφτιστεί Milano αλλά η ιταλική κυβέρνηση άσκησε βέτο καθότι το μοντέλο δε θα κατασκευάζονταν εντός έδρας) και το επανατοποθέτησαν στην αγορά μέσα από έναν εξηλεκτρισμένο δρόμο και προφανώς… με SUV υπόσταση.

Καμία σχέση δηλαδή με το παρελθόν. Πέτυχαν όμως το ζητούμενο. Γιατί υποσυνείδητα το κοινό ή έστω όσοι γνωρίζουν την ιστορία της Alfa Romeo, κάνουν τους απαραίτητους συνειρμούς. Για τους νεότερους, θα θυμίσω ότι το όνομα Junior δεν ήταν ποτέ «τυχαίο» σε μια Alfa Romeo. Η ιστορία της Junior ξεκινά το 1965, όπου μετά την επιτυχία της Giulia και της έκδοσης Giulia Sprint GT coupe, στόχος της Ιταλών ήταν να προσελκύσουν ένα νεότερο ηλικιακά κοινό στις τάξεις τους, ένα κοινό, που επιθυμούσε ένα σπορ αυτοκίνητο χωρίς υπερβολικό κόστος αγοράς και χρήσης. Η GT 1300 Junior παρουσιάστηκε στο Balocco τέλη Σεπτέμβρη του 1966, και παρά την απουσία του ονόματος «Giulia», υπήρξε ο ηγέτης μιας νέας γενιάς οχημάτων της Alfa Romeo. Κάτι ανάλογο προσπαθούν να κάνουν και σήμερα οι άνθρωποι της Alfa Romeo. Προσεγγίζοντας ωστόσο το θέμα από εντελώς διαφορετική σκοπιά. 

«Φωνάζει» Alfa Romeo από μακριά

Η Alfa Romeo ποντάρει πολλά στη Junior. Στο πρόσωπο της βλέπει ένα μοντέλο που μπορεί να επαναφέρει τη φίρμα στο δρόμο των επιτυχιών. Και κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει τους Ιταλούς γι’ αυτό. Από τη στιγμή που όπως έχει αποδειχθεί και στην πράξη, εάν θες τη σήμερον ημέρα να πετύχεις γεμίζοντας τα ταμεία σου με ζεστό χρήμα, πρέπει να χτυπήσεις στο δόξα πατρί της πιο εμπορικής κατηγορίας. Γιατί και η Giulia ήταν -και συνεχίζει να είναι- «αμαξάρα» και η τελευταία «γνήσια» Alfa Romeo αλλά χρήματα δεν έφερε στα ταμεία της φίρμας. Τουλάχιστον αυτά που προσδοκούσαν οι Ιταλοί βάσει και της τεράστιας επένδυσης που είχαν κάνει στο μοντέλο.

Η Junior λοιπόν σχεδιαστικά, φωνάζει από μακριά ότι είναι Alfa Romeo. Έχει φινέτσα, έχει στυλ, έχει την απαραίτητη κομψότητα στην εμφάνιση της. Γνωρίζω ότι αρκετοί δεν έχουν πάρει με τόσο καλό μάτι την εικόνα της. «Γούστα» είναι αυτά. Προσωπικά, τη θεωρώ το πιο όμορφο B-SUV της αγοράς. Ειδικά σε ένα φωτεινό χρώμα που αναδεικνύει και τις γραμμές της. Επιπλέον φέρει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που οφείλει να έχει μια original Alfa Romeo. Τριγωνική μάσκα με τον κλασσικό θυρεό, σπορ γραμμές, μεγάλους αεραγωγούς που προσδίδουν μια έξτρα «αγριάδα», κρυμμένες χειρολαβές, όμορφης σχεδίασης ζάντες με τρεις ομόκεντρους κύκλους και πανέμορφα LED φώτα. Εμπρός και πίσω…

Στα ενδότερα…

Στην καμπίνα της, η Junior, μοιάζει να ισορροπεί ανάμεσα σε δυο κόσμους. Από τη μία, λεπτομέρειες όπως τα κυκλικά όργανα στον πίνακα οργάνων ή το οδηγοκεντρικά στημένο ταμπλό που «αγκαλιάζει» τον οδηγό, θυμίζουν έντονα Alfa Romeo. Επιπλέον, λεπτομέρειες όπως το φωτιζόμενο σήμα της εταιρείας στους αεραγωγούς, είναι στιλιστική πινελιά, που μόνο οι Ιταλοί θα μπορούσαν να ενσωματώσουν σε κάποια δημιουργία τους. Υπάρχει όμως και ο αντίλογος. Οι διακόπτες για παράδειγμα του κλιματισμού, του κιβωτίου ακόμα και αυτός για την επιλογή των τριών προγραμμάτων οδήγησης που βρίσκεται στη βάση της κεντρικής κονσόλας, είναι γνώριμοι από ποικίλα μοντέλα του ομίλου Stellantis! Μέχρι και το μπουτόν για την εκκίνηση του κινητήρα που μέχρι πρότινος στα Stelvio και Tonale βρίσκονταν στο τιμόνι, στη Junior, μεταφέρθηκε στη βάση της κεντρικής κονσόλας.

Οι δυο ψηφιακές οθόνες των 10,25’’, έχουν όμορφα γραφικά, καλή ευκρίνεια και γρήγορη απόκριση στις εντολές που δέχονται, αν και αυτή για το σύστημα πολυμέσων, απαιτεί λίγο παραπάνω χρόνο έως ότου εξοικειωθεί κανείς πλήρως με τις λειτουργίες και το χειρισμό της. Σε επίπεδο υλικών κατασκευής του ταμπλό, κυριαρχούν τα σκληρά πλαστικά. Δείχνουν βέβαια ποιοτικά στην υφή τους αλλά έχουν μικρές ατέλειες. Ορισμένες ενώσεις τους, θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη συναρμογή, παρότι αυτές οι ατέλειες γίνονται αντιληπτές σε πιο κρυφά σημεία, όπως χαμηλά στο ντουλαπάκι του συνοδηγού. Για το μέγεθος της πάντως η Junior (Μήκος 4.173 mm, Πλάτος 1.781 mm, Ύψος 1.505 mm), προσφέρει ικανοποιητική ευρυχωρία για τέσσερις ενήλικες επιβάτες, με το χώρο φόρτωσης των 415 lt να «ξεφεύγει» από τα στεγανά της κλάσης των B-SUV.

Δείτε ακόμη: Δοκιμάζουμε την αμιγώς ηλεκτρική Alfa Romeo Junior

Με οικογενειακούς δεσμούς

Η Junior αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε μέσα στη μεγάλη φαμίλια του ομίλου Stellantis. Όσοι δε παρακολουθούν λίγο πιο στενά τα τεκταινόμενα στο χώρο, θα γνωρίζουν ήδη ότι το ιταλικό SUV παράγεται δίπλα-διπλά με το ξαδερφάκι του, FIAT 600! Και φυσικά πατά πάνω στην ίδια πλατφόρμα (CMP2) και χρησιμοποιεί πολλά κοινά μηχανικά μέρη με μερικούς ακόμα συγγενείς, όπως το Peugeot 2008, το Jeep Avenger αλλά και το Opel Mokka. Μη σας προκαλεί εντύπωση το γεγονός αυτό. Έτσι λειτουργεί σήμερα η αυτοκινητοβιομηχανία. Είναι οι νόμοι της παγκοσμιοποίησης ή πιο σωστά η οικονομία κλίμακος των εταιρειών, που ως στόχο της έχει να γεμίσει με περισσότερα χρήματα τα ταμεία.

γλυκά

• Εμφάνιση

• Οδική συμπεριφορά

• Κινητήρας

• Χώρος αποσκευών

ξινά

• Εξοικείωση με το χειρισμό του συστήματος πολυμέσων

• Φινίρισμα ορισμένων πλαστικών τμημάτων

Η μοναδική λοιπόν θερμική Junior (γιατί ως γνωστών η πλειονότητα των εκδόσεων του μοντέλου μπαίνει αποκλειστικά στην πρίζα με αμιγώς ηλεκτρικές εκδόσεις ισχύος 156 και 280 ίππων), κρύβει κάτω από το όμορφο περιτύλιγμα της έναν 3κύλινδρο τούρμπο βενζινοκινητήρα 1,2 lt (136 PS, 230 Nm ροπής), ο οποίος συνεργάζεται στενά με ένα ηλεκτρομοτέρ 21 kW (28 PS), το οποίο αντλεί τη δύναμη του από μια μπαταρία ιόντων λιθίου χωρητικότητας 0,89 kWh. Η συνύπαρξη των τριών αυτών «στοιχείων» συμβάλλει τα μέγιστα στην αποδοτικότητα του συστήματος και όχι μόνο σε επίπεδο επιδόσεων και έξτρα «μπουσταρίσματος» στις «χαμηλές» στροφές λειτουργίας, αλλά κυρίως σε ότι αφορά την κατανάλωση του μοντέλου.

Γιατί στην περίπτωση που τα αποθέματα ενέργειας επαρκούν, η Junior μπορεί να κινηθεί και αμιγώς ηλεκτρικά (στην πόλη), ενώ σε «φάση» cruising στην εθνική, δύναται μέχρι και να «σβήσει» το 3κυλινδρο μοτέρ της με ταχύτητες κίνησης έως 150 km/h για εξοικονόμηση καυσίμου. Με αυτά λοιπόν ως δεδομένα, κρατήστε στην άκρη του μυαλού σας, ότι η υβριδική Junior καίει κοντά στα 7 lt/100 km σε αστικό περιβάλλον και με νορμάλ ρυθμούς σε ανοιχτό δίκτυο από 7,0 έως 8,0 lt/100 km. Τα πάντα βασικά εξαρτώνται από τον τρόπο που θα συμπεριφερθεί κανείς στο δεξί πεντάλ... Άξιος συμπαραστάτης αυτού του «τριγώνου», είναι και το eDCT σασμάν (διπλού συμπλέκτη, 6 σχέσεων) το οποίο στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, όντας γρήγορο στις αλλαγές του και με ιδανικό «κοντρόλ» στη διαχείριση της σχέσης βενζινοκινητήρα-ηλεκτρομοτέρ. Τι έμεινε λοιπόν; Να δούμε και πόσο Alfa Romeo είναι στο δρόμο!

Ένα σύγχρονο B-SUV

Η αλήθεια είναι πως οδηγώντας τα πρώτα χιλιόμετρα με την υβριδική Junior, ένιωθα γνώριμα. Όχι βέβαια σα να οδηγώ μια Alfa Romeo αλλά κάποιο άλλο B-SUV, της γαλλικής σχολής. Με άνεση εξαιρετική και κύλιση… «αέρινη». Όσο όμως ανέβαζα τέμπο, τόσο περισσότερο ένιωθα να κυλά στις φλέβες του μοντέλου DNA ιταλικό. Το μπροστινό μέρος προσφέρει την ακρίβεια που αναζητάς. Το τιμόνι μεταφέρει σωστή πληροφορία από όλα όσα συμβαίνουν στο οδόστρωμα, χωρίς βέβαια να προσφέρει αυτήν τη «κοφτερή» αίσθηση που έχουμε συνηθίσει από τους Ιταλούς, ενώ και το πίσω μέρος ακολουθεί ευλαβικά τις εντολές, χωρίς νευρικές αντιδράσεις. Επιλέγεις το πρόγραμμα Dynamic από το σύστημα παραμετροποίησης D.N.A (Normal και Advanced Efficiency τα δυο ακόμα modes), και λαμβάνεις μια πιο σπορτίφ χροιά τόσο από το τιμόνι όσο και από το «ντουέτο» κινητήρα-κιβώτιο.

Η Junior κινείται σβέλτα, αλλάζει γρήγορα κατεύθυνση χωρίς έντονες κλίσεις στο αμάξωμα, με τον κινητήρα να προσφέρει τη σπιρτάδα που χρειάζεσαι. Ως ένα βαθμό πάντα, γιατί μη ξεχνάμε, ότι μιλάμε για ένα 1.200άρη μοτέρ με ότι αυτό συνεπάγεται όσο ανεβαίνουν οι στροφές… Η ανάρτηση έχει σχετικά σφιχτό set-up χωρίς να κουράζει, αν και σε εγκάρσιες ανωμαλίες, νιώθεις τον πίσω ημιάκαμπτο άξονα να «δονείται». Τα φρένα θα ακινητοποιήσουν γρήγορα το 1.300+ κιλών αμάξωμα, παρότι στερούνται καλής αίσθησης, ενώ διαπιστώνεις επίσης ότι και η διαδρομή του πεντάλ, αυξάνεται όσο «πιέζεις» στα όρια του το σύστημα.

Εν κατακλείδι, είναι εμφανές ότι οι άνθρωποι της Alfa Romeo, προσπάθησαν να ισορροπήσουν ανάμεσα στις παραδοσιακές αξίες και αρχές που πρεσβεύει η φίρμα, με τις ανάγκες και τους (όποιους) περιορισμούς θέτει αναπόφευκτα η συνύπαρξη της φίρμας μέσα σε μια παγκόσμια οικογένεια οχημάτων-εταιρειών του ομίλου Stellantis. Η Junior μπορεί να μην είναι μια «καθαρόαιμη» Alfa Romeo, αλλά είναι ένα ολοκληρωμένο B-SUV και η πιο νευραλγική ίσως προσθήκη στη γκάμα των Ιταλών τα τελευταία χρόνια. Γιατί τοποθετείται στο πιο καυτό, από εμπορικής πλευράς, κομμάτι της αγοράς όπου σε περίπτωση επιτυχίας θα δώσει τη δυνατότητα στους Ιταλούς να παίξουν στο μέλλον διαφορετικά το παιχνίδι, λανσάροντας νέα μοντέλα πιο κοντά ενδεχομένως στη φιλοσοφία και το σπορτίφ DNA τους.

συμπέρασμα

Η Alfa Romeo αξιοποίησε τις μεγάλες δυνατότητες που της προσφέρει η συνύπαρξη της μέσα σε ένα παγκόσμιο όμιλο εταιρειών, όπως το Group Stellantis, και δημιούργησε ένα ολοκληρωμένο B-SUV το οποίο… είναι καταδικασμένο να πετύχει.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΝΑΤΑΣ